|
=== Модерно време ===
[[Податотека:Great Fire of Smyrna.jpg|thumb|[[Големиот пожар во Смирна]] од 14 септември 1922 година]]
По поразот на [[Отоманското Царство во Првата светска војна|Отоманската Империја во Првата светска војна]], царството било поделено во соодветни зони на влијание од страна на победниците од војната. [[Грција]] на [[15 мај]] [[1919]] година ја окупирал Смирна но грчкиот поход во Анадолија бил одбиен. Турската војска влегла во [[Измир]] на [[9 септември]] [[1922]]. Ова го означило крајот на [[Грчко-турска војна (1919-1922)|војната]]. Грчката војска и администрацијата заминале од морското крајбрежје. Четири дена подоцна, на [[13 септември]] [[1922]] година во градот [[Големиот пожар во Смирна|избувнал голем пожар]] кој траел до [[22 септември]]. Огнот целосно ги уништил грчките и ерменските четвртини, додека муслиманските и еврејските населби ја избегале штетата. Тврдењата за тоа кој е одговорен за пожарот се разликуваат. Се смета дека бројот на загинати од овој период се движи од 10.000<ref name="google92">Biondich, Mark. ''The Balkans: Revolution, War, and Political Violence Since 1878.'' Oxford University Press, 2011. p. 92 [https://books.google.com/books?id=vC-Fk7Mxu2MC&pg=PA92&dq=Smyrna+1922+10000+Greeks+dead&hl=en&ei=gL_eTc-DMY3ysgay04W4BQ&sa=X&oi=book_result&ct=result&resnum=7&ved=0CEYQ6AEwBg#v=onepage&q=Smyrna%201922%2010000%20Greeks%20dead&f=false]</ref><ref name="Naimark, ''Fires of Hatred'', p. 52">Naimark, Norman M. ''Fires of Hatred: Ethnic Cleansing in Twentieth-Century Europe''. Cambridge: MA: Harvard University Press, 2002, p. 52.</ref> до 100.000 луѓе<ref name="transaction233">{{cite book | first = [[Irving Louis Horowitz]] | last = Rudolph J. Rummel | title = Death by Government |publisher=Transaction Publishers |year=1994 |isbn=978-1-56000-927-6 |chapter=Turkey's Genocidal Purges}}, p. 233.</ref><ref name=naimark47>Naimark. ''[https://books.google.com/books?id=L-QLXnX16kAC&pg=PA46&dq=atrocities+against+turks+occupation&hl=en&ei=WGvmTebjEsi6hAfWm9TQCg&sa=X&oi=book_result&ct=result&resnum=9&ved=0CFAQ6AEwCA#v=onepage&q=atrocities%20against%20turks%20occupation&f=false Fires of Hatred]'', pp. 47-52.</ref>. Околу 50.000<ref name="Bierstadt">Edward Hale Bierstadt, Helen Davidson Creighton. ''The great betrayal: a survey of the near East problem'' (1924), R. M. McBride & company, p.218</ref> до 400.000<ref name="RC">"U.S. Red Cross Feeding 400,000 Refugees," ''Japan Times and Mail'', 10 November 1922.</ref> грчки и ерменски бегалци биле сместени на брегот за да го избегнат огнот и биле принудени да останат таму под тешки услови за речиси две недели. Систематската евакуација на Грците на кејот започнала на [[24 септември]], кога првите грчки бродови влегле во пристаништето под надзор на сојузничките сили<ref>Naimark, ''Fires of Hatred'', p. 50.</ref>. Од 150.000 до 200.000 [[Грци]] биле евакуирани<ref name="Naimark, ''Fires of Hatred'', p. 52"/>. Останатите Грци заминале во Грција во [[1923]] година, како дел од размената на населението меѓу Грција и Турција и како дел од [[Лозански договор|Лозанскиот договор]], кој формално ставил крај на грчко-турската војна.
По крајот на војната, Измир станал дел од [[Република Турција]].
|
