Родос: Разлика помеѓу преработките
| [проверена преработка] | [проверена преработка] |
Избришана содржина Додадена содржина
Ред 389:
Во 357 п.н.е., островот бил освоен од царот Маусол од Карија, а потоа повторно паднал под Персијците во 340 п.н.е. Нивното владеење било исто така кратко.
=== Хеленистички период ===
[[File:Colosse de Rhodes (Barclay).jpg|thumb|left|180px|Колосот]]
По смртта на [[Александар III Македонски|Александар]], неговите генерали се бореле за контрола на [[Македонска Империја|царството]]. Три од нив, [[Птоломеј I Сотер]], [[Селевк I Победникот]] и [[Антигон I Едноокиот]] успеале да го поделат царството меѓу себе. Родос формирал силни комерцијални и културни врски со [[Птоломејска династија|Птоломејците]] во [[Александрија]] и заедно ја формирале родо-египетската алијанса која ја контролирала трговијата низ Егејот во 3 век п.н.е.
Градот се развил во поморски, трговски и културен центар. Неговите монети циркулирале речиси насекаде во Медитеранот. Неговите познати школи за филозофија, наука, литература и реторика ги споделувале мајсторите со Александрија: атинскиот реторичар [[Есхин]], кој формирал училиште на Родос, Аполониј од Родос<ref>He wrote about [[Jason]] and [[Medea]] in the ''[[Argonautica]]''.</ref>, набљудувањата и делата на астрономите Хипарх и Геминус, реторичарот Дионисиј Тракс. Неговото училиште за скулптори, развило богат, драматичен стил кој може да се окарактеризира како „''хеленистички барок''“. Агесандер, со два други скулптори, ја направиле познатата т.н. ''[[Лаоконска група]]'', која денес се наоѓа во Ватиканските музеи.
Во 305 п.н.е., [[Деметриј I Опсадникот|Деметриј I]] започнал опсада на Родос, во обид да го прекине сојузот со Египет. Тој создал огромни опсадни апарати, вклучувајќи [[ударен овен]] и [[опсадна кула]]. И покрај тоа, во 304 п.н.е., по само една година, тој попуштил и потпишал мировен договор, оставајќи го зад себе огромниот број воена опрема. Властите на Родос ја продале опремата и ги искористиле парите за да изградат статуа на нивниот бог на сонце, Хелиј, статуата што е позната како [[Колос од Родос|Колосот на Родос]].
Во текот на 3 век п.н.е., Родос се обидел да ја обезбеди својата независност и на својата трговија, особено околу неговата виртуелна контрола врз трговијата со жито во источниот Медитеран. И двете од овие цели биле зависни од ниту една од трите големи хеленистички држави кои доминираа, па затоа Родос продолжил со политика за одржување на рамнотежа помеѓу [[Птоломеј I Сотер]], [[Селевк I Победникот]] и [[Антигон I Едноокиот]], дури и ако тоа значело дека ќе војува со нејзиниот традиционален сојузник Египет. За таа цел тие вработиле голем број на работници за изградба на своја морнарица. Исто така ја оформиле и својата доминација на брегот на Карија кој се наоѓа наспроти Родос.
Родос успешно ја спровел оваа политика во текот на третиот век п.н.е., импресивно достигнување за она што во суштина претставувал демократска држава. Меѓутоа, до крајот на тој период, рамнотежата на моќта започнала да се распаѓа, бидејќи намалувањето на [[Птоломејска династија|Птоломејската моќ]] го направил Египет атрактивна цел за амбициите на [[Селевкидска Империја|Селевкидската Империја]]. Во 203/2 п.н.е., младите и динамични кралеви на [[Антигониди|Антигонидите]] и Селевкидите, [[Филип V Македонски|Филип V]] и [[Антиох III]], се согласиле да потпишат пакт за ненапаѓање, барем привремено, поради своите воени амбиции односно кампањата на Филип во Егејското море и западна Анадолија и конечното решение на египетското прашање од страна на Антиох. Поради овие чести закани, властите на Родос се обратиле во 201 година п.н.е. до [[Римска Република|Римската Република]].
[[File:Rhodos Ritterkastell bei Lindos.jpg|thumb|180px|Средновековна порта во Акрополот на Линдос]]
И покрај тоа што била исцрпена од титанската борба против [[Ханибал]] (218-201 п.н.е.), Римјаните се согласиле да интервенираат, откако Филип веќе бил повреден за време на војната против [[Картагина]]. Сенатот ја сметал жалбата од Родос и неговите сојузници како можност да изврши притисок врз Филип. Резултатот бил започнување на [[Втора македонско-римска војна|Втората македонско-римска војна]] (200-196 п.н.е.), која завршила со победа на Рим и независност на Родос.
== Наводи ==
| |||