Франк–Херцов експеримент: Разлика помеѓу преработките

[[Податотека:FranckHertzHgTube.jpg|алт=Photograph of a sealed glass cylinder. Wires penetrate the cylinder at its top, bottom, and side. Three wires lead to a cathode assembly; the top and side wires lead to a disk and a mesh that are close and parallel to each other. The wires are attached to feedthroughs on an aluminum panel in the background.|мини| Фотографија од вакуумска цевка користена за Франк-ХерцовитоХерцовиот експеримент во наставни лабораториiлаборатории. Во цевката има капка [[жива]], иако не е видлива на фотографијата. C - склопување на катода; самата катода е топла, и свети портокалова. Испушта електрони кои минуваат низ решетката на металната мрежа (G) и се собираат како електрична струја од анодата (А). ]]

'''Франк - Херцовиот експеримент''' било првото електрично мерење што јасно ја покажапокажало [[ Историја на квантната механика |квантната природа на атомите]] и со тоа „се“се трансформирашетрансформирало нашето разбирање за светот“. ТојОпитот бил претставен на [[Германското Deutscheдруштво Physikalische Gesellschaftна физичари|германскотоГерманското друштво на физичаритефизичари]] на 24 април 1914 година во еден труд на [[Џејмс Франк]] и [[Густав Лудвиг Херц|Густав Херц]]. Франк и Херц дизајнирале [[Електронска цевка|вакуумска цевка]] за проучување на енергетски [[Електрон|електрони]] што се движеле низ тенка пареа на атоми на [[жива]]. Тие откриле кога електронот се судрирасудира со атом на жива, може да изгуби само одредена количина (4,9 [[Електронволт|електронволти]] ) од својата [[кинетичка енергија]] пред да замини. Оваа загуба на енергија одговара на забавување на електронот со [[брзина]] од околу 1,3 милиони метри во секунда до нула. По судирот, побрзиот електрон не се распаѓа целосно, но ја губи точно истата количина на својата кинетичка енергија. Побавните електрони само отскокнуваат од атомите на жива без да загубат значителен дел од својата брзина или кинетичка енергија.

Во вториот труд презентиран во мај 1914 година, Франк и Херц известувале за емисијата на светлина од атомите на жива кои апсорбирале енергија од судирите. Тие покажале дека [[Бранова должина|брановата должина]] на оваа [[Ултравиолетово зрачење|ултравиолетова]] светлина соодветствувсоодејствува точно на 4,9 eV од енергијаенергијата што движечкиот електрон кој се движи ја изгубил. Односот на енергија и бранова должина исто така го предвидел Бор. По презентацијата на овие резултати од Франк неколку години подоцна, за [[Алберт Ајнштајн]] се вели дека забележал: „Тоа е толку убаво, ве тера да плачете“.

На 10 декември 1926 година, Франк и Херц добиле [[Нобелова награда за физика]] од 1925 година „за нивното откритие на законите што влијаат на влијанието на електронот врз атомот“. <ref name="Oseen">{{Шаблон:Наведена мрежна страница|url=https://www.nobelprize.org/nobel_prizes/physics/laureates/1925/press.html|title=Nobel Prize in Physics 1925 - Presentation Speech|last=OseenОсеен|first=C.Карл W.|authorlink=Carl Wilhelm OseenВилхелм|date=December10 10,декември 1926|publisher=The Nobel Foundation}}</ref>