'''Андреја Дамјанов''' ([[1813]] – [[1878]]) — еден од најголемите градители на сакрални објекти на [[Балкан]]от од периодот на македонска [[преродба|македонската преродба]]. Роден е во село [[Папрадиште (Велешко)|Папрадиште]], [[Велес|велешко]], во семејство на познати [[Мијачија|мијачки]] градители. Со своите браќа, мајсторот Андреја градел цркви во [[Македонија]], [[Бугарија]], [[Србија]], [[Босна и Херцеговина]] и други земји на Балканот. Неговата градителска умешност била забележана и во [[Европа]], особено од патеписците кои Андреј го споменуваат како вреден и ценет мајстор. Неговите [[Црква (објект)|цркви]] се сметаат за бисери на сакралната архитектура на Балканот. При изградбата на црквите кои ги решавал како тробродни [[Базилика|базилики]] со полуцилиндречни сводови, Дамјанов особено внимавал на акустиката во ентериерот на црквата како и на декортивните елементи на столбовите кои се белег на неговите градби. За негова најубава и неповторлива градба се смета соборниот храм „[[Св. Великомаченик Пантелејмон]]“ во Велес, изграден во [[1840]] година. Дамјанов е градител на црквата во манастирот “[[Осоговски манастир|Св. Јоким Осоговски]]“ кај [[Крива Паланка]] како и на црквите „[[Св. Богородица]]“ во [[Ново Село (Штип)|Ново Село]], [[штип]]ско и „[[Св. Архангел Михаил]]“ во [[Чичево]]. Во Србија ги изградил црквите „[[Св. Илија]]“ во [[Печењевац]], „[[Св. Ѓорги]]“ во [[Смедерево]], соборната црква во [[Ниш]] како и соборната црква во [[Сараево]]. Тој ја завршува и градбата на црквата во [[Мостар]]. Андреја Дамјанов се смета за ненадминлив градител на сакралани објекти на Балканот.
