'''''Право''''' е термин кој нема универзално прифатена дефиниција, но една дефиниција е дека законот е систем на правила и насоки кои се спроведуваат преку социјалните институции за да владее однесување. Законодавцитеконодавците можат да ги прават законите преку законодавството (што резултира со статути), извршната властаст преку декрети и прописи или судиите преку обврзувачки преседани (нормално во јурисдикциите на општото право). Приватни лица можат да создадат законски обврзувачки договори, вклучувајќи (во некои јурисдикции) арбитражни договори кои го исклучуваат нормалниот судски процес. Формирање на самите закони може да биде под влијание на уставот (пишан или непишан) и правата кодирани во негоо. Законот обликува политика, економија и општество на различни начини и служи како посредник на односите меѓу луѓето.
Може да се направи општа разлика помеѓу јурисдикциите на граѓанското право (вклучувајќи канонско и социјалистички право), каде законодавната или друго централно тело ги кодифицира и консолидира своите закони и општите правни системи, каде се прифатени задолжителните преседанти. Низ историјата, религиозни закони одиграа значајна улога дури и во решавањето на секуларните прашања, што сѐ уште е случај во некои земји, особено исламските, некои верски заедници, особено еврејските Халаха. Шеријатскиот закон е најраспространетиот религиозен закон во светот.
Донесувањето на решението за законот е поделено на две главни области.
Кривичното право се занимава со однесување кое се смета за штетно за општествениот поредок и во кое виновникот може да биде затворен или може да добие парична казна. Граѓанско право (да не се меша со јурисдикциите на граѓанското право, што е погоре споменето) се занимава со решавање тужби (спорови) помеѓу поединци или организации. Овие резолуции се обидуваат да обезбедат правен лек (често монетарни штети) до победа странките.
Под граѓанско право, помеѓу другото постојат и: закон за договор уредувадоговордува сè, од купување на автобуски билет до тргување на пазарите на деривати. Имотно право регулира трансфер и наслов на личен и недвижен имот. Закон за доверба се однесува на средства кои се чуваат за инвестиции и финансиска сигурност. Прекршочно право дозволува барањаарања за надомест ако имотот на едно лице е оштетено. Уставно право обезбедува рамка за создавање на правопаво, заштита на човекови права и избор на политички претставници. Управно право се користи за да ги разгледа одлуките на владините агенции. Меѓународно право уредува прашања меѓу суверени држави во активности кои се движат од трговија во воена акција.
Од витално значење е да се имплементира и спроведе законот и да се обезбедат услуги за јавноста од страна на јавните службеници, бирократијата на владата, војската и полицијата. Иако сите овие органи на државата се суштества креирани и обврзани со закон, независна правна професија и силно граѓанско општество информираат и го поддржуваат нивниот напредок.
