Бенито Мусолини: Разлика помеѓу преработките

[непроверена преработка][проверена преработка]
Избришана содржина Додадена содржина
Одбиена последната промена (од 92.53.53.223) и ја поврати преработката 3721487 на Buli
Ред 17:
Таткото на Мусолини, Алесандро, бил [[ковач]]. Тој влијаел врз раните убедувања на својот син, така што во својата младост Бенито бил [[социјализам|социјалист]], а потоа и [[марксизам|марксист]]. Со појавата на [[синдикализам|синдикализмот]] и зголемената популарност на [[Фридрих Ниче]], Мусолини ги сменил убедувањата, што водело кон постојани судири со [[општество]]то во коешто живеел. Учествувал во [[Прва светска војна|Првата светска војна]], а потоа го основал Италијанскиот борбен сојуз (''Fasci Italiani di Combattimento'') во чие име вооружени единици воени ветерани ги тероризирале [[комунизам|комунистите]] и социјалистите.
 
По континуираниот неуспех на [[Либерализам|либералните]] влади на [[Џовани Џиолити]], [[Иваное Бономи]] и [[Лујџи Факта]], на [[28 октомври]] [[1922]], фашистите се заканиле со обидот за [[државен удар]], наречен „[[Марш на Рим]]“ (Marcia su Roma) и од [[крал]]от [[Виторио Емануеле III]] побарале да му дозволи на Мусолини да формира влада. Кралот мралморал да се согласи и [[Национал-фашистичка партија|Фашистичката партија]] дошла на власт. Во следните две децении настапил црн период за [[Италија]]: Мусолини владеел неограничено, печатот бил замолчен, граѓанските слободи одземени, а била формирана и тајна полиција. Од заслепените следбеници Мусолини бил наречен „Ил Дуче“ (Duce; Водач). Мусолини бил неосновано агресивен и храбар што го одвело во неколку дебакл-војни - во [[Етиопија]] 1935, [[Албанија]] 1939 и [[Грција]] 1941. Во 1940 се приклучил на [[Сили на Оската|Оската]] на [[Хитлер]], но тоа бил потег од корист за Сојузниците, бидејќи италијанските трупи не биле воопшто обучени, а војниците дезертирале и не сакале да ги ризикуваат своите животи за кауза што не е нивна.
 
По италијанските порази на сите фронтови и англо-американското слетување на [[Сицилија]] во 1943, повеќе соработници на Мусолини се свртиле против него на состанокот на Големиот фашистички совет на [[25 јули]] [[1943]]. Кралот го повикал Мусолини во својата палата каде што му ги одзел овластувањата. При напуштање на палатата, Мусолини бил уапсен и испратен во Гран Сасо во целосна изолација.