Солун: Разлика помеѓу преработките

[[Податотека:Solun Bulgarian Women.jpg|мини|десно|[[Носии од Солунско Поле|Македонски носии од Солунско]]5x5пкс]]

Во [[1492]] година, по прогонувањето на сефарадските [[евреи]] од [[Шпанија]], голем дел од нив се населиле во Солун. Градот се претворил во еден од најголемите еврејски центри на [[Балкан|Балканот]] и пошироко. На [[29 март]] [[1430]] година, на чело со [[султан]]от [[Mурат II]] по тридневна опсада го зазел Солун. Во текот на [[Отоманска империја|Отоманското владеење]] на Солун, градот станал мултикултурно општество во кој живееле голем број на [[Турци]], [[Македонци]], [[Бугари]], [[Грци]] и [[Албанци]], како и сефадиски [[Евреи]], кои претсавувале 60.000 жители од вкупните 130.000 на градот. Солун во територијата на [[Отоманска империја|Османлиската империја]] останал околу пет векови со што станал, како и во византиско време, еден од најважните трговски центри на [[Балкан]]от. Железничка станица во градот била изградена во [[1888]] година. Во Солун исто така бил роден и [[Кемал Ататурк]] во [[1881]] година под чија команда подоцна избувнала и [[Младотурска револуција|Младотурската револуција]], повторно во Солун. [[Солунска афера|Солунската афера]] исто така зела голем замав на [[Балкан]]от.

Солун бил многу важен центар и за [[Македонци]]теслави кои живееле таму, кои се образувале и кои дејствувале за создавање на посебна македонска држава на [[Балкан|Балканот]]. Така, на [[23 октомври]] [[1893]] година, во [[Солунска машка гимназија „Св. Кирил и Методиј“]] била основана [[ВМРО]], чија цел била добивање на автономија за [[Македонија]] и [[Одринска Тракија]] преку револуционерна борба. Во Солун, од тој период се познати и големите терористички напади од страна на [[ВМРО]] и нејзините членови наречени [[Солунски атентати|гемиџии]]. Солун останал во рамките на [[Отоманска империја|Отоманската империја]] сѐ до [[1912]] година.

Еврејската населба во Солун, наречена [[Лададика]] била една од најголемите населби во градот. [[Евреи|Евреите]] во времето на [[Отоманска империја|Османлиската империја]] го сочинувале половина од вкупното население на градот. Исто така, оваа населба во тоа време служела како една од најбогатите на [[Балкан|Балканот]], со најразвиена трговија. Но, работите многу се промениле кога градот бил преземан и стапил во составот на [[Грција]] во [[1912]] година. Градот практично згаснувал во сабота, на еврејскиот сабат. Опаѓањето на бројот на [[евреи|Евреите]] во Солун најмногу се променил по [[1917]] година кога во градот владеел можеби најголемиот пожар што дотогаш се паметил во Солун. Освен поради пожарот, бројот започнал да се намалува и поради [[хеленизација]]та на градот од страна на грчката држава, која намерно го отежнувала процесот на повторно враќање на [[Евреи]]те како и на многу [[Македонци]]слави во нивните сопствени домови, иако нивните домови биле компензирани. Така, голем број од Евреите во Солун се исселиле и никогаш повеќе не се вратиле во градот. Најмногу се населиле во [[Турција]], [[САД]], [[Александрија]] и по цела [[Европа]]. Солунските [[Евреи]] (скоро 96% од нив{{факт}}) во текот на нацистичката окупација за време на [[Втора светска војна|Втората светска војна]] биле однесени низ логорите низ Европа, со што била скоро целосно уништена еврејската заедница во градот. Денеска, во градот живеат само околу 1.000 Евреи бидејќи повеќето од нив се населени во [[Израел]] и [[Соединетите Американски Држави|САД]].