Битка кај Ватерло: Разлика помеѓу преработките

}}

 

 

Кога Наполеон по втор пат застанал на тронот на [[Франција]], по бегството од островот [[Елба]], здружените сили на [[Британија]], [[Обединети Ниски Земји]], [[Хановер]], [[Насау]], [[Брауншвајг-Линебург|Брауншвајг]] и [[Прусија]], близу белгиското село Ватерло, го поразиле Наполеон и ставиле крај на неговите амбиции за освојување на цела Европа. На [[22 јуни]] [[1815]], Наполеон потпишал [[капитулација]] и до крајот на својот живот останал во прогонство на [[остров]]от [[Св. Елена (остров)|Св. Елена]] во јужниот дел на [[Атлантски Океан|Атлантскиот Океан]].

Во [[Париз]], Наполеон дознавајќи за планот за напад, бргу одлучил да ги нападне сојузниците на нивна територија, пред да се формира нивната војска. Со карактеристична енергија и одлучност, за два месеца, тој мобилизирал 360.000 обучени војници. Половината од оваа војска ја оставил во Франција како обезбедување, а останатите ги групирал во нападни единици. На [[14 јуни]] [[1815]] година, Наполеон, движејќки се со полна брзина и потполна дискреција, ја достигнал француско-белгиската граница со 124.000 војници, додека 56.000 војници биле оставени во позадина, како поддршка. Од другата страна на белгиската граница биле две одделни сојузнички војски: поголемата војска од 116.000 [[Пруси]] и [[Саксонци]], предводени од прускиот [[маршал]] Гебхарт Леберхарт вон Блихер, била поставена кај [[Намир]], а одделни делови од Блихеровата војска била стационирана западно од градовите Гили и Черлерој. Војска од 93.000 [[Британци]], [[Данци]] и [[Германци]] била поставена кај [[Брисел]], со позадина во селото Кварте-Бра. Водачот на оваа [[армија]], британскиот маршал [[Артур Велсли]], прв [[Војвода од Велингтон]], бил командант на сојузничките сили. Наполеон планирал да ги нападне двете војски со идеја да ги раздели и да ги уништи, а потоа да се спогоди со [[Руси]]те и [[Австријци]]те. За да го изведе овој план, тој ја поделил својата војска во две нападни крила и стратешка резерва, која се сочинувала од доверливи ветерани, позната како „[[Стара Гарда]]”.

<br />

 

== Лињи и Катр-Бра ==

Во меѓувреме, жестоки пешадиски и коњанички битки се воделе на самиот срт од [[висорамнина]]та, јужно од Мон-Сен-Жан, при што главните сили на Велингтон биле засолнети. Во сите прилики, француските напади биле жестоко одбивани. Околу 16 часот, дополнителните сили на Блихер, кој чекале поволен момент, влегле во битката и ги принудиле Французите да се повлечат околу 0.8 км. Противнапад ги повратил француските линии и ги притиснал Прусите назад околу 1.6 км, кон североисток. Кратко по 18 часот, Неј се пробил длабоко до англо-холандскиот центар и сериозно ја загрозил целата борбена линија на Велингтон. Велингтон, сепак, се спротиставил и Неј бил одбиен назад.

 

 

== Жртви ==