|
* [[Данска]] - Грофот Нилс Розенкранц, министер за надворешни работи.<ref>{{Наведена книга|title=Rites of Peace; the Fall of Napoleon and the Congress of Vienna|last=Zamoyski|first=Adam|publisher=HarperCollins Publishers|year=2007|isbn=978-0-06-077518-6|pages=297}}: "[...] the Danish plenipotentiary Count Rosenkrantz."</ref> Кралот Фридрих VI беше присутен и во Виена.
* Холандија - Ерл од Кларкарти, британскиот амбасадор во холандскиот суд,<ref>{{Наведена книга|title=1813–15, ons koninkrijk geboren|last=Couvée|first=D.H.|last2=G. Pikkemaat|publisher=N. Samsom nv|year=1963|location=Alphen aan den Rijn|pages=123–124}}</ref><ref>"[Castlereagh, during his stay in The Hague, in January 1813] induced the Dutch to leave their interests entirely in British hands." On page 65 of Nicolson (1946).</ref> и Барон Ханс фон Гагерн <ref>{{Наведена книга|title=The Congress of Vienna; a Study in Allied Unity, 1812–1822|last=Nicolson|first=Harold|publisher=Constable & co. ltd.|year=1946|page=197}}: "Baron von Gagern – one of the two plenipotentiaries for the Netherlands."</ref>
* [[Швајцарија]] - Секој [[Кантони во Швајцарија|кантон]] имашеимал своја делегација. Чарлс Пиккет де Рочхомон од [[Женева]] играшеиграл истакната улога. <ref>Page 195 of Nicolson (1946).</ref>
* [[Папска држава|ПапскитеПапската државидржава]] - кардиналот Ерколе Консалви <ref>{{Наведена книга|title=Rites of Peace; the Fall of Napoleon and the Congress of Vienna|last=Zamoyski|first=Adam|publisher=HarperCollins Publishers|year=2007|isbn=978-0-06-077518-6|page=257}}: "The Pope's envoy to Vienna, Cardinal Consalvi [...]"</ref>
* [[Република Џенова]] - Маркиз Агостино Парето, сенатор на Републиката
* За германските прашања,
** Баварија - Максимилијан Граф фон Монгелас
** Виртемберг - Георг Ернст Левин фон Винцингероде
** Хановер, потоа во лична заедница со британската круна - Георг Граф zuзу Минстер . (Кралот Џорџ III одбил да го признае распуштањето на [[Свето Римско Царство|Светото римскоРимско царствоЦарство]] во 1806 година и одржувал посебен дипломатски кадар како изборник на Хановер за да ги спроведе работите на семејниот имот, Војводството Брансвик-Линебург, сé додека резултатите од конгресот не биле заклучилдонесени за воспоставување на Кралството Хановер . )
** Мекленбург-Шверин - Леополд фон Плесен <ref>Fritz Apian-Bennewitz: ''Leopold von Plessen und die Verfassungspolitik der deutschen Kleinstaaten auf dem Wiener Kongress 1814/15.'' Eutin: Ivens 1933; Hochschulschrift: Rostock, Univ., Diss., 1933</ref>
Практично секоја држава во Европа имашеимала делегација во Виена - повеќе од 200 држави и кнежевникнежевскии куќи беабиле претставени на Конгресот. <ref>Page 2 of King (2008)</ref> Покрај тоа, имашеимало претставници на градови, корпорации, религиозни организации (на пример, аббатствона опатиите) и специјални интересни групи - на пример, делегација која ги претставувашепретставувала германските издавачи, барајќи закон за авторски права и слобода на печатот. <ref>{{Наведена книга|title=Rites of Peace; the Fall of Napoleon and the Congress of Vienna|last=Zamoyski|first=Adam|publisher=HarperCollins Publishers|year=2007|isbn=978-0-06-077518-6|pages=258, 295}}</ref> Конгресот бешебил забележан поради раскошната забава: според познатата шега не се движешедвижел, туку танцувашетанцувал. <ref>According to King (2008), it was Prince de Ligne, an attendee at the conference, who wryly quipped, “the congress does not move forward, it dances.” ("Le congrès danse beaucoup, mais il ne marche pas.")</ref>
== Улогата на Талеранд ==
| 