Квантна механика: Разлика помеѓу преработките

Со векови научниците воделе расправа за две можни теории за светлината: дали таа е бран или дали таа се состои од поток на ситни честици? Во 19-тиот век, оваа дилема се сметала за решена во полза на брановата теорија, бидејќи можеле да се објаснат набљудуваните ефекти како [[рефракција]], [[дифракција]] и [[поларизација (бранови)|поларизација]]. [[Џејмс Клерк Максвел]] покажал дека електричеството, магнетизмот и светлината се манифестации на ист феномен: [[електромагнетно поле]]. Максвеловите равенки, кои ја сочинуваат севкупната низа на закони на класичниот електромагнетизам, ја опишуваат светлината како бранови: комбинација на осцилирачки електрични и [[магнетно поле|магнетни]] полиња. Поради предноста која ја имале доказите во полза на брановата теорија, идеите на Ајнштајн најпрво биле прифатени со голем скептицизам. Но, подоцна фотонскиот модел предничел; еден од најзначајните докази во негова полза била можноста тој да објасни неколку загадочни својства на фотоелектричниот ефект, кој е опишан во следниот пасус. Како и да е, брановата аналогија останала незаменлива при сфаќањето на другите карактеристики на светлината, како дифракцијата.