Албанија: Разлика помеѓу преработките

Неколку години по распуштањето, [[Карло I Анжујски]] склучил договор со албанските владетели, ветувајќи дека ќе ги заштити нивните слободи. Во 1272, тој го основал [[Кралство Албанија (среден век)|Кралството Албанија]] и освоил неколку региони од [[Епирско Деспотство|Епирското Деспотство]]. Царството ја побарала цела територија на Албанија од [[Драч]] долж брегот на [[Јадранското Море]] до [[Бутринт]]. Католичката политичка структура била основа за папските планови за ширење на [[католицизмот]] на [[Балканскиот полуостров]]. Овој план добил поддршката од [[Елена Анжујска]], роднина на Карло, која во тоа време владеела со територии во Северна Албанија. Околу 30 католички цркви и манастири биле изградени за време на нејзиното владеење главно во северна Албанија<ref>{{Cite book|title = Regnum Albaniae, the Papal Curia, and the Western Visions of a Borderline Nobility|last = Etleva|first = Lala|publisher = Cambridge University Press|year = 2008|pages = |url = http://www.etd.ceu.hu/2009/mphlae01.pdf}}</ref>. Внатрешната борба на моќта во рамките на Византија во 14 век, му овозможило на најмоќниот средновековен владетел на Србија, [[Стефан Душан]], да воспостави краткотрајно царство кое ја вклучувала и цела Албанија, освен Драч<ref name="Barbarian Invasions"/>. Во [[1367]] година, различни албански владетели го формирале Деспотството Арта. За тоа време биле создадени неколку [[албански кнежевства]], меѓу кои најзначајни се Балшиќ, Топтани, Кастриоти, Музака и Аријанити. Во првата половина на [[14 век]] [[Отоманското Царство]] го нападнал поголемиот дел од Албанија а во исто време била основана и [[Лешка лига]] на чело со [[Скендербег]] како владетел, кој станал национален херој на албанската средновековна историја.

 

{{Главна|Отоманска Албанија}}