Карло IV (Свето Римско Царство): Разлика помеѓу преработките

Значењето на револуционерното селанско движење во борбата со социјалната и политичката реакција и со кнежевските произволности во разединета Германија се јавува веке во првата половина на XV век, особено во времето на хуситските војни во Чешка , кога селаните, на кои, според зборовите на Ф. Енгелс „лежи целата тежина на сета општествена пирамида: кнезови, службеници, дворјанство, попови, патриции и биргери“ почнуваат да преминуваат кон револуционерни акции. Откако крстоносните походи против Хуситите (1420- 1431), организирани од германскиот цар и римскиот папа, завршуваат со пораз и револуционерната чешка армија на таборитите, чија основна сила ја сочинуваат селанските маси, излегува од границите на Чешка и навлегува во Баварија, Австрија,Шлезија Шлеска и Унгарија започнуваат револуционерни настапувања на селаните во разни делови на Германија. Големо востание на селаните во реонот на Германија. Големо востание на селаните во реонот на Вормс во 1431 година против феудалците и лихварите предизвикува загриженост кај кнезовите и градската аристократија. Постои опасност, под влијание на чешките настани, локалните селански востанија да се претворат во општ напад на сите господари во Германија. На црковниот собор во Базел некои учесници со голема загриженост укажуваат дека бунтувањата на германските селани, готови да преминат на страна на Чесите, претставуваат застрашување на власта на кнезовите и на самото постоење на царството.