Википедија

Франциум: Разлика помеѓу преработките

Интерактивен преглед на историјата
[проверена преработка][проверена преработка]
← Постаро уредувањеПоново уредување →
Избришана содржина Додадена содржина
НагледноВикитекст
Нема опис на уредувањето
сНема опис на уредувањето
Ред 3:
'''Франциумот''' е [[хемиски елемент]] со симбол&nbsp; '''Fr''' и [[атомски број]]&nbsp;87. Се користи за да биде познат како [[Ека-цезиум]] и [[actinium К]].<ref group="note"> најмалку нестабилен изотоп е франциум-223</ref> Тоj е вториот најмалку [[електронегативен]] елемент, веднаш зад цезиум. Франциумот е високо [[радиоактивен]] метал кој се распаѓа на [[astatine]], [[радиум]], и [[радон]]. Како алкален метал, тој има еден [[валентен електрон]].
 
Масовно франциумот никогаш не се гледа.Според општиот изглед на други елементи во своите периодични колони од табелата, се претпоставува дека франциумот ќе се појави како високо рефлективен метал.Обезбедувањето на такви примероци е многу неверојатно, бидејќи екстремната топлина на забите (полуживототполураспадот на својот најдолг животен век изотоп е само 22 минути) веднаш испарува како видлива количина на елементот.
 
Франциумот беше откриена од страна на [[Маргарет Perey]] во Франција (од каде елементот го носи името) во 1939. Тоа беше последниот елемент првпат кој се откри во природата, а не од страна на синтеза.<ref group="note">Некои синтетички елементи, како [[технициум]] и [[плутониум]], подоцна се наоѓаат во природата.</ref> Надвор од лабораторија, франциумот е исклучително редок, и трагиод него се наоѓаат во [[уран]] и [[ториум]], каде [[изотоп]] Франциум -223 постојано се формира и се распаѓа. Постои 20-30&nbsp;g (една унца) во било кое дадено време во текот на [[Земјината кора]]; но другите изотопи (освен за франциум-221) се целосно синтетички. Најголемиот износ произведени во лабораторија беше група од повеќе од 300.000 атоми.<ref name=chemnews/>
 
== Карактеристики ==
Франциумот е најнестабилен одприродно-настанатите елементи: нејзиниот најголем стабилен изотоп, francium-223, има [[полуживотполураспад]] од само 22&nbsp;минути. Спротивно на тоа, astatine, вториот најмалку стабилен природен елемент, има полу-живот од 8,5&nbsp;часа.<ref name="andyscouse" /> Сите изотопи на франциумот се распаѓаат во astatine, радиум, или радон.<ref name="andyscouse">{{cite web| last = Price| first = Andy| title = Francium| date = December 20, 2004| url = http://www.andyscouse.com/pages/francium.htm| accessdate = February 19, 2012}}</ref> Франциумот исто така е помалку стабилен од сите синтетички елементи до [[елементот 105]].<ref name="CRC2006">{{Cite book |date =2006 |title = CRC Handbook of Chemistry and Physics |volume = 4|page= 12|publisher = CRC|isbn= 0-8493-0474-1}}</ref>
 
Франциумот е алкален метал чиј хемиски својства најмногу личат на оние на цезиумот.<ref name="CRC2006" /> Тежок елемент со еден [[валентен електрон]],<ref>{{cite web| last = Winter| first = Mark| title = Electron Configuration| work = Francium| publisher = The University of Sheffield| url = http://www.webelements.com/webelements/elements/text/Fr/eneg.html| accessdate = April 18, 2007}}</ref> тој има најголема [[еквивалентна тежина]] од секој елемент.<ref name="CRC2006" /> Течно создадениот франциум треба да има [[површински напон]] од 0,05092&nbsp;[[N]]/m во својата точка на топење.<ref>{{cite journal|last = Kozhitov| first = L. V.
Ред 23:
Постојат 34 познати изотопи на Франциум кои се движат со [[атомска маса]] од 199 до 232.<ref name=autogenerated1>{{Cite book |date = 2006 |title = CRC Handbook of Chemistry and Physics |editor-last = Lide |editor-first = David R. |volume = 11 |pages = 180–181 |publisher = CRC |isbn=0-8493-0487-3}}</ref> Франциумот има седум [[метастабилни]] [[нуклеарни изомери]].<ref name="CRC2006" /> Франциум-223 и Франциум-221 се единствените изотопи кои се јавуваат во природата, иако првиот е далеку повеќе заеднички.<ref name="nostrand679">{{cite book|date = 2005|title= Francium, in Van Nostrand's Encyclopedia of Chemistry|editor-last = Considine| editor-first = Glenn D.| page= 679|location= New York| publisher = Wiley-Interscience| isbn = 0-471-61525-0}}</ref>
 
Франциум-223 е најстариот стабилен изотоп, со полуживотполураспад од 21,8&nbsp;минути,<ref name="CRC2006" /> и е многу веројатно дека изотоп на Франциум со подолг полуживотполураспад некогаш ќе биде откриен или синтетизиран.<ref name="mcgraw" /> Франциум-223 е петти производ на серијата [[actiniumактиниум]] како ќерка изотоп на actinium-227.<ref name="nostrand332">{{cite book|date = 2005|title= Chemical Elements, in Van Nostrand's Encyclopedia of Chemistry|editor-last = Considine| editor-first = Glenn D.|page=332|location= New York| publisher = Wiley-Interscience| isbn = 0-471-61525-0}}</ref> Франциум-223 потоа се распаѓа во радиум-223 од [[бета распаѓање]] (1149&nbsp;keV [[распадна енергија]]), со мали (0.006%) [[алфа распаѓање]] на пат да astatine-219 (5,4&nbsp;MeV распаѓање енергија).<ref>{{cite web |author=National Nuclear Data Center |date=1990 |title=Table of Isotopes decay data |url=http://ie.lbl.gov/toi/nuclide.asp?iZA=870223 |publisher=[[Brookhaven National Laboratory]]|accessdate=April 4, 2007}}</ref>
 
Франциум-221 има полуживотполураспад од 4,8&nbsp;минути.<ref name="CRC2006" /> Тој е деветтиот производ на серијата [[neptunium]] како ќерка изотоп на actinium-225.<ref name="nostrand332" /> Франциум-221 потоа се распаѓа во astatine-217 со алфа распаѓање ( 6,457&nbsp;MeV распадна енергија).<ref name="CRC2006" />
 
 
Најмалку стабилна основна состојба на изотоп е francium-215, со полуживотполураспат од 0,12&nbsp;μs. (9,54&nbsp;MeV алфа распаѓање на astatine-211).
 
== Апликации ==
Ред 46:
Во 1930 година, [[Фред Алисон Алабама]] на [[Политехничкиот институт]] тврди дека откриле 87 елементи при анализа на [[pollucite]] и [[lepidolite]] користејќи ја својата [[магнето-оптички машина]]. Алисон бара да биде именуван ''virginium'' по неговата матична држава [[Вирџинија]], заедно со симболите VI и В.М..<ref name="vanderkroft"/><ref>{{cite news| title = Alabamine & Virginium| publisher = TIME| date = February 15, 1932|url = http://www.time.com/time/magazine/article/0,9171,743159,00.html| accessdate = April 1, 2007}}</ref>
 
Во 1936 година, романскиот физичар [[Horia Hulubei]] и неговиот француски колега [[Yvette Cauchois]] исто така ги анализирале pollucite, овој пат со користење на нивните Х-зраци апарат со висока резолуција.<ref name="fontani"/> Тие забележале неколку слаби линии на емисиите, кои се претпоставувале дека се оние на елементот 87. Hulubei и Cauchois го објавија своето откривање и предложиле ''moldavium'' име, заедно со симболот ml, по [[Молдавија]], романската покраина каде што е роден Hulubei.<ref name="vanderkroft"/> Во 1937 година, работата на Hulubei беше критикувана од страна на американски физичар [[FH Hirsh Џуниор]], кој го отфрли истражување на Hulubei преку неговите методи. Hirsh беше сигурен дека Ека-цезиум не може да се најде во природата, а Hulubei наместо тоа набљудувал [[жива]] или [[бизмут]] Х-зраци линии. Hulubei инсистирал на тоа дека неговите рендгенски апарати и методи биле толку точни па не може да се направи таква грешка. Поради ова, [[Жан БаптистБатист ПеринПерен]], добитник на [[Нобеловата награда]] и ментор на Hulubei е,одобрена moldavium како вистински Ека-цезиум над неодамна откриениот Франциум од [[Маргарет Perey]] е. Perey се потруди да биде точна и детална во својата критика на работата Hulubei, и, конечно, таа беше заслужена како единствен пронаоѓач на елементот 87.<ref name="fontani"/> Сите други претходни наводни откритија на елементот 87 се отфрлиле.<ref name="vanderkroft" />
 
== Анализите на Perey ==
Преземено од „https://mk.wikipedia.org/wiki/Франциум“