Планета: Разлика помеѓу преработките

Во нашиот сончев[[Сончев систем]] има осум планети и тоа: [[Меркур]] најблизок до сонцето, [[Венера]] втора планета до сонцето, нашата планета [[Земја]] која е трета, [[Марс]] после Земјата, [[Јупитер]] петти, [[Сатурн]] шести, [[Уран]] седми и осми [[Нептун]]. Ако Јупитер само малку се подзагрее тој може да стане и второ сонце во нашиот сончев систем. Бидејќи [[Плутон]] е најоддалечен од [[сонце]]то и е најмала планета, тој не се смета за планета туку за [[џуџеста планета|планета-џуџе]].

Надвор од оваа централна печка, честичките почнале да згуснуваат како снегулки, прво во мали парчиња карпи, а потоа во огромни карпи. Во текот на милиони години, некои пораснале во блокови со пречник од повеќе километри, кои се нарекуваат [[планетезимал]]и. Тие подоцна почале да се судираат меѓусебно спојувајки се како топки снег и од нив настанале четирите карпести внатрешни планети: Мeркур, Венера, Земја и Марс и јадрата nа четирите гасивити џинови: Јупитер, Сатурн, Уран и Нептун. Сончевиот вeтер ги оддувал остатоците гас и прашина, вклучувајки ја и атмосферата окулу четирите внатрешни планети. Планетите џинови биле далеку од најжестоките удари на Сончевиот ветер, што им овозможило да ги сочуваат дебелите слоеви гас со кои биле опкружени. Гравитационата сила на Јупитер предизвикала меѓусебно уништување на планетизмалите во близината и спречила тие да се спојат во нова планета, а преостанатиот појас на карпи познати како астероиди и понатаму, до денес, останале во орбитата окулу Сонцето.