Раде Јовчевски - Корчагин: Разлика помеѓу преработките

[проверена преработка][проверена преработка]
Избришана содржина Додадена содржина
Ред 17:
 
== Биографија ==
[[File:Раде Јовчевски Корчагин (Споменик).jpg|thumb|mini|left|Споменик на Раде Јовчевски - Корчагин во дворот на истоимената скопска гимназија]]
[[File:Korchagin - NBRM.jpg|thumb|Споменик на локацијата на родната куќа на Раде Јовчевски - Корчагин, во склоп на комплексот на Народната банка на Македонија]]
 
=== Почетоци ===
Раде Јовчевски бил роден на [[14 август]] [[1919]] година во [[Скопје]] во скромно занаетчиско семејство. Неговиот татко Коста бил познат скопски [[чевларство|чевлар]]. Своето основно образование Раде го започнал во локалното скопско училиште и бил солиден ученик. Иако Раде сакал да го продолжи своето образование, сепак поради сиромаштијата тоа не му било овозможено и морал да почен да изучува занает. Раде Јовчевски се помирил со тоа и решил да почне да изучува некој занает кој ќе биде поплатен и постабилен од тој на татко му. Така, во 1933 година почнал да го посетува училиштето за трговска младина како кожарски работник. Корчагин работел и изучувал занает цели три години, но откако завршил со обуката тој не нашол работа во Скопје. Поради тоа, Раде Корчагин заминал за Белград. Таму нашол работа по занает и се зачленил во кожарскиот и крзнениот синдикат. <ref name="spomenkniga">„Беа, загинаа, останаа“ - спомен книга на загинатите борци во НОВ и жртвите на фашизмот - Скопје. 1969, 11 стр.</ref>Бидејќи се покажал како вреден и одлучен човек, Раде Корчагин бил назначен за секретар на синдикатот во 1938 година, а веќе во 1939 година станал и член на Комунистичката партија на Југославија.
 
=== Активизам ===
Бил член на УРС-овите синдикати од [[1937]] година и истакнат синдикален активист. Додека работел во [[Белград]], бил избран за секретар на Подружницата на крзнарските и на кожарските работници (во [[1938]]). Од почетокот на [[1939]] година бил член на [[КПЈ]].<ref name="spomenkniga">„Беа, загинаа, останаа“ - спомен книга на загинатите борци во НОВ и жртвите на фашизмот - Скопје. 1969, 11 стр.</ref>
Во Белград, од страна на полициските служби, Раде Јовчевски бил регистриран како ''Раде Јовчевиќ, кожарски работник од Скопје''. Поради неговите идеали и делувања, Раде Јовчевски не бил пожелен од страна на властите и истите наредиле да се врати во Скопје. Кога се вратил Јовчевски во Скопје, тој станал член на Урсовиот синдикат и така тој успешно организирал десеттина масовни излети на Водно, Матка и други околни места. Излетот во Катланово бил најпосетен од страна на работници, но бил доста таен во однос на организацијата, така што полицијата не разбрала ништо што било зборувано или правено на тој настан, а воедно и на другите.
По [[Априлска војна|Априлската војна]] во 1941 година се вратил во Скопје. Зел учество во диверзантските акции, а потоа, на [[22 август]] [[1941]] година, станал борец и член на Штабот на [[Прв скопски партизански одред|Првиот скопски партизански одред]]. По расформирањето на Одредот се илегализирал и живеел во [[Софија]]. Во април [[1942]] година во отсуство бил осуден на смрт со бесење. Пролетта [[1942]] година бил заменик-политички комесар на [[Втор скопски партизански одред|Вториот скопски партизански одред]], а потоа, во јануари [[1943]] година, и на Скопско-косовскиот партизански одред. По неговото разбивање на [[29 јануари]] [[1943]] година, се илегализирал во Скопје. Загинал по провала, откако убил еден полицаец, во борба со бугарската полиција во една од тесните улички на [[Маџир Маало]].
 
Челниците и раководителите на КПЈ имале голема доверба во Раде Јовчевски. Така, во 1940 година тој станал професионален полтички работник. Интересот на властите за Раде уште повеќе се зголемил и бил квалификуван како „опасен комунист“, „човек против кралот“ и со жар се барало истиот да биде затворен. Кога бил приведен од началникот на полицијата, Раде Јовчевски бил подолго време мачен се со цел да се извади од него некоја информација. Сепак, Раде бил одлучен и верен на својата партија и не предал никакви информации. Сепак, тој бил притворен уште најмалку два пати после тоа мачење.
 
Низ Белград и Скопје делел пропагандни материјали за партијата, организирал и помогнал при организирање на партиски настани, а неколку пати имал средби и со Јосип Броз - Тито. По налог на партијата, тој бил испратен во Скопка Црна Гора за да помогне при формирањето на еден [[Прв скопски партизански одред|партизански одред]]. Многи набрзо по формирањето на одредот истиот бил откриен од властите и неговата работа намалена. Поради безбедносни причини заминал за Софија со останатите блиски соработници, и од таму делувале врз настаните во Скопје. Паралелно бил и осудуван во отсуство со казна смрт. Во Скопска Црна Гора се враќа под името „Јанко“ и така учествува во формирањето на [[Втор скопски партизански одред|нов партизански одред]], каде бил заменик-политички комесар. За тие цели, меѓу другото, лично со останатите содејци пренесувале оружје преку Радуша до Скопска Црна Гора. Полицијата разбрала за некој си „Јанко“ кој организирал такво формирање на одред и објавила потерница и награда за неговата глава. Раде Јовчевски бил предаден од страна на некој си селанец во Побожје, од кој требало да земе пушки. Тој се спасил така што фрлил бомба кон едната група полицајци. Наградата за главата на Корчагин била 150.000 лева. Одредот кој бил формиран во Скопска Црна Гора тргнал за Косово и Јужна Србија да се спои со косовскиот одред. Походот на одредот бил во јнауари 1943 година. Сепак, движењето на одредот бил заприметен од лица кои биле жедни за наградата за главата на Корчагин. Така, некаде во близина на Липјане, одредот бил нападнат. Целиот одред бил разбиен во близина на Бинаќ.
[[File:Раде Јовчевски Корчагин (Споменик).jpg|thumb|mini|leftдесно|Споменик на Раде Јовчевски - Корчагин во дворот на истоимената скопска гимназија]]
 
Во Скопје во куќата на Ганко Петковски одредот и соборците на Раде ги прибирале последните сили за обновување на нивните дејства и акции. Вечерта на 20 февруари 193 година, Раде заедно со останатите активисти сакале да се префрлат во куќата на Јорда Нешевска, денес во Маџир-маало. Без нивно знаење, тие биле предадени и куќата била опколена од бугарската полиција. Полицијата почнала да ги гони активистите. Во тие бркотници Раде бил ранет од страна на бугарската полиција. Така ранет немилосрдно бил убиен од бугарската полиција со неколку куршуми и со избикот „Еве ти ја слободата“.
 
=== Постхумно одликување и чест ===
За народен херој е прогласен на 8 октомври 1953 година.
Во негова чест [[СУ „Раде Јовчевски Корчагин“ - Скопје|средното училиште]] во населбата [[Пролет (скопска населба)|Пролет]] во Скопје го носи неговото име.