Пирокластичен тек: Разлика помеѓу преработките
| [проверена преработка] | [проверена преработка] |
Избришана содржина Додадена содржина
Нема опис на уредувањето |
|||
Ред 23:
Пирокластичните текови имаат неколку смртоносни карактеристики, а некои од нив зависат од интензитетот и јачината на ерупцијата. Температурата на пирокластичните текови може да варира од 100 до 1300 степени. Еден објект изграден од тула многу лесно би можел да се сруши со среден пирокластичен тек како оној на [[Пинатубо]], кој достигнува температура од околу 300 степени. Меѓутоа, во ерупција слична на онаа на [[Кракатау]] во [[1883]] година, протокот може да достигне температура над 1100 степени. Стапката на пирокластичните текови е исто така важна во ерупцијата, и зависи од количеството на остатоци и силата на ерупцијата. Болид на [[Формула 1]] лесно може да биде проголтен со пирокластичен тек како онаа на Света Елена, која достигнува брзина од 240 километри. Но, со најголемите познати вулкански ерупции, протокот може да достигне брзина од повеќе од 1200 километри на час. Обемот на пирокластичните текови се движи од неколку стотици кубни метри до повеќе од 1000 кубни километри. Поголемиот дел од нив можат да патуваат стотици километри пред да застанат. Таквите текови обично се појавуваат само во [[супервулкан]]и. За споредба, обичните пирокластични текови не се долги повеќе од 20 километри. Пирокластичните текови не убиваат со горење, туку со прегревање на гасот. Ако се вдише, тоа всушност го уништува респираторниот систем и ги уништува белите дробови. Во 1980-тите, на пример, [[Везув]] предизвикал пирокластични текови што ги уништил градовите [[Помпеја]] и [[Херкуланеум]] и убиле над 2.000 луѓе<ref>Weller, Roger. Mount Vesuvius, Italy. Cochise College Department of Geology, 2005. Web. 15 October 2010. <http://skywalker.cochise.edu/wellerr/students/mount-vesuvius2/vesuvius.htm>.</ref>. Во [[1902]] година, лавинската купола на врвот на вулканотот Пеле паднала и создала пирокластичен поток кој го уништил градот Сент Пјер. По ерупцијата на Света Елена во [[1980]] година, 57 лица загинале кога северната падина на вулканот предизвикала огромен пирокластичен проток.
== Дејство врз водата ==
Студиите за големата ерупција на [[Кракатау]] во [[1883]] година покажуваат дека пирокластичните текови може да поминат големи водни пространства<ref>{{cite journal
| title = Entrance of hot pyroclastic flows into the sea: experimental observations
| journal = [[Bulletin of Volcanology]]
Ред 35 ⟶ 33:
| author1 = Freundt
| first1 = Armin
| doi = 10.1007/s00445-002-0250-1}}</ref>. Проток генериран од масивната експлозија пристигнал до брегот на [[Суматра]], 48 километри од вулканот.<ref>Camp, Vic. "KRAKATAU, INDONESIA (1883)." How Volcanoes Work. Department of Geological Sciences, San Diego State University, 31 Mar. 2006. Web. 15 Oct. 2010. [http://www.geology.sdsu.edu/how_volcanoes_work/Krakatau.html].</ref>.
== Наводи ==
| |||