Петар I Караѓорѓевиќ: Разлика помеѓу преработките

[проверена преработка][проверена преработка]
Избришана содржина Додадена содржина
#1Lib1Ref,
→‎Политички живот: ситна поправка
Ред 60:
===Политички живот===
 
После убиството на кнезот Михаил во Мајмај 1868 година, политичките кругови кои биле блиски на династијата Обреновиќ се приклучле во новиот српски Устав и одредбата со која на семејството КараџорџевичКараџорџевиќ му се одзема целиот имот.
 
Петар, во 1870 година, се придружил на Легијата на странци во француската војска и со неа учествувал во бројни борби, и затоа е награден со споменик за војна од 1870. Во 1875 година реботел на организирањето и активното учество во Босанско-Херцеговачкото востание под псевдоним Петар Мркоњич. После неуспешната тополскаТополска одбрана во 1877 година, водел жива политичка активност.
 
Во летото 1883 година се оженил со принцезата Љубица-Зорка, најстарата ќерка на црногорскиот кнез (принц) Никола. Во тој брак родени се пет деца: ќерките Јелена и Милена (умреле како деца), и синовите ЏорџеЃорѓе (се откажал од правото за наследство на престолот во 1909 година), Александар и Андрија (умрел како дете). После пократок одмор во Париз, семејството КараџорџевичКараџорџевиќ се преселило, каде останале следните десет години. Поради лоша материјална положба, кнежавиќ Петар ја продал куќата во Париз во 1894 година, и се настанал со семејството во Женева. Неговите контакти со луѓето од Србија никогаш не престанувале, пред се со Никола ПашичПашиќ, првак на Радикалната партија и со Алекса ЖујовичЖујовиќ, истотака виден како член на Радикалната партија со кој се дружел и во скривалуштето во западна Србија и Босна, и така било направено доживотно пријателство.
 
Во текот на 1897 година, кнежевиќ Петар заминал во Русија, и бил примен кај царот Никола II. Три години подоцна пробал да се договори со кралот Александар Обреновиќ за признавањето за кнежевната титула и враќањето на одземениот имот, но без успех. Кнежевиќ Петар уште повеќе ја зајакнал својата политичка активност за враќањето во Срвија. Во 1901 година, настојувал на тоа да влези во поблиски односи со Австроунгарија, нудејќи и го неговиот политички програм.