Средновековна книжевност: Разлика помеѓу преработките
| [проверена преработка] | [проверена преработка] |
Избришана содржина Додадена содржина
дополнување |
|||
Ред 1:
[[Image:Lesnovo-Parenesis.jpg|thumb|200px|Фрагмент од Лесновскиот паренезис]]
'''Средновековната книжевност''' е создадена во духот на актуелните општествени сознанија со доминантен акцент на црковната христијанска [[идеологија]]. Средновековните романи и раскази биле омилен жанр, покрај [[Христијанство|христијанските]] и [[Библија|библиските]] содржини.
Средновековната литература е составена од богат систем на жанрови и родови. Скоро сите жанрови биле преземени од византиската литература.<ref>Група автори: „Македонски јазик и литература“, Просветно дело, 2006, стр. 266</ref> Основната структура се градела врз библиските текстови. Расказите и романите биле преводи или преработки на тогаш најпознатите светски дела, со белези на рицарски морал. Првите оригинални раскази настанале во периодот од [[9 век]] до [[12 век]]. Меѓу романите, најстар и најпознат е „Романот за Александар Македонски“, кој потекнува од [[2 век]] или [[3 век]], напишан од [[Псевдо-Калистен]] од Александрија. Овој роман е поставен на фантастична основа, со интересно испреплетени легендарни приказни за [[Александар Македонски]], како и историски податоци за него. ▼
==Развој на средновековната книжевност==
▲Средновековната литература е составена од богат систем на жанрови и родови.
Средновековната книжевност, особено црковната, се одликувала со статичност, бидејќи се придржувала кон строго одредени теми и клишеа, кои долго време биле пренесувани од едно на друго дело. Средновековниот автор, исто како и неговите читатели, наоѓал задоволство во бескрајните варијации на една иста тема, како и во повторувањето на познатите вистини и на многубројните цитати. Притоа, задржувањето на овие „заеднички места“ и на вообичаените познати топоси, средновековните автори го сметале за квалитет. Меѓутоа, наспроти придржувањето до авторитетите и традицијата, средновековните дела не се неинформативни, зашто книжевното творештво не се сведувало само на повторување. Напротив, секој автор внесувал по нешто свое, и тоа без да ја отфрли претходната традиција, туку вклучувајќи се во неа.<ref>Aron Gurevič, ''Problemi narodne kulture u srednjem veku''. Beograd: Grafos, 1987, стр. 29.</ref>
===Средновековна словенска писменост===
| |||