Пивара Скопје: Разлика помеѓу преработките

[проверена преработка][проверена преработка]
Избришана содржина Додадена содржина
Нема опис на уредувањето
Ред 30:
==Историјат==
1922–41
 
По Првата светска војна, особено во првите повоени години, на Балканот настанува период на пробив на странски капитал и најчеста форма на инвестирање било формирање на акционерски друштва со доминантна странска сопственост.
 
Ред 41 ⟶ 42:
Административните и производствените капацитети на Пиварницата до 1941 година биле сместени на 5.919 м2. Тие опфаќале главна фабричка зграда, одделение за слад, мелничко одделение, одделeние за варилници и варење на пивото, одделение за ладење на пивото, одделение за ферментација и одделение за одлежување на готовото пиво, одделение за миење, полнење и за пастеризирање на пивото, заедно со четирите одделенија: за киснење на бурињата, за миење на бурињата, за смолење на бурињата и за полнење на бурињата со пиво и за производство на мраз, како и одделенијата за машинско и техничко одржување.
 
Номиналното работно време пред војната било 8-часовен работен ден. Поради тоа што пивото најинтензивно се трошело во летниот период, од 1 април до 30 септември, се работело секој ден. Во есенскиот и во зимскиот период се работело само три дена неделно. Во последните три години пред војната, трошењето и производството на пиво пропорционално се зголемувале и тогаш секојдневно се работело во текот на целата година<ref>{{Наведена мрежна страница|url=http://polnacasa.mk/%D0%B7%D0%B0-%D0%BF%D0%B8%D0%B2%D0%B0%D1%80%D0%B0-%D1%81%D0%BA%D0%BE%D0%BF%D1%98%D0%B5/%D0%B2%D1%80%D0%B5%D0%BC%D0%B5%D0%BF%D0%BB%D0%BE%D0%B2/|title=94 години|work=ПОЛНА ЧАША|language=mk-mk|accessdate=2018-08-01}}</ref>.
 
1922–41
1941–45
1945-77
1977-00
По 2000
==Организација и менаџмент==
Пивара Скопје е дел од групацијата Кока Кола ХБЦ (''Coca-Cola HBC''). Генерален директор на Пивара Скопје е Владимир Косијер.<ref>Мирослав Саздовски, „Кока-Кола ХБЦ (Coca-Cola HBC) и Пивара Скопје повторно светски лидери во одржлив развој“, ''Економија и бизнис'', година 19, број 232, октомври 2017, стр. 8.</ref>