Во Јуни 1791, се оженил со [[Каролин фон Хумболт|Каролин фон Дахроден]]. Имале осум деца, од кои пет (вклучувајќи ја [[Габриеле фон Билов]] доживеале напредна возраст.<ref>[http://plato.stanford.edu/entries/wilhelm-humboldt/ Mueller-Vollmer, Kurt, "Wilhelm von Humboldt", The Stanford Encyclopedia of Philosophy]</ref>
== ФилозофФилозофија ==
ХумболтНајважното билфилософско [[филозоф]];дело тојна гиХумболт напишале ''[[Границите на државната акција]]'', напишано во 1791-1792 (иако книгата не била издадена до 1850, по неговата смрт), една од најхрабрите одбрани на слободите на [[Просветителството]]. Книгата имала влијание наврз есејот ''[[За Слободата]]'' на [[Џон Стујарт Мил]], преку кој идеите на Хумболт станале познати во англиското-говорно подрачје. Хумболт скицирал рана верзија на тоа што Мил подоцна го нарекол ''[[принципот на повреда]]''. Неговата куќа во Рим станала културен центар, водена од Шарлоте Хумболт.<ref>http://www.thorvaldsensmuseum.dk/en/collections/work/C79v</ref>
Делот од книгата којшто се однесувалоднесува на образованието[[образование]]то бил издаден во 1792 во декемвриското издание на ‘’Берлинише„Берлинише Монатшрифт’’Монатшрифт“, под насловот ‘’За„За Јавнотојавното Образование’’образование“. Со издавањето на овој извадок, Хумболт почнал да учествува во [[Филозофија|филозофската]] дебата за насоката на националното образование, коja по Француската Револуција билa во тек во [[Германија]] каково ипериодот вопо други[[Француска држави.револуција|Француската револуција]].
<ref>James M. Buchanan, and Gordon Tullock, ''The Calculus of Consent: Logical Foundations of Constitutional Democracy''. The University of Michigan Press, 1962, стр. 308.</ref>
