'''Барбара Маклинток''' (16 јуни 1902 – 2 септември 1992) била— американски научник и [[цитогенетика|цитогенетичар]] која ја добила [[Нобеловата награда за физиологија или медицина]] во 1983 година. Станала доктор на науки од областа на [[ботаника]]та на [[Универзитет Корнел|Универзитетот Корнел]] во 1927 година. Таму ја започнала кариерата како лидер во развојот на цитогенетиката на [[пченка]]та, што останало во фокусот на нејзините истражувања во текот на целиот нејзин живот. Од крајот на 1920тите1920-тите години, Маклинток ги проучувала [[хромозом]]ите и како тие се менуваат за време на репродукцијата кај пченката. Таа ја развила техниката за визуелизирање на хромозомите на пченката и користела микроскопска анализа за да демонстрира многу основни генетски појави. Една од овие појави била [[Генетска рекомбинација|генетската рекомбинација]] со [[кросинг-овер]] за време на [[Мејоза|мејозата]] - механизам со кој хромозомите разменуваат информации. Таа ја изработила првата [[генетска мапа]] на пченката, покажувајќи кои региони на хромозомите се одговорни за одредени [[Фенотип|фенотипски]] особини. Таа ја открила улогата на [[Теломер|теломерот]] и [[Центромер|центромерот]], региони на хромозомот кои се важни за зачувување на генетските информации. Таа била признаена како еден од најдобрите научници во нејзината област на истражување, наградена со престижни стипендии и избрана за член на Националната академија на науките на САД во 1944 година.
{{Scholia|author}}
{{Scholia|author}}Во текот на 1940-тите и 1950-тите години, Маклинток ги открила [[Транспозон|транспозоните]], за што во 1983 година и била доделена Нобеловата награда за физиологија или медицина.
