Аристофан: Разлика помеѓу преработките
| [проверена преработка] | [проверена преработка] |
Избришана содржина Додадена содржина
Одбиени последните 3 промени (од 79.126.130.156) и ја поврати преработката 3512244 на ГП |
→Творештво: дополнување |
||
Ред 1:
'''Аристофан''' ([[Грчки јазик|грчки]]: ''APIΣTOФANOΥΣ'') ([[450 п.н.е.|450 година п.н.е]] - [[388 п.н.е.|388]] година п.н.е) бил грчки драматург.<ref>Британски енциклопедиски речник, ENCYCLOPEDIA Britannica, Топер, МПМ, 2005.</ref>
==Творештво==
Аристофан бил голем непријател на [[Сократ]] кого не само што го напаѓал во своите [[Комедија|комедии]], туку се смета дека бил еден од непријателите кои биле повод за обвинението и судењето на Сократ.<ref>Јован Дучић, ''Благо Цара Радована'' (друго издање). Београд: Laguna, 2018, стр. 191.</ref>
==Творештво==
Ред 11 ⟶ 14:
Најголем дел од неговите драми се во духот на Старата [[Комедија|комедија]], во која [[Мимика|мимиката]], [[Хор |хорот]] и [[Бурлеска|бурлеската]] се најважни особини. Неговата [[Сатира|сатира]], остроумност и немилосрден коментар го направиле најголем комичен драмски писател во [[Стара Грција]].
[[Комедија|Комедиите]] на Аристофан, со својата силна, смела и вистинита, а често и груба сатира, ја одразува политичката и културната состојба во Атина, во втората половина на [[5 век п.н.е.|5. век]] п.н.е. Тој ги критикува негативните човечки особини, со посебен осврт на државниците и се залага за нивна замена со одговорни државници кои имаат висока политичка [[етика]]. Токму поради овие карактеристики, Аристофановата комедија немала следбеници во подоцната [[Хеленска книжевност|хеленска книжевност]], но почнувајќи од [[16 век]] таа започнала да влијае врз европската книжевност. На пример, „Лисистрата“ извршила влијание врз делото „Скротениот скротител“ (''The Woman Prize or the Tamer Tamed'') на англиските [[Ренесанса|ренесансни]] писатели [[Френсис Бемонт]] и [[Џон Флечер]]. И други писатели биле инспирирани од „Лисистрата“, како: Ј.Ф. Кастели (со делото „Завереници“), Л. Анценгрубер, [[Адолф Вилбранд]] (со комедијата „Владеењето на жените“ од [[1892]] година), како и Р. Лаукнер и Ф. Буш (со делото „Женска завера“ од [[1920]] година).<ref>Miloš N. Đurić, „O Aristofanovoj Lisistrati“. во: Aristofan, ''Lisistrata''. Beograd: Rad, 1963, стр. 101-105.</ref>
==Наводи==
| |||