Хосе де Сан Мартин: Разлика помеѓу преработките
| [проверена преработка] | [проверена преработка] |
Избришана содржина Додадена содржина
Ред 133:
Во потреба од уште повеќе војници, Сан Мартин ја проширил еманципацијата на робовите на возраст од 14 до 55, и дозволил истите да бидат промовирани во повисоки воени рангови. Слична мерка предложил и за национално ниво, но на тоа се противел Пуејредон. Тој исто така вклучил и Чилеанци кои избегале од Чиле за време на ужасот од Ранкагва и ги организирал во целосни единици, секој составен од пешадија, коњаница, артилерија. Кон крајот на 1816 година, Армијата на Андите имала 5000 мажи, 10000 мулиња и 1500 коњи. Сан Мартин организирал воено разузнавање, пропаганда и дезинформации за да ги збуни монархистичките армии.{{sfn|Galasso|2000|pp=191–202}}{{sfn|Abad de Santillán|1965|loc=Vol. II|pp=9–10}}
====
[[File:Ejercito Libertador cruce de Cordillera de los andes.jpg|thumb|200п|Генералите Хозе де Сан Мартин (лево) и Бернардо О'Хигинс (десно) ги поминуваат Андите.]]
Иако со Конгресот од Тукуман [[знаме на Аргентина|знамето на Аргентина]] веќе се утврдило, сепак [[Армијата на Андите]] не го користела истото. Тие избрале банер со две колони, светлосина и бела, а во средината имало грб кој бил сличен на [[грб на Аргентина|грбот на Аргентина]]. Ова бил намерен потег бидејќи армијата не била само аргентинска, туку регионална.{{sfn|Galasso|2000|pp=203–206}}
Спротивно на општото мнение, преминувањето на [[Анди|Андите]] не била првата воена експедиција што ги преминала планините. За разлика од минатите воени експедиции, оваа експедиција имала значајно поголема армија и овој пат армијата треба да биде спремна за борба само што ќе се спуштеле од планините. Армијата била поделена на шест краци, секој крак одел по одредена рута.
Полковник [[Франсиско Зелада во Ла Риоха]] одел кон [[Копијапо]] преку преминот [[Коме-Кабалјос]]. [[Хуан Мануел Кабот]] одел од [[Сан Хуан (покраина во Аргентина)|Сан Хуан]] до [[Кокимбо]]. [[Рамон Фреире]] и [[Хозе Леон Лемос]] предводеле два крака кон југ. Армиите кренале од [[Мендоса (покраина)|Мендоза]]. Сан Мартин, О'Хигинс и Солер предводеле краци преку преимот [[Лос Патос]], а [[Хуан Грегорио де лас Херас]] преку преминот [[Успалјата]].{{sfn|Galasso|2000|pp=206–208}}{{sfn|Abad de Santillán|1965|loc=Vol. II|pp=12–13}}
Целата операција се одвивала скоро еден месец. Армијата имала сушена храна за војниците, а за стоката имале фуражни култури, поради непријатните околности. Тие исто така конзумирале лук и кромид за да спречат [[висинска болест]].{{sfn|Abad de Santillán|1965|loc=Vol. II, p. 13}} Само 4,300 мулиња и 511 коњи преживеале, нешто помалку од половина од првичната бројка.{{sfn|Galasso|2000|pp=209–210}}
[[Мануел Родригез Ердоиза]] се вратил во Чиле пред да се одвива преминувањето и започнал герилска војна во [[Сантијаго]] против монархистите. Тој го извел тоа како поддршка за армијата што доаѓала. Неговата стратегија била да ги окупира околните села, да го заплени оружјето и спречи бегството на монархистите.{{sfn|Galasso|2000|pp=214–217}}{{sfn|Abad de Santillán|1965|loc=Vol. II, p. 10}}
=== Кампањата во Чиле ===
| |||