Јупитер: Разлика помеѓу преработките
[проверена преработка] | [проверена преработка] |
Избришана содржина Додадена содржина
с Отстрането уредувањето на Величковска Ева (разговор), вратено на последната верзија на Инокентиј Ознака: Отповикување |
Нема опис на уредувањето |
||
Ред 103:
</td></tr></table>
}}
'''Јупитер'''
|archiveurl=https://web.archive.org/web/20060907044624/http://www.anu.edu.au/asianstudies/decrespigny/HuanLing_part2.pdf |archivedate=September 7, 2006 |work=Asian studies, Online Publications |accessdate=May 1, 2012 |quote=Xu Huang apparently complained that the astronomy office had failed to give them proper emphasis to the eclipse and to other portents, including the movement of the planet Jupiter (taisui). At his instigation, Chen Shou/Yuan was summoned and questioned, and it was under this pressure that his advice implicated Liang Ji.}}</ref> Именувана е по [[Римска митологија|Римскиот бог]] [[Јупитер (митологија)|Јупитер]].<ref>{{cite book |author=Stuart Ross Taylor |date=2001 |title=Solar system evolution: a new perspective : an inquiry into the chemical composition, origin, and evolution of the solar system |edition=2nd, illus., revised |publisher=Cambridge University Press |isbn=978-0-521-64130-2 |page=208}}</ref> Гледано од [[Земјата]], Јупитер достигнува [[магнитуда]] од -2,94, доволно светла за нејзината [[planetshine|рефлексија]] да фрла сенка,<ref>{{cite web |url=http://blogs.discovermagazine.com/badastronomy/2011/11/18/young-astronomer-captures-a-shadow-cast-by-jupiter/ |title=Young astronomer captures a shadow cast by Jupiter: Bad Astronomy |work=[[Discover (magazine)|Discover]] ''Blogs'' |date=November 18, 2011 |accessdate=May 27, 2013}}</ref> правејќи го во просек третиот најсветол природен <!-- artificial satellites can be much brighter (e.g., iridium flares) --> објект на [[ноќното небо]] по [[Месечината]] и [[Венера]].
Јупитер првенствено е составен од [[водорот]] со четвртина од неговата маса како [[хелиум]], иако хелиумот е присутен само во десетина молекули. Исто така може да има карпести јадра на потешки елементи,<ref name=coreuncertainty>{{cite journal |author=Saumon, D. |author2=Guillot, T. |title=Shock Compression of Deuterium and the Interiors of Jupiter and Saturn |journal=The Astrophysical Journal |volume=609 |issue=2 |pages=1170–1180 |date=2004 |bibcode=2004ApJ...609.1170S |doi=10.1086/421257 |arxiv=astro-ph/0403393}}</ref> но како и другите гигантски планети, Јупитер нема добро дефинирана цврста површина. Поради неговата брза ротација, планетата има форма на [[сплеснат сфероид]] (има мала, но значајна испакнатина на Еквадорот). Надвирешната атмосфера е видливо одвоена на неколку слоја со различни ширини, што резултира со турбуленции и бури по нивните меѓусебни граници. Значаен резултат е [[Големата црвена точка]], огромна бура што е познато дека постоела уште од 17-от век, кога за прв пат била забележана со [[телескоп]]. Околината на Јупитер е слаб [[планетски прстен]] систем и моќна [[магнетосфера]]. Јупитер има [[Moons of Jupiter|79 познати месечини]],<ref>{{cite web |url=http://home.dtm.ciw.edu/users/sheppard/satelli
tes/ |title=The Jupiter Satellite and Moon Page |date=June 2017 |access-date=June 13, 2017}}</ref> вклучувајќи ги и четирите големи [[Галилејски месечини]] отриени од [[Галилео Галилеј]] во 1610. [[Ganymede (moon)|Ганимед]], најголемата од нив, има дијаметар поголем од оној на планетата [[Mercury (planet)|Меркур]].
Јупитер била истражувана во неколку наврати од страна на [[роботски вселенски летала]], особено во раните мисии на ''[[Pioneer program|Пионер]]'' и ''[[Voyager program|Војаџер]]'' [[planetary flyby|flyby]] , а подоца и од страна на [[Galileo (spacecraft)|сателитот ''Галилео'']]. Кон крајот на Фебруари 2007, Јупитер бил посетуван од истрагата на ''[[Нови Хоризонти]]'', користејќи ја [[gravitational slingshot|гравитацијата на Јупитер]] за да ја зголеми брзината и да ја свитка својата траекторија кон [[Плутон]]. Најновата истрага на планетата е ''[[Juno (spacecraft)|Јуно]]'', која влезе во орбитата на Јупитер на 4-ти Јули 2016.<ref name="NYT-20160705">{{cite new |last=Chang |first=Kenneth |title=NASA’s Juno Spacecraft Enters Jupiter’s Orbit |url=https://www.nytimes.com/2016/07/05/science/juno-enters-jupiters-orbit-capping-5-year-voyage.html |date=July 5, 2016 |work=[[New York Times]] |accessdate=July 5, 2016}}</ref><ref name="NYT-20160630">{{cite news |last=Chang |first=Kenneth |title=All Eyes (and Ears) on Jupiter |url=https://www.nytimes.com/2016/07/01/science/jupiter-nasa-juno-hubble.html |date=June 30, 2016 |work=[[New York Times]] |accessdate=July 1, 2016}}</ref> Идни цели за истражување на Јупитеровиот систем ги вклучуваат и веројатно со мраз покриен течен океан на нејзината месечина [[Europa (moon)|Европа]].
==Состав и миграција==
{{Main article|Модел на големото летање}} {{See also|Состав и еволуција на Соларниот систем}}
<!-- A set of new [[super-Earth]]s may have originally populated the inner [[Solar System]].{{Citation needed|date=April 2015}} -->
Астрономите оркрија речиси 500 планетарни системи со повеќе планети. Овие системи вклучуваат неколку планети чии маси се неколку пати поголеми од Земјината ([[супер Земји]]), кои орбитираат поблиску до нивната ѕвезда во споредба со Меркур и сонцето, понекогаш и гиганти со гасови од Јупитер се доближуваат до нивната ѕвезда.
Земјата и нејзините соседни планети можеби се формирале од фрагменти на планети кои судриле со Јупитер, уништувајќи ги супер-Планетите околу Сонцето. Додека Јупитер се приближил кон внатрешноста на Сончевиот систем, во она што теоретичарите го нарекуваат [[хипотеза на големиот такт]], предизвикувајќи серија судири меѓу супер-Земјите со тоа што нивните орбити почнале да се преклопуваат. <ref>{{cite journal |url=http://www.pnas.org/content/112/14/4214.abstract |title=Jupiter's decisive role in the inner Solar System's early evolution |author=[[Konstantin Batygin]] |accessdate=November 17, 2015 |doi=10.1073/pnas.1423252112 |pmid=25831540 |pmc=4394287 |volume=112 |issue=14 |pages=4214–4217 |journal=Proceedings of the National Academy of Sciences |arxiv=1503.06945 |bibcode=2015PNAS..112.4214B|year=2015 }}</ref>
<!--It appears that Jupiter is in its present orbit in the outer Solar System because Saturn pulled Jupiter out during [[Jumping-Jupiter scenario|its migration]].{{Citation needed|date=April 2015}}-->Јупитер движејќи се надвор од внатрешноста на Сончевиот Систем ќе овозможи формирање на внатрешни планети, вклучувајќи ја и [[Земјата]].<ref>{{cite web |url=http://news.nationalgeographic.com/2015/03/150324-jupiter-super-earth-collisions-planets-astronomy-sky-watching |title=Observe: Jupiter, Wrecking Ball of Early Solar System |author=Illustration by NASA/JPL-Caltech |date= 2015-03-24|work=nationalgeographic.com |accessdate=November 17, 2015}}</ref>
== Физички карактеристики ==
Јупитер е првенствено составен од гасовити и течни материјали. Таа е најголема од четирите гигантски планети во Сончевиот систем и оттука е воопшто најголема планета. Нејзиниот дијаметар е {{convert|142984|км|0|abbr=on}} на својот [[екватор]]. Просечната густина на Јупитер, 1.326 g/cm<sup>3</sup>, е втора највисока од гигантските планети, но е пониска од оние на четирите [[Земјовидни планети]].
=== Композиција ===
Горната атмосфера на Јупитер е околу 88–92% водород и 8–12% хелиум во проценти волумен на гасовити [[молекули]]. Атомот на хелиум има околу четири пати поголема маса од водороден атом, па составот се менува кога е опишан како дел од масата што ја придонесуваат различни атоми. Така, [[Atmosphere of Jupiter|атмосферата на јупитер]] е приближно 75% водород и 24% хелиум по маса, при што останатиот процент од масата е составен од други елементи. Атмосферата содржи траги од [[метан]], [[водна пареа]], [[амонијак]] и соединенија базирани на [[силициум]]. Исто така има траги од [[јаглерод]], [[етан]], [[водород-сулфид], [[неон]], [[кислород]], [[фосфин]] и [[сулфур]]. Најодалечениот слој од атмосферата содржи [[кристали]] на замрзнат амонијак. Внатрешноста содржи погусти материјали - масата е околу 71% водород, 24% хелиум и 5% други елементи.<ref name=voyager>{{cite journal |author=Gautier, D. |author2=Conrath, B. |author3=Flasar, M. |author4=Hanel, R. |author5=Kunde, V. |author6=Chedin, A. |author7=Scott N. |title=The helium abundance of Jupiter from Voyager |journal=Journal of Geophysical Research |volume=86 |issue=A10 |pages=8713–8720 |date=1981 |bibcode=1981JGR....86.8713G |doi=10.1029/JA086iA10p08713|hdl=2060/19810016480 }}</ref><ref name="cassini">{{cite journal |author=Kunde, V.G. |display-authors=etal |title=Jupiter's Atmospheric Composition from the Cassini Thermal Infrared Spectroscopy Experiment |journal=Science |date=September 10, 2004 |volume=305 |issue=5690 |pages=1582–86 |url=http://www.sciencemag.org/cgi/content/full/305/5690/1582 |accessdate=April 4, 2007 |doi=10.1126/science.1100240 |pmid=15319491 |bibcode=2004Sci...305.1582K}}</ref> Преку [[инфрацрвени]] и [[ултравиолетови]] мерења, пронајдени се траги на [[бензен]] и други [[јаглеводороди]].<ref>{{cite journal |journal=Icarus |volume=64 |issue=2 |pages=233–48 |date=1985 |title=Infrared Polar Brightening on Jupiter III. Spectrometry from the Voyager 1 IRIS Experiment |bibcode=1985Icar...64..233K |author=Kim, S.J. |author2=Caldwell, J. |author3=Rivolo, A.R. |author4=Wagner, R. |doi=10.1016/0019-1035(85)90201-5}}</ref>
Во атмосферските пропорции водородот и хелиумот се блиску до теоретскиот состав на исконската [[сончевата маглина]]. Неон во горниот дел од атмосферата се состои само од 20 делчиња на милион по маса, што е околу една десетина во изобилство на Сонцето.<ref>{{cite journal |author=Niemann, H.B. |author2=Atreya, S.K. |author3=Carignan, G.R. |author4=Donahue, T.M. |author5=Haberman, J.A. |author6=Harpold, D.N. |author7=Hartle, R.E. |author8=Hunten, D.M. |author9=Kasprzak, W.T. |author10=Mahaffy, P.R. |author11=Owen, T.C. |author12=Spencer, N.W. |author13=Way, S.H. |title=The Galileo Probe Mass Spectrometer: Composition of Jupiter's Atmosphere |journal=Science |date=1996 |volume=272 |issue=5263 |pages=846–849 |bibcode=1996Sci...272..846N |doi=10.1126/science.272.5263.846 |pmid=8629016}}</ref> Хелиумот е исто така намален на околу 80% од составот на Сонцето. Ова осиромашување е резултат на [[Precipitation (meteorology)|врнежите]] на овие елементи во внатрешноста на планетата.<ref name="galileo_ms">{{cite journal |first=U. |last=von Zahn |first2=D.M. |last2=Hunten |first3=G. |last3=Lehmacher |title=Helium in Jupiter's atmosphere: Results from the Galileo probe Helium Interferometer Experiment |journal=Journal of Geophysical Research |date=1998 |volume=103 |issue=E10 |pages=22815–22829 |doi=10.1029/98JE00695 |bibcode=1998JGR...10322815V}}</ref> <!-- Abundances of heavier [[inert gas]]es in Jupiter's atmosphere are about two to three times that of the Sun.{{citation needed|date=May 2015}}-->
Врз основа на [[спектроскопија]], [[Сатурн]] се смета дека е сличен по состав на Јупитер, но другите гигантски планети [[Уран]] и [[Нептун]] имаат релативно помалку водорот и хелиум, и релативно повеќе [[volatiles|мраз]] по што сега се нарекуваат [[ледени гиганти]].<ref>{{cite web |author=Ingersoll, A.P. |author2=Hammel, H.B. |author3=Spilker, T.R. |author4=Young, R.E. |date=June 1, 2005 <!-- Date from the properties --> |format=PDF |url=http://www.lpi.usra.edu/opag/outer_planets.pdf |title=Outer Planets: The Ice Giants |publisher=Lunar & Planetary Institute |accessdate=February 1, 2007}}</ref>
===
{{main|Jupiter mass}}
[[File:SolarSystem OrdersOfMagnitude Sun-Jupiter-Earth-Moon.jpg|thumb|left|Jupiter's diameter is one [[order of magnitude]] smaller (×0.10045) than that of the Sun, and one order of magnitude larger (×10.9733) than that of Earth. The Great Red Spot is roughly the same size as Earth.]]
Масата на Јупитер е 2.5 пати поголема од онаа на сите други планети во Сончевиот систем заедно—толку е масивна што [[барицентарот]] со [[Сонцето]] лежи над [[Photosphere|површината на Сонцето]] во 1.068 [[solar radius|сончеви радиуси]] од центарот на Сонцето.<ref>{{cite book |last1=MacDougal |first1=Douglas W. |title=Newton's Gravity |year=2012 |publisher=Springer New York |isbn=978-1-4614-5443-4 |pages=193–211 |language=en |chapter=A Binary System Close to Home: How the Moon and Earth Orbit Each Other |quote=the barycenter is 743,000 km from the center of the sun. The Sun's radius is 696,000 km, so it is 47,000 km above the surface.|doi=10.1007/978-1-4614-5444-1_10 |series=Undergraduate Lecture Notes in Physics }}</ref> Јупитер е многу поголема од Земјата и значително помалку густа: нејзиниот волумен е околу 1,321 Земји, но е само 318 пати помасивна.<ref name="fact"/><ref name="burgess">{{page needed|date=May 2015}} {{cite book |first=Eric |last=Burgess |date=1982 |title=By Jupiter: Odysseys to a Giant |publisher=Columbia University Press |location=New York |isbn=978-0-231-05176-7}}</ref> Радиусот на Јупитер е околу 1/10 од [[Solar radius|радиусот на сонцето]],<ref name=shu82>{{cite book |first=Frank H. |last=Shu |date=1982 |title=The physical universe: an introduction to astronomy |page=426 |series=Series of books in astronomy |edition=12th |publisher=University Science Books |isbn=978-0-935702-05-7}}</ref> а масата е 0.001 пати од [[Solar mass|масата на сонцето]], така што густините на двете тела се слични.<ref name=davis_turekian05>{{cite book |author=Davis, Andrew M. |author2=Turekian, Karl K. |title=Meteorites, comets, and planets |volume=1 |series=Treatise on geochemistry |publisher=Elsevier |date=2005 |isbn=978-0-08-044720-9 |page=624}}</ref> "[[Масата на Јупитер]]" ({{Jupiter mass}} или {{Jupiter mass|Jup=y}}) е често се користи како единица за опишување маси на други објекти, особено [[екстра соларни планети]] и [[кафени џуџиња]]. На пример, екстрасоларна планета [[HD 209458 b]] има маса од {{Jupiter mass|0.69}}, додека [[Капа Андромаде б]] има маса од {{Jupiter mass|12.8}}.<ref>{{cite web |url=http://exoplanet.eu/ |title=The Extrasolar Planets Encyclopedia: Interactive Catalogue |publisher=Paris Observatory |author=Jean Schneider |date=2009}}</ref>
Теоретски модели укажуваат на тоа дека ако Јупитер има повеќе маса од тоа што имала во минатото, таа ќе се намали.<ref name=Seager2007>{{cite journal |last=Seager |first=S. |author2=Kuchner, M. |author3=Hier-Majumder, C.A. |author4=Militzer, B. |title=Mass-Radius Relationships for Solid Exoplanets |journal=The Astrophysical Journal |volume=669 |issue=2 |pages=1279–1297 |date=2007 |doi=10.1086/521346 |arxiv=0707.2895 |bibcode=2007ApJ...669.1279S}}</ref> За мали промени на масата [[радиусот]] не би се променил значително, а над {{earth mass|link=yes|500}} (1.6 Јупитерова маса)<ref name=Seager2007/> внатрешноста би станала многу покомпримирана под зголемениот притисок бидејќи нејзиниот волумен ќе се ''намали и покрај'' зголемениот обем на материјата. Како резултат на тоа, Јупитер се смета дека има најголем дијаметар како планета од нејзиниот состав и еволутивна историја што може да постигне. <ref name=HTUW>{{cite AV media | title=How the Universe Works 3 | volume=Jupiter: Destroyer or Savior? | date=2014 | publisher=Discovery Channel}}</ref> Процесот на натамошно собирање со зголемување на масата ќе продолжи се додека не се постигне значително [[ѕвездено палење]], како кај масивните [[кафени џуџиња]] кои имаат околу 50 Јупитерови маси. <ref name="tristan286">{{cite journal |last=Guillot |first=Tristan |title=Interiors of Giant Planets Inside and Outside the Solar System |journal=Science |date=1999 |volume=286 |issue=5437 |pages=72–77 |accessdate=August 28, 2007 |url=http://www.sciencemag.org/cgi/content/full/286/5437/72 |doi=10.1126/science.286.5437.72 |pmid=10506563 |bibcode=1999Sci...286...72G}}</ref>
Иако Јупитер би требало да биде 75 пати помасивен за [[hydrogen fusion|водородот да фузира]] и стане [[ѕвезда]], најмалото [[црвено џуџе]] е со околу 30 проценти поголем радиус од оној на Јупитер.<ref>{{cite journal |author=Burrows, A. |author2=Hubbard, W.B. |author3=Saumon, D. |author4=Lunine, J.I. |title=An expanded set of brown dwarf and very low mass star models |journal=Astrophysical Journal |date=1993 |volume=406 |issue=1 |pages=158–71 |bibcode=1993ApJ...406..158B |doi=10.1086/172427}}</ref><ref>{{cite news |first=Didier |last=Queloz |title=VLT Interferometer Measures the Size of Proxima Centauri and Other Nearby Stars |publisher=European Southern Observatory |date=November 19, 2002 |url=http://eso.org/public/news/eso0232/ |accessdate=January 12, 2007}}</ref> И покрај ова, Јупитер сеуште зрачи повеќе топлина од колку што добива од Сонцето; количината на топлина произведена во него е слична на вкупното [[сончево зрачење]] што го прима.<ref name="elkins-tanton">{{page needed|date=May 2015}} {{cite book |first=Linda T. |last=Elkins-Tanton |date=2006 |title=Jupiter and Saturn |publisher=Chelsea House |location=New York |isbn=978-0-8160-5196-0}}</ref> Оваа дополнителна топлина е генерирана од [[Келвин–Хелмолцовиот механизам]] преку контракција. Овој процес предизвикува Јупитер да се намали за околу 2 cm секоја година.<ref name="guillot04">{{cite book |editor=Bagenal, F. |editor2=Dowling, T.E. |editor3=McKinnon, W.B. |author=Guillot, T. |author2=Stevenson, D.J. |author3=Hubbard, W.B. |author4=Saumon, D. |date=2004 |title=Jupiter: The Planet, Satellites and Magnetosphere |chapter=Chapter 3: The Interior of Jupiter |publisher=[[Cambridge University Press]] |isbn=978-0-521-81808-7}}</ref> Кога прв пат била оформена, Јупитер била многу потопла и околу два пати поголема од нејзиниот секогашен дијаметар.<ref>{{cite journal |last=Bodenheimer |first=P. |title=Calculations of the early evolution of Jupiter |series=23 |journal=Icarus |date=1974 |issue=3 |volume=23 |pages=319–25 |bibcode=1974Icar...23..319B |doi=10.1016/0019-1035(74)90050-5}}</ref>
=== Внатрешна структура ===
Се смета дека Јупитер е составен од густо [[planetary core|јадро]] со мешавина од елементи, опколен со слој од течен [[метален водород]] со хелиум, и надворешен слој претежно од [[молекуларен водород]].<ref name="guillot04" /> Надвор од овој основен преглед, сеуште постои значителна несигурност. Јадрото често се опишува како [[Rock (geology)|карпесто]], но деталниот состав не е познат, како што се својсвата на материјалите при температурите и притисоците на тие длабочини (види подолу). Во 1997, постоењето на јадрото било препоставено со гравитациони мерења,<ref name="guillot04" /> што укажува на маса од 12 до 45 пати поголема од на Земјата, или околу 4%-14% од вкупната маса на Јупитер.<ref name="elkins-tanton" /><ref>{{cite journal |author=Guillot, T. |author2=Gautier, D. |author3=Hubbard, W.B. |title=New Constraints on the Composition of Jupiter from Galileo Measurements and Interior Models |journal=Icarus |date=1997 |volume=130 |issue=2 |pages=534–539 |bibcode=1997Icar..130..534G |doi=10.1006/icar.1997.5812 |arxiv=astro-ph/9707210|url=http://cds.cern.ch/record/330644}}</ref> Присуството на јадро во историјата на Јупитер било предложена од модели на планетарни форми кои барале формирање на карпести или ледени јадра кои се доволно масивни за да го соберат својот дел од водород и хелиум од [[Nebular hypothesis|протосоларната маглина]]. Под претпоставка дека тоа постоело, можело да е намали како конвекциски стури од топол течен метален водород измешан со стопеното јадро и ја носело неговата содржина на повисоки нивоа во внатрешноста на планетата. Сега јадрото може да биде целосно отсутно, гравитационите мерења сеуште не се доволно прецизни за целосно да ја одредат таа можност .<ref name="guillot04" /><ref>{{cite book |author=Various |editor=McFadden, Lucy-Ann |editor2=Weissman, Paul |editor3=Johnson, Torrence |date=2006 |title=Encyclopedia of the Solar System |edition=2nd |publisher=Academic Press |isbn=978-0-12-088589-3 |page=412}}</ref>
[[File:PIA19640-Jupiter-Infrared-Animation-20150516.gif|thumb|upright|Animation of four images showing Jupiter in infrared light as seen by [[NASA Infrared Telescope Facility|NASA's Infrared telescope facility]] on May 16, 2015]]
Несигурноста на моделите е поврзана со маргината на грешки во досега измерените параметри: еден од ротационите коефициенти (J<sub>6</sub>) се користи за опишување на гравитациониот момент на планетата, екваторијалниот радиус на Јупитер и неговата температура при притисок од 1 бар. Од [[Juno (spacecraft)|мисијата ''Јуно'']], која пристигна во Јули 2016,<ref name="NYT-20160705" /> се очекува дополнително да ги ограничи вредностите на овие параметри за подобри модели на јадрото.<ref>{{cite journal |author=Horia, Yasunori |author2=Sanoa, Takayoshi |author3=Ikomaa, Masahiro |author4=Idaa, Shigeru |title=On uncertainty of Jupiter's core mass due to observational errors |journal=Proceedings of the International Astronomical Union |date=2007 |volume=3 |issue=S249 |doi=10.1017/S1743921308016554 |pages=163–166|bibcode=2008IAUS..249..163H }}</ref>
Јадрото може да биде опкружено со густ [[метален водород]], кој се проширува нанадвор до околу 78% од радиусот на планетата.<ref name="elkins-tanton" /> Дождовидните капки хелиум и неон се таложат надолу низ овој слој, со што го осиромашуваат изобилството на овие елементи во горната атмосфера.<ref name="galileo_ms" /><ref>{{cite journal |last=Lodders |first=Katharina |title=Jupiter Formed with More Tar than Ice |journal=The Astrophysical Journal |date=2004 |volume=611 |issue=1 |pages=587–597 |doi=10.1086/421970 |bibcode=2004ApJ...611..587L}}</ref> Предвидени се [[врнежи]] од [[дијаманти]] на Јупитер како и на [[Сатурн]]<ref name="SC-20131009">{{cite news |last=Kramer |first=Miriam |title=Diamond Rain May Fill Skies of Jupiter and Saturn |url=https://www.space.com/23135-diamond-rain-jupiter-saturn.html |date=October 9, 2013 |work=[[Space.com]] |accessdate=August 27, 2017}}</ref> и [[ледените гиганти]] [[Уран]] и [[Нептун]].<ref name="WP-20170825">{{cite news |last=Kaplan |first=Sarah |title=It rains solid diamonds on Uranus and Neptune |url=https://www.washingtonpost.com/news/speaking-of-science/wp/2017/08/25/it-rains-solid-diamonds-on-uranus-and-neptune/ |date=August 25, 2017 |work=[[The Washington Post]] |accessdate=August 27, 2017}}</ref>
Над слојот од метален водород лежи транспарентна внатрешна атмосфера на водород. На оваа длабочина, притисокот и температурата се над [[критичниот притисок]] на водородот од 1.2858 MPa и [[критичната температура]] од само 32.938 [[Kelvin|K]].<ref>{{cite journal |first=Andreas |last=Züttel |date=September 2003 |title=Materials for hydrogen storage |journal=Materials Today |volume=6 |issue=9 |pages=24–33 |doi=10.1016/S1369-7021(03)00922-2}}</ref> Во оваа состојба, нема посебни течни и гасни фази - се вели дека водородот е во состојба на надкритична течност. Погодно е водородот да се третира како гас во горниот слој што се протега надолу од облачниот слој до длабочина од 1,000 [[km]],<ref name="elkins-tanton" /> и како течност во подлабоките слоеви. Физички не постои јасна граница - гасот непречено станува потопол и погуст додека се спушта. <ref>{{cite journal |last=Guillot |first=T. |title=A comparison of the interiors of Jupiter and Saturn |journal=Planetary and Space Science |date=1999 |volume=47 |issue=10–11 |pages=1183–200 |bibcode=1999P&SS...47.1183G |arxiv=astro-ph/9907402 |doi=10.1016/S0032-0633(99)00043-4|url=http://cds.cern.ch/record/394768}}</ref><ref name="lang03">{{cite web |last=Lang |first=Kenneth R. |date=2003 |url=http://ase.tufts.edu/cosmos/view_chapter.asp?id=9&page=3 |title=Jupiter: a giant primitive planet |publisher=NASA |accessdate=January 10, 2007}}</ref>
Температурата и притисокот во Јупитер постојано се зголемуваат кон јадрото поради [[Келвин–Хелмхолцовиот механизам]]. На ниво на притисок од 10 [[bar (unit)|bars]] (1 [[Pascal (unit)|MPa]]), температурата е околу {{convert|340|K|C F}}. Во регионот каде има [[фаза на транзиција]], каде водородот е загреан над неговата критична точка — станува метален, пресметано е дека температурата изнесува {{convert|10,000|K|C F}} и притисокот е [[Orders of magnitude (pressure)#1GPa|200]] [[Pascal (unit)|GPa]]. Проценето е дека температурата на границата на јадрото е {{convert|36,000|K|C F}} а внатрешниот притисок е околу [[Orders of magnitude (pressure)#1TPa|3,000]]–4,500 GPa.<ref name="elkins-tanton" />
[[File:Jupiter diagram.svg|thumb|720px|center|This cut-away illustrates a model of the interior of Jupiter, with a rocky core overlaid by a deep layer of liquid [[metallic hydrogen]].|alt=Diagram of Jupiter's moons, surface, and interior]]
=== Атмосфера ===
{{Main|Атмосфера на Јупитер}}
Јупитер ја има најголемата планетарна атмосфера во [[Сончевиот систем]], која се протега на надморска височина од {{convert|5000|km|-3|abbr=on}}.<ref name=Sieff>{{cite journal |last=Seiff |first=A. |author2=Kirk, D.B. |author3=Knight, T.C.D. |display-authors=3 |author4=Young, R.E. |author5=Mihalov, J.D. |author6=Young, L.A. |author7=Milos, F.S. |author8=Schubert, G. |author9=Blanchard, R.C. |author10=Atkinson, D. |date=1998 |title=Thermal structure of Jupiter's atmosphere near the edge of a 5-μm hot spot in the north equatorial belt |journal=[[Journal of Geophysical Research]] |volume=103 |issue=E10 |pages=22857–22889 |doi=10.1029/98JE01766 |bibcode=1998JGR...10322857S}}</ref><ref name="Miller Aylward Millward" /> Бидејќи Јупитер нема површина, основата на нејзината атмосферата се смета за точка во која атмосферскиот притисок е еднаков на {{convert|100|kPa|bar|abbr=on}}.
==== Слој со облаци ====
[[File:PIA02863 - Jupiter surface motion animation.gif|thumb|left|150px|The movement of Jupiter's counter-rotating cloud bands. This looping animation maps the planet's exterior onto a [[cylindrical projection]].]]
{{multiple image |align=right |direction=horizontal |total_width=350
|image1=Map of Jupiter.jpg |width1=2231 |height1=2266 |caption1=South polar view of Jupiter
|image2=PIA21641-Jupiter-SouthernStorms-JunoCam-20170525.jpg |width2=2646 |height2=2915 |caption2=Enhanced color view of Jupiter's southern storms
}}
Јупитер е постојано прекриен со облаци составени од амониум кристали и веројатно [[амониум хидросулфид]]. Облаците се лоцирани во [[тропопаузата]] и се распоредени во групи од различни ширини, познати како тропски региони. Тие се групирани во помали ''зони'' и потемни ''појаси''. Интеракциите на овие конфликтни шеми на [[Atmospheric circulation|циркулација]] предизвикуваат бури и [[турбуленции]]. [[Брзината на ветровите]] од 100 m/s (360 km/h) се вообичаени во зонални млазници.<ref>{{cite web |author=Ingersoll, A.P. |author2=Dowling, T.E. |author3=Gierasch, P.J. |author4=Orton, G.S. |author5=Read, P.L. |author6=Sanchez-Lavega, A. |author7=Showman, A.P. |author8=Simon-Miller, A.A. |author9=Vasavada, A.R. |url=http://www.lpl.arizona.edu/~showman/publications/ingersolletal-2004.pdf |format=PDF |title=Dynamics of Jupiter's Atmosphere |publisher=Lunar & Planetary Institute |accessdate=February 1, 2007}}</ref> Зоните се разликуваат по ширина, боја и интезитет од година до година, но останале доволно стабилни за научниците да им дадат ознаки за идентификување.<ref name="burgess" />
[[File:PIA21973-AboveTheCloudsOfJupiter-JunoSpacecraft-20171216.jpg|thumb|left|150px|Jupiter clouds<br />([[Juno (spacecraft)|Juno]]; December 2017)]]
Слојот со облаци е длабок околу {{convert|50|km|0|abbr=on}}, и се состои од најмналку две колони облаци: дебела, пониска колони и тенок, појасен регион. Исто така, може да има и тенок слој на облаци од [[Water (properties)|водата]] што лежи во слојот на амонијак. Доказ на идејата за облаци на вода се блесоците на [[молња]] забележани во атмосферата на Јупитер. Овие електрични празнења можат да бидат до илјада пати помоќни од молњите на Земјата.<ref>{{cite web |editor=Watanabe, Susan |date=February 25, 2006 |url=http://www.nasa.gov/vision/universe/solarsystem/galileo_end.html |title=Surprising Jupiter: Busy Galileo spacecraft showed jovian system is full of surprises |publisher=NASA |accessdate=February 20, 2007}}</ref> Се претпоставува дека облаците од вода генерираат грмотевици на ист начин како и земните грмотевици, што се движат од топлината која се издига од внатрешноста.<ref>{{cite journal |last=Kerr |first=Richard A. |title=Deep, Moist Heat Drives Jovian Weather |journal=Science |date=2000 |volume=287 |issue=5455 |pages=946–947 |url=http://www.sciencemag.org/cgi/content/full/287/5455/946b |doi=10.1126/science.287.5455.946b |accessdate=February 24, 2007}}</ref>
|