Франкова Шпанија: Разлика помеѓу преработките
| [проверена преработка] | [проверена преработка] |
Избришана содржина Додадена содржина
сНема опис на уредувањето |
сНема опис на уредувањето |
||
Ред 68:
== Уставните промени на владата ==
За разлика од другите истакнати бунтовници како [[Хозе Антонио Примо де Ривера]] (кој бил погубен од страна на републиканците во текот на војната) Франко немал никаква конзистентна политичка идеологија, освен жестоката борба против [[Комунизам|комунизмот]]. Тој првично побарал поддршка од она што тој го нарекувал [[националсиндикализам]] (''nacionalsindicalismo'') и од страна на [[Римокатоличка црква|Римокатоличката црква]] (''nacionalcatolicismo''). Националната партија [[Шпанска фаланга|Фаланга]], во која членувале фашистичките
По победата на Франко во [[1939]] година, FET-JÖNS станала единствената правна партија во [[Шпанија]], а потоа, во [[1949]] година, се сведува како главна компонента на Партија за Навионално движење. Партијата FET-JÖNS била хетерогено организирана, каде Националниот совет бил единстениот систем кој ја имал законодавната власт на Шпанија.
Ред 94:
Во текот на [[1968]] година, под притисок на [[ООН]], Франко бил принуден да ја признае независноста на [[Еквадорска Гвинеја]]. Во [[1969]] година тој го определува принцот [[Хуан Карлос I|Хуан Карлос де Бурбон]] за носител на титулата ''Принц на Шпанија'' односно негов наследник. Од ова најмногу бил изненаден калкискиот претендент како и таткото на Хуан Карлос, [[Дон Хуан]] кој бил граф на [[Барселона]] и според кој тиј имал поголемо право за да го наследи тронот отколку неговиот син. Веќе во [[1973]] година тој се откажал од позицијата премиер (''Presidente del Gobierno'') останувајќи само главен командант на воените сили на Шпанија. Од [[1973]] започнала нафтена криза која силно ја погодила Шпанија. Ова предизвикало нов бран на штрајкови (кои биле нелегални во тоа време).
Франко починал на [[20 ноември]] [[1975]] година на возраст од 82 години, на истиот датум
== Наводи ==
| |||