Самогласка: Разлика помеѓу преработките

'''Самогласка''' е говорен [[глас (фонетика)|глас]] при кој [[воздух]]от од [[бели дробови|белите дробови]] минува низ [[уста]]та со минимални пречки и без звучно триење, како „и“ во „мит“. [[Збор]]от се однесува и на [[буква]]та што го претставува ваквиот глас (а, е, и, о, у и понекогаш р). Во артикулаторната [[фонетика]] самогласкиоте се карактеризираат според местоположбата на [[јазик (орган)|јазикот]] и устата; на пример, високите самогласки како „и“ во „машина“ и „у“ во „мува“ се изговараат кога јазикот прави вискот свод во устата, но кај „у“ усните се заоблени. Единечните самогласници се [[монофтонзи]]; две самогласки што се изговараат како еден слог, како „оу“ во „Роуз“ се наречени [[дифтонзи]].<ref>''Британика Енциклопедиски Речник''. Топер, МПМ, 2005, Книга 8, стр. 153</ref>

 

== Наводи ==