Второ послание до Коринтјаните: Разлика помеѓу преработките

[проверена преработка][проверена преработка]
Избришана содржина Додадена содржина
Ред 43:
Во второто писмо (послание) до Коринтјаните, Павле повторно се нарекува апостол на [[Исус Христос]] по Божја волја и ги уверува верниците во [[Коринт]] дека нема да добијат жалосна посета, и дека она што им го вели не е со намера да ги ожалости туку да им ја соопшти неговата љубов кон нив. Ова послание е пократко од првото и може да делува збунително ако читателот не е запознаен со општествените, верски и стопански прилики во таа заедница. Павле сметал дека тамошната состојба е усложнета и се почувствувал нападнат.
 
Некои во Коринт не го признавале за [[Дванаесет апостоли|апостол]], па затоа Павле ја зпоредува таа заедница како тежок случај во однос на другите места каде го прифатиле со отворени раце, како што биле [[Послание до Галатјаните|Галатјаните]]. Добива критики за начинот на зборување и пишување, и смета дека е оправдано да се одбрани со најважните поуки од неговото учење. Вели дека е важно да им се простува на другите, дека новата господова спогодба е направена со Духот на живиот Бог (2 Кор 3,3), важноста да се биде Христов човек и да се дарува милосрдие за верниците во [[Ерусалим]]. На крајот завршува зборувајќи за неговото сопственосопственото искуство, како Бог му дал поинаков живот (Sandmel, 1979).
 
== Поврзано ==