Хокеј на трева: Разлика помеѓу преработките

'''Хокеј на трева''' е— екипен спорт со топка од семејството на [[хокеј]]от. Играат две екипи со по 11 играчи (10 и голман).

Хокеј на трева се смета за еден од најстарите спортови. Трагови од овој спорт може да се најдат уште пред 2500 години во [[Кина]], [[Египет]], [[Пакистан]] и [[Персија]]. Сепак хокеј на трева во модерен облик како што денес го знаеме, потекнува од [[Англија]]. Бо [[Лондон]] во 1861 година било регистрирано постоење на машкиот хокеј од клубот „Блекхит“ (''Blackheat'') веќе од 1886 година е основано Лондонското хокејарско здружение. Англичаните овај спорт го донеле во Индија, каде што брзо стекнал голема популарност, така што се организирале меѓународни натпревари од 1895 г. До 1928 г. хокеј на трева во Индија постанал национален спорт, па истата година на својот настап на Олимписките игри, Индија освоила златен медал и многу долги години доминирала на меѓународните настапи. Од 1971 година се одржува светски куп во хокеј на трева. Жените се занимавале со овој спорт од XIX век, ама веќе од 1974 г. се одржуваат натпревари во женска конкуренција цо светскиот куп, а од 1980 година и во Олимписките игри.

Две екипи од по 11 играчи, играат на терен со големина: 91 м должина и 55 м ширина. Палката со која се удира топката е долга околу 1 м, а тешка од 340 до 790 грама.

Секоја половина од игралиштето е повторно поделена на пола, на 22,9 метраметри и означена е со полна линија. Таа линија се нарекува „линија од 25 јарди“.

Целта е да се постигне погодок , погодокот е постигнат кога топката со обем од 23 см ќе влезе во голот кој е со димензии:висима 2,14, а ширина 3,66 м.

На пократкие страни од игралиштето, 5 јарди од голот од секоја страна се наоѓа ознака за казнен удар од корнер за екипата која е во фаза на одбрана, а 10 јарди од секоја страна на голот се наоѓа ознака за казнен удар од корнер за екипата која е во фаза на напад.

Традиционално се играло на тревни игралишта, по што оваа врста на хокеј добила име, а покасно сè повеќе се преминувало на вештачки површини, односно на вештарки треви. Од 1970-те , се давала предност на игралиштата со вештачка трева "напрпавенисо на песок“песок, затоа што многу ја забрзувале играта. Последните години се повеќе се дава претдност на игралистаигралишта со вестачкавештачка трева „маправени насо вода“вода, затоа што овозможуваат уште побрз пренос на топката „песочни“ вештачки треви. Но тука се и сигурносни причини: „водените“ се помалку абразивниразјадувачки и поради тоа се намалил степенот на поврадување на играчите. Сепак, ФИХ препорачува нови, комбиниранимешовити видови подлоги бараат помалку наводнување, со што се негативниодбегнуваат неповолните еколошки влијанија чисто „водени“ подлоги кои бараат големо количество на вода.