Повлекување на српската војска преку Албанија: Разлика помеѓу преработките
[проверена преработка] | [проверена преработка] |
Избришана содржина Додадена содржина
Нема опис на уредувањето |
|||
Ред 4:
== Причини ==
По неочекуваната победата на српската војска врз [[Австро-Унгарија|австроунгарските сили]] во [[1914]] година, под команда на фелдмаршалот [[Аугуст фон Макензен]], засилени со војска од над 500.000 припадници на Единаесетата германска армја, со 10 ескадрили на авиони, бројната речна флота на [[Дунав]] и современото оружје од [[Германија]], Австроунгарските балкански трупи на [[6 октомври]] [[1915]] извршиле силна инвазија. Отпорот на српската војска бил залуден до [[15 октомври]] под налет на [[
Во интересите на сојузниците Србија по победите во 1914 била од интерес зз повлекување на дел од австроунгарските и германските сили како од [[Западен фронт (Прва светска војна)|Западниот фронт]], така и од [[Источен фронт (Прва светска војна)|Источниот]], но во интерс на сојузниците било и [[Бугарија]] да се вовлече на својата страна.
Соочена со претстоечкиот напад на Централните сили, со претешки дипломатски притисок од сојузниците и можноста да биде
Бугарската влада истовремено преговарала и со [[Централните сили]], одлучувајќи конечно да ја прифати нивната понуда – цела [[Македонија]] и делови од Србија до [[Велика Морава]]. Покрај останатото, таа одлука била и резултат на упорната „подземна работа“ на придобивање на Бугарија, која [[Виена]] ја интензивирала.<ref>Мира Радојевиќ, Љубодраг Димиќ, Србија у Великом рати 1914 -1918, Слово љубве - Буквибукс, Скопје, 2018, стр. 203.</ref>
На [[15
На тој начин, српската војска и бегалците кој го сочинувал народот што се повлекувал пред страотите на окупацијата се нашле во безизлезна ситуација на територија на [[Косово и Метохија]]. Под притисок од добро вооружен, поткрепен со добро снабдување и свежи сили троен непријател, српските сили кои не ја добиле очекувана подршка од сојузниците, по епидемија на [[тифус]], со лошо вооружување и недостаток на оружје, муниција, храна и медицинска опрема били пред потполн пораз.
Врховна команда на српската војска на [[24 ноември]] [[1915]] година одлучила војската да ја повлече преку [[Албанија]] на [[Јадранско море]]. Таа одлука била донесена по
По оваа одлука на чело со српската влада со нејзиниот претседател [[Никола Пашиќ]] и кралот Петар I, српската војска и бегалците тргнале во еден од најужасните егзодуси во [[20]] век.
|