Адам Мицкевич: Разлика помеѓу преработките

[проверена преработка][проверена преработка]
Избришана содржина Додадена содржина
Bernard
дополнување, ситна поправка
Ред 6:
|caption =
|pseudonym =
|birth_name = Адам Бернард МицкевичМицкјевич
|birth_date = {{Birth date|1798|12|24|df=y}}
|birth_place = [[Заосје]], [[Руско Царство]]
Ред 36:
|spouse = Селина Шимновска (1834–55; шест деца; до нејзина смрт)
}}
'''Адам Бернард МицкевичМицкјевич''' ({{lang-pl|Adam Bernard Mickiewicz}}; [[24 декември]] [[1798]] — [[26 ноември]] [[1855]]) — полски книжевник и поет,<ref>http://www.fil.bg.ac.rs/katedre/polonistika/o_grupi.htm</ref> познатапретставник личностна вополскиот полските книжевни романтики[[романтизам]] и истакнат борец за слободата[[слобода]]та на [[Полска]]. Адам МицкевичМицкјевич е, според мислењата на многумина, не само најголем полски поет, и еден од големите европски поети и интелектуалец, веќетуку и најголем духовен авторитет.
 
== Биографија ==
За разлика од многу романтистичкиромантичарски поети, неговиот живот бил релативно лесен и без потреси. Живеел во емиграции во [[Русија]], [[Италија]], [[Франција]] и [[Швајцарија]]. Во [[Германија]] го запознал [[Гете]]. Тој се оженил во 1834. година со Селина Шимновска, која подоцна ментално се разболела, а тоа влијаело врз МицкевичМицкјевич да изврши [[самоубиство]]. Од 1840 предавал [[Словенски јазици|словенски јазик]] и [[книжевност]] на францускиот колеџ во [[Париз]]. Во своите предавања за словенската книжевност во Париз, Мицкевич користел примери од српската народна книжевност и од трагедијата „Обилиќ“ од [[Сима Милутиновиќ|Симо Милутиновиќ]] Сарајлија.<ref>Ileszić Fran, Adama Mickiewicza paryskie „Wykiady“ i serbskiego poety Simy Milutinovicia „Tragedja Obilić" (1827). Warszawa, 1934.</ref> Местото го напуштил во 1844 година, понесен со идеите на религиозниот мистицизам. Тогаш паднал во семејна, психолошка и здраственаздравствена криза. Забележано е дека во зимата 1948-1949 година, го посетил [[Фредерик Шопен]], и самиот многу болен, кој што му свирел музика за да го смири.<ref>{{harvnb|Jachimecki||p=424}}</ref>
 
Некое време живеел во Русија во [[Одеса]], каде што е преместен по налог на руската [[полиција]], по поделбата на Полска во 1795 година. [[Полјаци|Полјаците]] биле распространети низ целата [[Русија]]. Во Одеса бил во врска со Полјакината Каролина Собански. Подоцна се докажало дека Собанска била руски шпион, која што во Одеса барала полски револуционери. Сопругата Селина на Адам Мицкевич умрела во 1855 година. Кога избилаизбувнала [[Кримска војна|Кримската војна]], тој ги напуштил своите малолетни деца во Париз, и отишол во [[Константинопол]] за да ги организира полскиполските и еврејскиеврејските единици за борба против Русија. Додека на азиската страна на [[Босфор]], [[Флоренс Најтингејл]] ги спасувала ранетите од Кримската војна од колера, на западната страна од [[Босфор|Босфорот]] од [[колера се]] заболел и МицкевичМицкјевич. Умрел на [[26 ноември]] [[1855]] година како жртва од епидемијата на [[колера]]та. Неговите посмртни останки со првиот брод биле префрлени во Париз, за да 1890 година бидат пренесени во Полска и погребани во [[Краков]] во познатата катедрала Вавел, покрај останатите великани на полската историја.
 
==Творештво==
Неговото литературно дело создадено е за само 15 години. Инспирацијата од секогаш му била полската традиција и католицизмот. Баладите и романсите од 1822 година се обоени со фолклорни детали. Циклусот на драмата „Задушница“ се занимава со латинската историја, додека „Конрад Валенрод“ е историско и патриотско дело, каде е прикажана борбата на полјаците против германската војска.
 
Циклусот на драмата „Задушница“ се занимава со латинската историја, додека „Конрад Валенрод“ е историско и патриотско дело, каде е прикажана борбата на полјаците против германската војска.
 
==Значење и влијание==
Денес по Мицкевич името го носат: Универзитетот во [[Познањ]], како и Институтот на полската култура, кој служи за негова меѓународна промоција.
Мицкјевич е опеан во песната на полскиот поет [[Тадеуш Ружевич]], „Лут сум на таткото Адам“.<ref>Tadeuš Ruževič, ''Izabrane pesme''. Beograd: Treći trg / Čigoja štampa, 2013, стр. 314-317.</ref>
 
== Дела ==
Ред 72 ⟶ 73:
{{ОСНОВНОПОДРЕДУВАЊЕ:Мицкевич, Адам}}
[[Категорија:Полски писатели]]
[[Категорија:Полски поети]]
[[Категорија:Родени во 1798 година]]
[[Категорија:Починати во 1855 година]]