Пита со месо

Пита со месо е пита пополнета со месо и други солени состојки. Оваа пита е популарна во Обединетото Кралство, Австралија, Гана, Нигерија, Европа, Нов Зеланд и Канада.

Австралиска пита со месо и кечап

Пита со пилешко месо

Истроија

Питата со месо е откриена во неолитскиот период, околу 9500 години п.н.е. Исхраната на античките Египќани содржи основни пити направени од овес, пченица, 'рж и јачмен, који ги полант со мед и ги печат на жежок јаглен.

Грците користеле паста од брашно со вода слични на тесто, и питите ги поленле со месо. Овие пити обично биле пржени или варени под јаглен. Римјаните ги усвоиле, користејќи различни меса, остриги, школки, светилки и риби како полнење и мешавина од брашно, масло и вода за кората. Ова покритие не било наменето да се јаде и било фрлено.

Во Северна Европа, готвачите го создале тестото користејќи маснотии како маст и путер за да направат цврсто тесто за да се одржи исправена питата. Овие средновековни тестенини биле наречени "кофини", што значи кошница или кутија.

Некои историчари сугерираат дека тешката, речиси нежива, кора била дадена на слугите, додека господарите и дамите од куќата ја јаделе содржината.

Ова печиво станало заедничко јадење во средновековните времиња, а до 14-тиот век, било наречено "пија" или "пита". Етимологијата на зборот е непозната, но може да биде поврзана со пирог.

Французите и Италијанците се специјализирани за редефинирање на тестото од колачот, што го прави флекирано и вкусно со нови методи за додавање путер, тркалање и преклопување на тестото.

Мисионерите и истражувачите го шират пиратското јадење базирано на месо ширум светот. Англиските аџии од северноамериканските колонии ги донесоа рецептите низ океанот со нив. Кората на пита била корисна за зачувување на храната за време на долгите зимски месеци во Америка (исто како што пирите се користеа во антиката). Но, питата не се смета популарна таму до 1800-тите, а денес питите за месо ја изгубија својата популарност за да бидат заменети со слатки пити.

Фатајер, пита

Регионални видови

Натчиточес питата од месо е една од листата на државни храни на САД, како и на државата Луизијана. Натчитотес е град во Луизијана, името е изречено Нак-а-тиш. Питите од месо не се вообичаени во повеќето американски кујна.

Латинско-американското месо емпанадас може да биде пита или почесто тестенина, се користат различни тестенини и пломби, и може да се печат или пржат. Емпанадите обично содржат многу кромид и зелен или црвен пипер, во комбинација со месо или риба. Тестото на емпанадата има многу форми, од оние направени со пченкарно брашно до лиснато тесто. На пример, во Чиле, Аргентина, Боливија, Колумбија, Еквадор, Порто Рико и Перу се користи говедско месо со маслинки, пржено јајце, извлечено свинско месо, ситен стек, дури и сирење и салами.

Други добро познати видови на месна пита се: питата од стек, Француско-канадска пита со месо, и Австралиската и Нов Зеландната пита со месо. Ирската пита од месо е стек и пита од Гинис. Се служи со чипс и зеленчук од компири и е многу популарна во ирските пабови во Австралија. Во Австралија и Нов Зеланд, питата од месо е вообичаена удобна храна која често се наоѓа на бензински пумпи и продавници за погодност, а во Нов Зеланд некогаш се продавава во синџирот на ресторани за брза храна.

Нигериската "пита со месо" е слична на паштета од Јамајка. Може да се пече или пржи, а полнењето може да биде речиси сè од топено говедско месо (најчесто се користи) само кромид и домати.