Во своето дело „[[Мирни денови наво Клиши]]“, американскиот писател [[Хенри Милер]] го опишува Луксембург како „мирна, згоена земја дембелија“ во која „на лицата на жителите се огледуваше некакво кравјо блаженство“.<ref>Henri Miler, ''Mirni dani na Klišiju (drugo izdanje)''. Beograd: BIGZ, 1987, стр. 61.</ref> Понатаму, тој го опишува „спокојниот, здодевен живот на народот кој нема причина да постои, освен како што постојат [[Крава|кравите]] или [[Овци|овците]]“.<ref>Henri Miler, ''Mirni dani na Klišiju (drugo izdanje)''. Beograd: BIGZ, 1987, стр. 63.</ref>
