Трет Рајх: Разлика помеѓу преработките
| [проверена преработка] | [проверена преработка] |
Избришана содржина Додадена содржина
Ред 226:
[[File:Bundesarchiv Bild 183-B22436, Russland, Kampf um Stalingrad, Ruinen.jpg|thumb|upright|Слика од [[Бикта за Сталинград]], октомври 1942]]
Германија и Европа како целина биле речиси целосно зависни од странскиот увоз на нафта{{sfn|Mazower|2008|p=290}}. Во обид за разрешување на постојаниот недостиг, во јуни 1942 година Германија ја започнала [[Операција Блау|операцијата Блау]], офанзива против кавкаските нафтени полиња{{sfn|Glantz|1995|pp=108–110}}. Црвената армија започнала со контра-офанзива на [[19 ноември]] и ги опколила силите на Оската, кои биле заробени во [[Бикта за Сталинград|Сталинград]] на [[23 ноември]]{{sfn|Melvin|2010|pp=282, 285}}. Геринг го уверил Хитлер дека 6-тата армија може да биде снабдена преку воздух, но тоа се покажало како неможно{{sfn|Evans|2008|pp=413, 416–417}}. Одбивањето на Хитлер да дозволи повлекување довело до смрт на 200.000 германски и романски војници. Од 91.000 мажи кои се предале во градот на [[31 јануари]] [[1943]] година, само 6.000 преживеани се вратиле во Германија по војната{{sfn|Evans|2008|pp=419–420}}. Советските сили продолжиле да ги притискаат напаѓачите кон запад по неуспешната германска офанзива во [[Курската битка|битката кај Курск]] и до крајот на 1943 година Германците ги изгубиле повеќето од нивните територијални придобивки во [[Источна Европа]]{{sfn|Shirer|1960|p=1007}}.
Во [[Египет]], во октомври [[1942]] година, британските сили на чело со маршалот [[Бернард Монтгомери]] биле поразени од Африканскиот Корпус на [[Ервин Ромел]]. Сојузниците слетале во [[Сицилија]] во јули [[1943]] година и во [[Италија]] во септември{{sfn|Evans|2008|p=471}}. Во меѓувреме, американските и британските бомбардери со седиште во Велика Британија започнале со операциите против Германија, а многу летови биле намерно дадени кон цивилни цели, во обид да го уништат германскиот морал{{sfn|Evans|2008|pp=438–441}}. Наскоро германското производство на авиони не можело да го задржи чекорот со загубите, и без воздушно покривање кампањата за бомбардирање на сојузниците станала уште поразителна. Со таргетирање на нафтените рафинерии и фабрики, тие ги осакатиле германските воени напори кон крајот на 1944 година{{sfn|Evans|2008|p=461}}.
На [[6 јуни]] [[1944]] година, американските, британските и канадските сили формирале фронт во Франција односно Нормандија{{sfn|Beevor|2012|pp=576–578}}. На [[20 јули]] [[1944]] година, Хитлер [[Заговор од 20 јули|преживеал бомбашки напад]] {{sfn|Beevor|2012|pp=604–605}}. Тој наредил брутални репресии, што резултирало со 7.000 апсења и егзекуција на повеќе од 4.900 луѓе{{sfn|Shirer|1960|p=1072}}. Неуспешната [[Арденска офанзива]] (16 декември 1944 - 25 јануари 1945) била последната голема германска кампања на војната кога советските сили влегле во Германија на [[27 јануари]]{{sfn|Shirer|1960|pp=1090–1097}}. Одбивањето на Хитлер да признае пораз и неговото постојано инсистирање дека војната ќе се води до последниот маж, довело до непотребна смрт и уништување на земјата во последните месеци на војната {{sfn|Kershaw|2008|pp=910–912}}. Преку неговиот министер за правда, [[Ото Георг Тирак]], Хитлер наредил секој кој не бил подготвен да се бори, треба да биде суспендиран во судница, а илјадници луѓе биле убиени{{sfn|Kershaw|2012|pp=224–225}}. Во многу области, луѓето им се предале на сојузниците кои се приближувале и покрај предупредувањата на локалните водачи да продолжат да се борат. Хитлер, исто така, наредил уништување на сообраќајот, мостовите, индустриите и друга инфраструктура, а министерот за вооружување, [[Алберт Шпер]], можел да ја задржи оваа наредба да биде целосно спроведена{{sfn|Kershaw|2008|pp=910–912}}.
[[File:SFP 186 - Flug ueber Berlin.ogv|thumb|left|Армиските воздухопловни сили на САД, филм за уништувањето на центарот на Берлин во јули 1945]]
== Поврзано ==
| |||