Симонија: Разлика помеѓу преработките

[проверена преработка][проверена преработка]
Избришана содржина Додадена содржина
ситна поправка
изменета категоризација, поправка на правопис
Ред 1:
[[Податотека:DvinfernoPopeNicholasIII m.jpg|thumb|[[Данте]] разговара со [[Папа Никола III|Папатапапата Никола III]], фрлен во ''[[Пекол|Пеколотпеколот]]'' заради неговата симонија, во [[дрворез]] на [[ГуставГистав Доре]] од 1861 г.]]
'''Симонија''' — црковно [[злосторство]] кој се однесува на купување позиции во црковната хиерархија, наречена според [[Симон Маѓесникот]], кој се појавува во [[Дела апостолски]] 8:18-24. Според [[Нов завет|Новиот завет]], Симон Маѓесникот им понудил на апостолите [[Свети Петар|Петар]] и [[Апостол Јован (Евангелист)|Јован]] пари за да може да ја пренесува моќта на [[Свет Дух|Светиот Дух]] врз оние на кои ќе им ги положи рацете. Ова е потеклото на поимот ''симонија''<ref>''The Reader's Encyclopedia'' (1965), New York: Thomas Y. Crowell Company, vol.2, ''p.''932, "Simon."</ref>, но тој исто така се однесува на сите форми на трговија со духовни вредности за пари.<ref>Smith (1880)</ref><ref name="halsbury832">''Halsbury'' '''832'''</ref> Симонијата била едно од важните прашања во текот на [[Борба за инвеститурата|Борбата за инвеститурата]].
 
== Црквата во Средниотсредниот век ==
 
Мешањето на световната со духовната власт во Средниот[[среден век|средниот век]] предизвикувало бескрајни проблеми со симонијата и обвинувања за симонија. Световните владетели сакале да ги вработуваат образованите и централно организирани свештеници во нивните администрации и често се однесувале кон нивните духовни позиции како додавки на нивните световни административни улоги.
 
На териториите под власт на муслимански владетели, како [[Османлиското Царство]], била задржана црковната структура од претходниот период како дел од државниот апарат одговорен за раководење со христијанското население. „Црквата во отоманскиот период претставувала институција на системот и била задолжена за многу работи, меѓу кои, на пример, било и собирањето данок.“<ref>Вангели, А. [http://vuna.info/vuna/archives/558 „Деконструкција на митот за МПЦ“] првобитно објавено во Глобус на 02.03.2010, реобјавено на блогот Вуна 10.06.2010. Пристапено на 22.12.2011.</ref>
Ред 10:
== Православна црква ==
 
Епископот Хераклејски г. Климент, секретар на Светиот Архиерејскиархијерејски Синодсинод на [[Македонска Православнаправославна Црквацрква - Охридска Архиепископијаархиепископија|Македонската Православнаправославна Црквацрква - Охридска Архиепископијаархиепископија]], има изјавено дека „симонија“ е древен израз со кој се означува корупцијата.<ref>Незири, Џ. и Николовски, М. (2008) [http://www.vecer.com.mk/?ItemID=0345DCF5FD25B94DB3F69AEDC1973325 „Корупција во име на бога“Бога“], Вечер. Пристапено на 22.12.2011.</ref>
:,,Своето„Своето име го добил според Симон кој на [[апостол|апостолите]] им нудел пари за да добие свештеничка власт. Големиот авторитет за црковното право д-р Никодим Милаш вели: за симонија виновен е не само оној кој за пари ракополага или произведува во ерархиски степени, туку и оној кој го прима [[ракополагање]]то за пари, а исто така и сите оние кои посредуваат во тоа. Според тежината на овој престап секому му е допуштено да подигне тужба за симонист, и без разлика се прима секој сведок, и потполно се уважува неговото сведоштво, освен во еден случај, ако се докаже дека свесно настојува да клевети. А според истата тежина на престапот, и заради тоа што со симонијата се руши целата зграда на црковниот организам, за симонијата каноните налагаат најстрашни казни: [[Епископепископ]], кој ќе се затекне во симонија од било кој било вид се расчинува. Оној кој добил ракополагање или било какво било достоинство на еден од овие начини кои погоре ги споменавме, подлежи на [[анатема]] откако ќе биде расчинет од чинот кој незаконски го добил. Лицата пак, кои посредувале во такви беззаконски дејствија, ако припаѓаат на [[Свештенство|клирот]] биваат расчинети, а мирјаните подлежат на анатема"анатема“, вели епископотЕпископот Хераклејски г. Климент.
 
== Римокатоличка црква ==
 
Канонскиот закон на [[Римокатоличка црква|Католичката црква]] за симонија ги сметал и дела неповрзани со продажба на титули и позиции, туку со продажба на духовна власт: продажба на прилози, земање наплата за исповед, опрост на гревови, венчавање или погреб, како прикривање на смртен грев или примање назад во црквата на непокајници поради материјална полза. Дефинирањето на тоа што спаѓа или не спаѓа во симонија било прецизно правно одредено: според еден коментатор, доказ за тоа дека симонијата била широко раширена практика е бројот на зачувани еклиесиастичкиеклезијастички пресуди за тоа што е, или не е симонија.
 
Симонијата има многу наштетено на моралниот углед на Римокатоличката црква. [[Данте Алигиери]] ги сместува симонистите во осмиот круг на Пеколот во неговата [[Божествена комедија]]. Тој раскажува за средба со [[Папа Никола III|Папатапапата Никола III]] кој е закопан со главата надолу, додека стапалата му се полеани со врело масло, како во божемно крштевање. Данте пишувал и дека наи неговите современици, Папатапапата Бонифаче VIII и папата Климент VI, ги чека истата судбина заради истиот грев. Писателите од раната [[ренесанса]], како [[Николо Макијавели]] и [[Еразмо Ротердамски|Еразмо]] ја осудувале симонијата, додека [[Блез Паскал]] го критикувал нерационалниот начин на кој се бранеле обвинетите за симонија.
 
== Англиканска црква ==
 
[[Англиканска црква|Англиканската црква]] исто така се борела со оваа практика по нејзиното одвојување од Рим. Иако Англискиотанглискиот закон ја сметал симонијата за прекршок,<ref>'''3''' ''[[Edward Coke|Coke's Institutes]]'' 153–156</ref> таа била третирана како еклијастичкоеклезијастичко прашање, а не како злосторство. Казната била губење на позицијата и сите привилегии, како и раскинување на односот со лицето што ја доделило функцијата. Важни случаи од оваа област се оние на Томас Вотсон, бискупот на велшката Бискупијабискупија Св. Давид од 1699 г.<ref>Handley, S. (2004) "[http://www.oxforddnb.com/view/article/28868 Watson, Thomas (1637–1717)]", ''[[Oxford Dictionary of National Biography]]'', Oxford University Press, accessed 21 Aug 2007 (subscription required)</ref> и на Деканотдеканот од Јорк, Вилијам Кокбурн во 1841 година<ref name="times410410">''[[The Times]]'', 10 April 1841, p.6 col.b, reprinted from the ''Cambridge Advertiser''</ref>. Симонијата и ден денес се смета за прекршок, при што Круната има право да интервенира и да одземе титули, а прекршителот треба да плати и казна од 1000 фунти Споредспоред законот за симонија од 1588.<ref>Simony Act 1588 "[http://www.statutelaw.gov.uk/content.aspx?activeTextDocId=1518267]", ''The UK Statute Law Database'', Office of Public Sector Information, accessed 22 Jan 2010</ref>
 
== Наводи ==
Ред 36:
[[Категорија:Христијански поими]]
[[Категорија:Симонија]]
[[Категорија:Зборови кои ги нема во ТРМЈ]]