Мице Јанкуловски: Разлика помеѓу преработките

[проверена преработка][проверена преработка]
Избришана содржина Додадена содржина
Нема опис на уредувањето
Ред 17:
}}
 
'''Мицко Мице Јанкуловски''' ([[Сливово]], {{роден во|Охридско}}, 1954) — македонски сликар, аниматор и карикатурист. ДобитникЗа својата творечка дејност добитник е на повеќе награди, меѓу кои: наградата Ел Греко за најдобар уметник на Арт Тесалоники 2019, високата награда за животно остварување за сликарство „[[Лоренцо„Лоренцо Ил Мањифико]]“Мањифико“ (Лоренцо Величествениот) на 12<sup>то</sup>12то Меѓународно биенале на современа уметност штоФиренца сеБиенале одржува2019 во [[Фиренца]]г., [[Италија]].<ref>[https://www.novamakedonija.com.mk/zivot/kultura/%D0%BC%D0%B8%D1%86%D0%B5-%D1%98%D0%B0%D0%BD%D0%BA%D1%83%D0%BB%D0%BE%D0%B2%D1%81%D0%BA%D0%B8-%D0%B4%D0%BE%D0%B1%D0%B8%D1%82%D0%BD%D0%B8%D0%BA-%D0%BD%D0%B0-%D0%BF%D1%80%D0%B5%D1%81%D1%82%D0%B8%D0%B6/ Мице Јанкуловски добитник на престижната награда „лоренцо ил мањифико“]</ref> Италија, наградата Уметник на светот на Ларнака Биенале 2018, Кипар и др. Живее и работи во Скопје, како директор на ОСТЕН и претседател на ЗКМ-Здружение на карикатуристи на Македонија.
 
==Личен Живот==
==Биографија==
Мице Јанкуловски е роден на 2 јуни 1954 година во Сливово, Охридско во тогашната [[Федеративна Народна Република Југославија|Социјалистичка Федеративна Република Југославија]], во семејството на Стеван Јанкуловски. Кога Јанкуловски имал само два месеци, неговиот татко заминува за Скопје, каде веднаш добил работа во Железницата како скретничар. Таму останал да работи, подоцна и како стјуард на спална кола на релација Атина-Минхен,се до своето пензионирање. Семејството, а особено таткото на Јанкуловски бил значајна поддршка за младиот уметник, исто така и неговиот вујко кој го охрабрувал и му носел сликарски материјали.
Јанкуловски е мултимедијален уметник кој истражувал различни дисциплини уште од раната младост - од цртање до сликање, користејќи различни материјали и техники, вклучувајќи сатирично сликарство на стакло, од палиндром до цртан филм и анимација. Се бавел и со цртан филм и во 1978 година дебитирал во [[Вардар филм]] со анимираниот филм „Повлечи – потегни“. Дипломирал на Архитектонскиот факултет во Скопје. Живее и работи во [[Скопје]], како директор на [[Остен (списание)|Остен]] и претседател на ЗКМ - [[Здружение на карикатуристи на Македонија]].
 
Своето детство го поминал во населбата [[Ѓорче Петров (населба)|Ѓорче Петров]], која во периодот пред [[Скопски земјотрес 1963|скопскиот земјотрес од 1963 година]] било мало место со мал број жители, издвоено од градот Скопје. Тука го завршил основното образование, а и средно училиште завршил во локалната гимназија „Кочо Рацин“. Подоцна се запишал и на [[Архитектонски факултет - Скопје|Архитектонскиот факултет - Скопје]], каде дипломирал во 1980 г. Меѓу професорите важел за врвен цртач, а особено кај професорот [[Петар Мазев]] и неговите асистенти, како и кај истакнатите уметници од поновата генерација како што сe Душан Перчинков, Ана Темкова и Симон Шемов.
==Творештво и признанија==
 
Јанкуловски има над четириесет самостојни изложби во престижни места низ Македонија, како и на меѓународната сцена, меѓу кои: Арт Тесалоники (Солун, Грција), Биенале Фиренца,<ref>[https://nezavisen.mk/firenca-bienale-2019-slikarot-mice-jankulovski-so-medal-lorenco-il-magnifiko/ Објава во Независен.мк]</ref> Палатата Ка‘ Занарди, Венеција (Италија), Градската галерија во Варна (Бугарија), Галерија Лола Николау во Солун (Грција), Архиви дела Мизерикордија, Венеција (Италија), Девлет Ресим Хукел Музејот во Анкара (Турција), Југословенскиот културен центар во Париз (Франција).
Во 1968 година, кога имал само 14 години во додатокот „Колибри“ на весникот [[Нова Македонија]] се објавени неговите први илустрации, за кои го добил и својот прв авторски хонорар. Тоа било голем поттик за младиот Јанкуловски да продолжи интензивно да се занимава со цртање. Непосредно потоа, тој започнува со сликарството, на панели со маслена боја, и од тој период потекнуваат повеќе слики во жанровите мртва природа и пејзажи, со наслови кои го откриваат мотивот: „Куќата во Сливово“, „Куќата во Ѓорче Петров“, „Грне на фотелја“, „Чајник“, но не се зачувани.
 
==Творештво==
 
===Форма 1 (1969-2016)===
Првиот сериозен обид на Јанкуловски во сликарството е на 15-годишна возраст со сликата „Создавање“ (1969), а потоа и „Првиот круг“ (1969), изработени во техника масло на платно. Со овие сликикои се состојат од кругови со органски форми започнува неговата прва и најдолга творечка фаза со органски форми во неорганизирани системи, подоцна наречена „Форма 1”.
 
===Форма 2 (1988-2016)===
Во следните серии на слики насловени „Форма 2”, Јанкуловски приоѓа одблиску кон неговите форми, со зумирање ги растура формите, оставајќи како визуелен траг на сликите само минимални криви и лаковидни форми обоени во две бои.
 
===Форма 3 (2011-денес)===
Почнувајќи од 2011 година, во најновите дела, сериите наречени „Форма 3”, тој работи само со црна боја која е нанесена на површината на платното во дебел слој, притоа користејќи посебни алатки за да направи геометриски форми, линии или различни растери на неговата површина. Неговата цел со ова е да создаде ефект кој реагира на промената на насоката на светлината, овозможувајќи му на набљудувачот различни искуства додека се движи пред делата. Мице Јанкуловски ја враќа аналогната релација кон уметноста со тоа што го покажува начинот на сликање кој се открива од страна на гледачот со одење околу просторот каде се изложени сликите.
 
==ТворештвоИзложби и признанија==
 
Јанкуловски има над четириесет самостојни изложби во престижни места низ Македонија, како и на меѓународната сцена, меѓу кои: Арт Тесалоники (Солун, Грција), Биенале Фиренца,<ref>[https://nezavisen.mk/firenca-bienale-2019-slikarot-mice-jankulovski-so-medal-lorenco-il-magnifiko/ Објава во Независен.мк]</ref> Остен Палататапавилјон во палатата Ка‘ Занарди, Венеција (Италија), Градската галерија во ВарнаЛарнака (БугаријаКипар), Галерија Лола Николау во Солун (Грција), Градската галерија во Варна (Бугарија), Архиви дела Мизерикордија, Венеција (Италија), Девлет Ресим Хукел Музејот во Анкара (Турција), Југословенскиот културен центар во Париз (Франција) и др.
Наградата „Ел Греко за најдобар уметник“ ја добил на Арт Тесалоники 2019 година, наградата [[Лоренцо Ил Мањифико]] ја добил во рамките на 12-то Биенале [[Фиренца]] [[2019]] за извонредни постигнувања во текот на неговата животна посветеност кон уметноста, и повеќе од 10 награди и признанија кои веќе ги има добиено во текот на неговата 50-годишна уметничка кариера. Меѓу нив се: наградата „Уметник на светот” на Биеналето Ларнака во Кипар (2018), Гран При на 19-то Меѓународно биенале за графика во Варна, Бугарија (2017 година), каде што исто така ја освоил наградата за најдобра изложба на годината (2016) и почесната плакета од Министерството за култура на Бугарија (2012). Претходно, му било доделено Гран при на Светската галерија на карикатури Скопје (1997), Посебна награда на Светската галерија на карикатури, Прва награда од Здружението на карикатуристи на Македонија, Повелбата за ликовни уметности од Арбитражна заедница на Македонија и [[Наградата 13 Ноември]] од Град Скопје (1985) и Посебна награда на Светската галерија на карикатури во Скопје (1979).<ref>[https://makfax.com.mk/kultura/izlozbi/izlozba-na-satiricni-sliki-na-staklo/ Изложба на сатирични слики на стакло]</ref>