Сувереност: Разлика помеѓу преработките

[проверена преработка][проверена преработка]
Избришана содржина Додадена содржина
с Робот: Автоматизирана замена на текст (-философ +филозоф)
сНема опис на уредувањето
Ред 46:
Автономната покраина [[Косово]] во [[Србија]] е сличен пример, каде српската влада е де јуре суверена сила, но [[Обединети Нации|Обединетите Нации]] имаат де факто власт уште од [[1999]]. Покраината сѐ уште се смета за дел од Србија, иако српската влада нема практична контрола врз регионот.
 
Сувереноста може да важи дури и кога сувереното тело не поседува територија или неговата територија е под делумна или целосна окупација од странски сили. [[Свет Синод|Светиот Синод]] се нашол во оваа ситуација помеѓу припојувањето на [[Папски државиДржави|Папските државиДржави]] кон Италија ([[1870]]) и потпишувањето на [[Латерански договори|Латеранските договори]] ([[1929]]), кога бил признаен за суверен од страна на многу (главно [[Римокатоличка црква|Римокатолички]]) држави, иако немал територија — ситуација која се решила со тоа што со Латеренските договори на Светиот Синод му се дал суверенос над [[Ватикан]]. [[Суверен воен ред на Малта|Суверениот воен ред на Малта]] е исто така бестериторијално тело кое себеси се смета за суверен ентитет, иако не е универзално признаен за таков.
 
Така, прогонетите влади наа многу европски држави (како да речеме [[Норвешка]] и [[Холандија]]) за време на [[Втора Светска војна|Втората светска војна]] се сметале за суверени, и покрај странската окупираност на нивите територии; нивната фактичка власт продолжила по ослободувањето на териториите. Владата на [[Кувајт]] била во слична ситуација виз-а-ви [[Ирак|ирачката]] окупација од [[1990]] до [[1991]] год.