Историја на Пиринска Македонија (1913 - 2005): Разлика помеѓу преработките
[проверена преработка] | [непроверена преработка] |
Избришана содржина Додадена содржина
сНема опис на уредувањето |
сНема опис на уредувањето |
||
Ред 1:
'''[[Пиринска Македонија]]'''
==Појава на именувањето и терминот Пиринска Македонија==
Употребата на термиот Пиринска Македонија за прв пат се среќава кај [[Димитар Влахов]], поточно во неговата статија „Македонските
== Македонско (Кресненско) востание ==
Ред 19:
''Види [[Прва балканска војна]]''
По завршувањето на Балканските војни, [[Пиринска Македонија|Пиринскиот дел на Македонија]] заедно со [[Струмичко|Струмичката област]] влегуваат во составот на царството [[Царство Бугарија|Бугарија]]. Во рамки на Париската мировна конференција по завршетокот на Првата светска војна, со Нејскиот мировен договор од [[1919]] година, [[Царство Бугарија|Бугарија]] го отстапува [[Струмичко]] на кралството [[Кралство Југославија|Југославија]], при што Пиринскиот дел на Македонија ги добива границите во кои е определен се до денешни дни. Во периодот по Балканските и меѓу двете светски војни, врз основа на договорите за размена на население помеѓу [[Царство Бугарија|Бугарија]] и [[Кралство Грција|Грција]], значаен број на [[Македонци]] од [[Егејска Македонија]] се доселува во овие краишта. Исто така, во овој период [[ВМРО]] на [[Тодор Александров]], а подоцна и [[Ванчо Михајлов]], ја користат [[Пиринска Македонија]] како база и засолниште од каде често се уфрлуваат во [[Вардарска Македонија]] извршувајќи вооружени напади врз српската (југословенската) жандармерија, војска како и врз населбите со српски доселеници - колонисти. Дејноста и организираноста на [[ВМРО]] на [[Тодор Александров]] и [[Ванчо Михајлов]] ќе бидат толку големи, што тие во [[Пиринска Македонија]] ќе воспостават своја
== Пиринска Македонија во Втората светска војна ==
Ред 27:
== Започнување на процесот за припојување на Пиринска Македонија кон Вардарска Македонија ==
[[Георги Димитров]], водачот на [[Отчествен фронт|Отечествениот фронт]] и првиот пртеседател на
Георги Димитров во своето писмо од [[1934]] година до [[МНС]] од [[Детроит]] вели<ref>Ташковски, м-р Драган. ''За Македонската нација''. НИК „Наша книга“, Скопје, 1976. стр.12</ref>:
Ред 34:
''Македонското движење има многу непријатели . Меѓутоа, најопасниот негов внатрешен непријател се агентите на бугарскиот [[империјализам]], бугарскиот [[монархизам]], бугарскиот [[фашизам]] и, пред се бандата на [[Ванчо Михајлов]] ...... ''
''Не може дада има успешна борбаа против националното угнетување и за ослободување на македонскиот народ без конечно изолирање на македонските маси од таа опасна банда, без полното елиминирање на нејзината јудинска улога во македонското движење и во натрешниот живот на Бугарија (се мисли на [[ВМРО]] на Ванчо Михајлов)...... ''
'' '''Само единствената револуционерна борба на македонскиот народ во најтесен сојуз со работниците и селаните во Бугарија, [[Кралство Југославија|Југославија]] и [[Кралство Грција|Грција]] може да доведе до победа на македонската ослободителна [[револуција]]''' ''<ref>Ташковски, м-р Драган. ''За Македонската нација''. НИК „Наша книга“, Скопје, 1976. стр.13</ref>.
Овие свои ставови Георги Димитров подоцна и ќе ги потврди со формулирање на следниве три точки:{{факт}}
|