Предмет на оданочување се: приходите, потрошувачката и имотот. Определување на предметот или објектот на оданочување, односно кои даноци ќе се плаќаат, значи истовремено определување и на видовите даноци.
Порано земјоделството било најважна дејност, а земјата најзначаен имот, предмет на оданочување главно била земјата и приходите од земјата, а подоцна и на другите видови на имот, како што се зградите, капиталот, приходите. Со тек на времето значајно пораснала и улогата на потрошувачката, односно прометот. Државата посебно воведувала и наплатувала данок на некои производи на кои имала монопол, како што биле солта и тутунот. Државата наплаќала царини, трошарина, патарина и други слични давачки кои имаат облик на данок на потрошувачка.