Вилијам Шекспир: Разлика помеѓу преработките
| [проверена преработка] | [проверена преработка] |
Избришана содржина Додадена содржина
Нема опис на уредувањето Ознака: Изворно уредување 2017 |
→Репутација: дополнување |
||
Ред 141:
==Репутација==
Шекспир не бил почитуван во свое време како што е денес, но сепак бил доста пофалуван.<ref>{{Harvnb|Dominik|1988|loc=9}}; {{Harvnb|Grady|2001b|loc=267}}.</ref> Во 1598 година, свештеникот и писател Френсис Мир го издвоил од групата англиски писатели како „најодличен“ и за комедија и за трагедија.<ref>{{Harvnb|Grady|2001b|loc=265}}; {{Harvnb|Greer|1986|loc=9}}.</ref> Автори од [[Кембриџ]] го ставаат во редот на [[Џефри Чосер|Чосер]], [[Џон Гауер|Гауер]] и [[Едмунд Спенсер|Спенсер]].<ref>{{Harvnb|Grady|2001b|loc=266}}.</ref> Во Првото фолио, Бен Џонсон го нарекува: „Душата на ерата, аплаузот, восторгот, чудото на сцената“, иако во друга прилика претходно рекол дека кај Шекспир недостига уметност.
[[File:William Shakespeare Statue in Lincoln Park.JPG|thumb|right|200px|Линколн Парк, Чикаго]]
Ред 149:
[[Модернизам|Модернистите]] на почетокот на XX век ги „регрутирале“ делата на Шекспир во служба на авангардата. [[Експресионизам|Експресионистите]] во Германија и [[Футуризам|Футуристите]] во Москва ги поставувале неговите драми. [[Марксизам|Марксистичкиот]] драматург [[Бертолт Брехт]] создал т.н. „[[епски театар]]“ (epic theatre) под влијание на Шекспир. Поетот и критичар [[Т. С. Елиот]] не се согласувал со Шо, велејќи дека токму „примитивноста“ на Шекспир всушност го прави модерен.<ref>{{Harvnb|Grady|2001a|loc=22–6}}.</ref> Елиот, заедно со Џ. Вилсон Најт и школата на [[Новата критика]], го предводел движењето кон пососредоточено читање на метафориката кај Шекспир. Во 1950-те, бранот нови критички приоди го истиснуваат модернизмот и го отвораат патот кон [[Постмодернизам|пост-модернистички]] шекспирови студии.<ref>{{Harvnb|Grady|2001a|loc=24}}.</ref> Веќе во 1980-те, драмите на Шекспир почнаа да се проучуваат од аспект на [[структурализам]], [[феминизам]], [[Нов историцизам]], [[афроамерикански книжевни студии|афроамерикански]] и [[квир студии]].<ref>{{Harvnb|Grady|2001a|loc=29}}.</ref><ref>{{Harvnb|Drakakis|1985|loc=16–17, 23–25}}</ref>
Според [[Јован Дучиќ]], Шекспир е централна личноста на современата [[трагедија]], а заедно со [[Софокле]] и [[Ибзен]], тој е еден од трите големи имиња на светската драма. Во неговите дела, човекот војува против човекот, т.е. порокот и злото на еден [[човек]] против добрината на друг човек.<ref>Јован Дучић, ''Благо Цара Радована'' (друго издање). Београд: Laguna, 2018, стр. 298-299.</ref>
==Шпекулации за Шекспир==
| |||