Германци: Разлика помеѓу преработките

Во своето дело „[[Ecce Homo (книга)|Ecce homo]]“, германскиот филозоф [[Фридрих Ниче]] вели дека „без сомнение, Германците се идеалисти“,<ref>Фридрих Ниче, ''Ecce Homo (Ево човека) – Како постајеш, шта си''. Сарајево: Издање И. Ђ. Ђурђевића, 1918, стр. 142.</ref> но зборува и за „нивното невоспитување ''in historicis''“,<ref>Фридрих Ниче, ''Ecce Homo (Ево човека) – Како постајеш, шта си''. Сарајево: Издање И. Ђ. Ђурђевића, 1918, стр. 143.</ref> тврдејќи дека тие ги имаат на душа „сите големи културно злосторства во текот на четири столетија“, а сето тоа предизвикано од нивниот „кукавичлук пред реалноста“.<ref>Фридрих Ниче, ''Ecce Homo (Ево човека) – Како постајеш, шта си''. Сарајево: Издање И. Ђ. Ђурђевића, 1918, стр. 145.</ref> Воопшто, Ниче се смета себе за „презирач на Германците par excellence“,<ref>Фридрих Ниче, ''Ecce Homo (Ево човека) – Како постајеш, шта си''. Сарајево: Издање И. Ђ. Ђурђевића, 1918, стр. 147.</ref> велејќи: „Германците за мене се невозможни“.<ref>Фридрих Ниче, ''Ecce Homo (Ево човека) – Како постајеш, шта си''. Сарајево: Издање И. Ђ. Ђурђевића, 1918, стр. 148.</ref> Во романот „[[Подемот и падот на паркинсоновата болест|Подемот и падот на Паркинсоновата болест]]“, српскиот писател [[Светислав Басара]] вели дека организираноста, педантеријата и дисциплината на Германците претставуваат истовремено нивна предност и проклетство.<ref>Svetislav Basara, ''Uspon i pad parkinsonoveParkinsonove bolesti''. Beograd: Dereta, 2011, стр. 120.</ref>