Ал Пачино: Разлика помеѓу преработките

'''Алфредо Џејмс "Ал" Пачино''' (роден {{роден на|25|април|1940}}) е американски филмски и сценски актер и режисер. Најдобро е познат по улогите на Мајкл Корлеоне во трилогијата „[[Кум]]“, Тони Монтана во „Скарфејс“„[[Лице со лузна]]“, Френк Серпико во „Серпико“„[[Серпико]]“, Френк Слејд во „Мирисот„[[Мирисот на Жена“жената]]“, ВинсентВинцент Хана во „Жештина“„[[Жештина]]“, и Рој Кон во „Ангели„[[Ангели во Америка“Америка]]“. Тој доби Оскар за најдобар актер во 1992 година за неговата улога во „Мирисот на Жена“ по добивање на претходни седум номинации.

Тие се разведоа кога Ал имал две години.<ref>{{цитирана веб страница|url=http://www.filmreference.com/film/33/Al-Pacino.html|title=Al Pacino Biography (1940–)|accessdate=2007-12-25|work=filmreference.com}}</ref><ref>{{цитирана веб страница|url=http://www.salpacino.com/biography.htm|title=Al Pacino Biography|work=salpacino.com}}</ref> После тоа мајка му се сели во Јужен Бронкс за да живее со нејзините родители, Кејт и Џејмс Џерарди,кои потекнувале од Корлеоне, Сицилија.<ref>{{цитирана веб страница|url=http://movies.yahoo.com/movie/contributor/1800017701/bio|title=Al Pacino Biography|publisher=Yahoo! Movies|accessdate=2007-12-25}}</ref> Татко му се преселил во Ковина, [[Калифорнија]] каде работел како осигурително лице и сопственик на ресторан кој се затворил во 1992 година. Пачино го посетувал училиштето официјално именувано како Средно Училиште на Репродуктивна Уметност, Њујоршки оддел на Средното училиште за музика и уметност „Фиорело Х. Ла Гуардија“, кое било посетувано од [[Роберт Де Ниро]]-неговиот колега од [[Кум 2II]]. Пачино ги паѓал скоро сите предмети, освен Англиски и го напуштил училиштето кога имал 17 години. Мајка му не се согласувала со неговата одлука; се скарале и тој го напуштил домот. Работел во цела низа слабо платени работи, вклучувајќи курир, вратар и поштенски службеник, со цел да ги финансира актерските студии.<ref name=biochannel>{{цитирана веб страница|url=http://www.thebiographychannel.co.uk/biography_story/50:25/1/Al_Pacino.htm |title=(UK): "Al Pacino" |publisher=The Biography Channel |date= |accessdate=2010-03-10}}</ref>

Глумел во подрумски претстави во театарското подземје на Њујорк, и потоа се приклучува во студиото Херберт Бергоф (ХБ студио), каде го запознава професорот по глума, Чарли Лаутон, кој ќе стане негов ментор и најдобар пријател. Во овој период, тој често бил невработен и бездомник, и понекогаш морал да спие на улица, во театрите или кај некој пријател.<ref name="multiple">Yule, A. ''Al Pacino: Life on the Wire'', Time Warner Paperbacks (1992)</ref> Во 1962, починала неговата мајка на 42 годишна возраст. Следната година, неговиот дедо, Џејмс Џерарди, еден од највлијателните луѓе во неговиот живот, исто така починал.<ref name=biochannel />

Од 2009 Пачино е Претседателко-претседател, заедно со Елен Бирстин и Харви Кајтел, на Актерското студио.

Пачино сфати дека ужива во актерствотоглумата и дека има дарба за тоа. Но сепак, му создаде финансиски потешкотии до крајот на декадата.

Филмот од 1971, „Паника во паркот игла“, во кој Пачино глумеше зависник од хероин, ќе му го привлече вниманието на Френцис[[Френсис Форд Копола]], кој ќе го ангажира за улогата на Мајкл Корлеоне во блокбастерот од 1972, „Кум“. Иако неколку други врвни актери, меѓу кои и Роберт Редфорд, Ворен Бити и во тоа време не толку познатиот Роберт Де Ниро исто така ја сакале улогата на Мајкл Корлеоне, Копола сепак се определил за анонимецот Ал Пачино, на општо изненадување на главните луѓе во студиото. Глумата на Пачино ќе му донесе номинација за Оскар за оваа улога, и ќе го карактеризира актерскиот стил на младиот Пачино, опишан во Филмскиот водич на Халивел како исклучително „интензивен“.

Во 1973 Пачино ќе настапи во познатиот „Серпико“, базиран на вистинската приказна за полицаецот од Њујорк, Френк Серпико, кој ќе работи „undercover“ за да ги разоткрие корумпираните соработници во полицијата. Истата година ќе игра во „Scarecrow“„Страшило“, заедно со Џин Хекман, улога за која освојува награда на фестивалот во Кан. Во 1974 ќе ја репризира својата улога како Мајкл Корлеоне во „Кум 2“. Во 1975 глуми во филмот „Dog„Кучешки DayДен Afternoon“Попладне“, базиран на вистинската приказна за ограбувачот на банки, Џон Војтовиц. Филмот е режиран од Сидни Лумет, режисерот на „Серпико“, два филма кои на Ал ќе му донесат номинација за Најдобар актер.

Кариерата на Пачино стагнираше на почетокот на 1980-те, со неговите појавувања во контроверзниот „Крстарење“ и во „Автор! Автор!“, од кои критичарите не беа посебно воодушевени. Но тоа се ќе се смени, со неговото појавување во „Скарфејс“„Лице со лузна“ од 1983-та режиран од Брајан де Палма. Тоа е улогата која ќе му биде една од најсветлите точки во кариерата и дефинирачка улога. Непосредно по излегувањето филмот не бил многу критички фаленпофален, но заработил добро на бокс-офисот, поточно околу 45 милиони долари само во Америка.<ref>{{цитирана веб страница|url=http://boxofficemojo.com/movies/?id=scarface.htm|title=''Scarface'' (1983) Box Office|work=boxofficemojo.com|accessdate=2007-12-25}}</ref> Пачино заработил и номинација за Златен глобус за неговата интерпретација на Тони Монтана.

Неговиот филм од 1985-та насловен „Револуција“ ќе биде голем комерцијален и критички неуспех. Тоа ќе резултира во четири годишно повлекување на Пачино од филмовите, време кое тој ќе го посвети на театарот. Се враќа на филмот во 1989-та со „Море„[[Море од љубов“љубов]]“.

Пачино ќе заработи номинација за наградата „Оскар“ за улогата на Биг Бој Каприш во хитот „Дик Трејси“ од 1990-та година, по што ќе следи уште една реприза на Мајкл Корлеоне во „Кум 3“.Во 1991-ва, тој ќе настапи во „Френки и Џони“ заедно со Мишел Фајфер, неговата колешка од „Скарфејс“„Лице со лузна“. Конечно освојува Оскар за Најдобар актер за улогата на Френк Слејд во „Мирисот на жена“ од 1990-та.<ref>Наташа Спирова-Серафимова, „Пачино Ужива со 40 години помлада девојка, Бриџис му се посвети на будизмот“, ''Антена'', број 887, 26.6.2015, стр. 10-11.</ref> Истата година, тој е номиниран и за Оскар за Најдобра споредна улога, правејќи го првиот актер да добие две номинации за два различни филма во иста година, и да ја освои наградата за најдобар актер (како Џејми Фокс во 2004).

Пачино одбива да го позајми гласот на Мајкл Корлеоне за играта направена по филмот „Кум“. Како причина ја наведува драматичната промена што му се има случено на гласот од времето на првите два филма. Како резултат на сево ова, на „Electronic Arts“ не им беше дозволено да го користат гласот и изгледот на Ал, и покрај тоа што неговиот лик се појавува во играта. Тој сепак дозволи неговиот изглед да биде искористен во играта инспирирана од „Скарфејс“„Лице со лузна“, со наслов „Скарфејс„Лице во лузна: Светот е Твој“.<ref>{{cite news|url=http://ve3d.ign.com/articles/news/10397/Pacino-Lends-Likeness-Not-Voice-To-Scarface-Game|title=Pacino Lends Likeness, Not Voice, To Scarface Game|author=Robert Howarth|date=21 април, 2005}}</ref>

Режисерот во подем во тоа време, Кристофер Нолан, ќе работи со Пачино на „Несоница“, римејк на истоимениот норвешки филм. Филмот помина просечно кај критичарите и кај публиката. Следно од Пачино е неговата улога на адвокат во мини серијалот на ХБО насловен „Ангели во Америка“. Во ова време тој сѐ уште работи на претстави и дебитира како режисер. Исто така на листата АФИ „100 Херои & Негативци“ тој е еден од двајцата актери што ги има на двете листи: на позитивната листа како Френк Серпико, а на негативната како Мајкл Корлеоне (другиот актер е Арнолд Шварценегер за неговите улоги во Терминатор). Пачино исто така го глумеше Шајлок, во адаптацијата на „Венецијанскиот трговец“ од 2004.

Настапуваше во „Тринаесетмината на Оушн“Океан“, филм на Стивен Содерберг, заедно со Џорџ Клуни, Мет Дејмон, Бред Пит и Енди Гарсија, како негативецот Вили Бенк, казино тајкун. Филмот доби претежно позитивни критики.

„88 минути“ беше промовиран на 18 април 2008, и критичарите најдоа проблем во самата содржина на филмот, наместо во глумата на Пачино.<ref>{{цитирана веб страница|url=http://www.metacritic.com/film/titles/88minutes|title=88 Minutes|accessdate=2007-07-19}}</ref> Во „Праведно Убиство“ следниот филм на двоецот Пачино-Де Ниро, двајцата глумат њујоршки полицајци.

=== 2010-ти ===
Ал го игра докторот Џек Кеворкиан во мини серијата на ХБО „Вие не го знаете Џек“ чија премиера беше во април 2010 година.