Марлен Дитрих: Разлика помеѓу преработките
| [проверена преработка] | [проверена преработка] |
Избришана содржина Додадена содржина
дополнување |
|||
Ред 67:
Штернберг е познат по неговата исклучителна вештина на осветлување и [[Фотографија|фотографирање]] на Дитрих до оптимален ефект. Негов потпис била употребата на светлото и сенката, вклучително и влијанието на [[Светлина|светлината]] преку превез или спуштени ролетни (како на пример во ''Шангај Експрес''). Ова во комбинација со скрупулозното внимание за поставеноста на сцена и костимите филмовите што тие ги снимиле заедно ги прави едни од највизуелните стилски филмови во [[Филм|кинематографската историја]].<ref>See, for example, Thomson (1975). The entry for Dietrich: "With him [von Sternberg] Dietrich made seven masterpieces [i.e., ''Blue Angel'' in Germany and the six in Hollywood], films that are still breathtakingly modern, which have no superior for their sense of artificiality suffused with emotion and which visually combine decadence and austerity, tenderness and cruelty, gaiety and despair."</ref><ref>{{Наведена книга|url=https://www.worldcat.org/oclc/1959828|title=A biographical dictionary of the cinema|last=1941-|first=Thomson, David,|date=1975|publisher=Secker & Warburg|isbn=0436520109|location=London|oclc=1959828}}</ref> Критичарите сè уште енергично дебатираат колку од придонесот му припаѓал на Штернберг а колку на Дитрих но повеќето се согласни дека ниеден повторно не достигнал такви височини откако [[Парамонт Пикчрс|Парамонт]] го отпуштил Штернберг и тие двајца престанале да работат заедно.<ref>{{Наведена книга|url=https://www.worldcat.org/oclc/1959828|title=A biographical dictionary of the cinema|last=1941-|first=Thomson, David,|date=1975|publisher=Secker & Warburg|isbn=0436520109|location=London|oclc=1959828}}</ref> Таква соработка на актерка и режисер кои создале седум филмови уште е неспоредлива во кинематографската историја, со исклучок на [[Кетрин Хепберн]] и [[Џорџ Цукор]], кои заедно снимиле десет филмови.<ref>{{Наведена книга|url=https://www.worldcat.org/oclc/820829974|title=Blue angel : the life of Marlene Dietrich|last=1941-|first=Spoto, Donald,|date=2000|publisher=Cooper Sqare Press|isbn=9781461624219|edition=1st Cooper Square Press ed|location=New York|oclc=820829974}}</ref><ref>Nightingale, Benedict (1 February 1979). [https://www.nytimes.com/1979/01/28/archives/after-making-nine-films-together-hepburn-can-practically-direct.html "After Making Nine Films Together, Hepburn Can Practically Direct Cukor; Hepburn Helps Cukor Direct The Corn Is Green'"] – via NYTimes.com.</ref>
[[Податотека:Marilyn Monroe & Marlene Dietrich.jpeg|мини|Мерилин Монро и Марлен Дитрих]]
Првиот филм на Дитрих по завршувањето на нејзиното партнерство со Штернберг бил филмот ''Желба'' (1936) на [[Френк Борзејги]], комерцијален успех кој ѝ дал на Дитрих можност да се обиде да игра во романтична комедија. Нејзиниот следен проект, ''Сакав Војник'' (1936), завршил неславно кога филмот бил прекинат по неколку недели продукција заради проблеми со сценариото, конфузија во распоредот и одлуката на студиото да го отпушти режисерот, [[Ернст Лубич]].<ref>{{Наведена книга|url=https://www.worldcat.org/oclc/26362126|title=Marlene Dietrich : life and legend|last=Steven.|first=Bach,|date=1992|publisher=Morrow|isbn=0688071198|edition=1st ed|location=New York|oclc=26362126}}</ref>
Екстравагантни понуди ја тргнале Дитрих од Парамонт за да го направи нејзиниот прв [[Филм|филм во боја]], ''Градината на Алах'' (1936) за независниот продуцент [[Дејвид O.Селзник]], за кој таа добила 200,000 долари, и за британската продукцијата на [[Александар Корда]], ''Витез без оклоп'' (1937), со плата од 450,000 долари, со што таа станала една од најдобрите платени филмски ѕвезди. Иако и двата филма забележале добра заработка на благајните, нејзината популарност во јавноста била во опаѓање.
Додека била во [[Лондонски велопарк|Лондон]], претставници на [[Националсоцијалистичка германска работничка партија|Нацистичката партија]] ѝ пришле на Дитрих и ѝ понудиле профитабилни договори, за да се врати во [[Германија]] како главна филмска ѕвезда на [[Трет Рајх|Третиот Рајх.]] Таа ја одбила нивната понуда и аплицирала за американско државјанство во 1937 година.<ref>Helm, Toby (24 June 2000). [http://www.telegraph.co.uk/news/worldnews/europe/1344765/Film-star-felt-ashamed-of-Belsen-link.html "Film star felt ashamed of Belsen link"]. ''The Daily Telegraph''. </ref> Таа се вратила во Парамонт да го сними филмот ''Ангел'' (1937), уште една романтична комедија во режија на [[Ернст Лубич]]. Филмот бил лошо примен, што довело до тоа Парамонт да го откупи договорот со Дитрих.
Подоцна, иако Дитрих никогаш целосно не го повратила својот поранешен успех на екранот, таа продолжила со филмови, меѓу кои и некои со истакнати режисери како [[Алфред Хичкок]], [[Фриц Ланг|Фриц Ланг,]] [[Орсон Велс]] и [[Били Вајлдер]].
[[Податотека:Dietrich-Hayworth-Hollywood-Canteen-1942.jpg|мини|Марлен Дитрих и [[Рита Хејворд]] послужуваат доручек на војници во холивудската кантина (1942)]]
== Активност во Втората светска војна ==
Кон крајот на 1930-тите, Дитрих заедно со [[Били Вајлдер]] и неколку други Германците, создале фонд за помош на Евреите и бегалците од Германија. Во 1937 година, целиот хонорар од филмот ''Витез без оклоп'' (450,000 долари) бил ставен за потребите на бегалците. Во 1939 година, таа станала американска државјанка и се откажала од своето германско државјанство.<ref>Flint, Peter B. (7 May 1992). [https://query.nytimes.com/gst/fullpage.html?res=9E0CE6D7163CF934A35756C0A964958260&sec=&spon=&pagewanted=all "Marlene Dietrich, 90, Symbol of Glamour, Dies"]. ''The New York Times''.</ref> Во декември 1941 година, со учеството на [[САД]] во [[Втора светска војна|Втората светска војна]], Дитрих станала една од првите личности која сакала да помогне. Од јануари 1942 година до септември 1943 имала турнеи за поттик на моралот кај војниците и се појавила пред 250,000 војници на брегот на Пацификот а потоа и на други места.
Дитрих добила [[Медал на слободата]] во ноември 1947 година, за "забава на трупите во странство за време на војната"<ref>[http://query.nytimes.com/mem/archive/pdf?res=9B02E2D9113AE233A2575BC1A9679D946693D6CF "Miss Dietrich to Receive Medal"]. ''The New York Times''. 18 November 1947.</ref> и изјавила дека е најгорда на тоа остварување<ref>[https://www.cia.gov/news-information/featured-story-archive/2008-featured-story-archive/marlene-dietrich.html "A Look Back … Marlene Dietrich: Singing For A Cause"]. Central Intelligence Agency. 23 October 2008. </ref>. Таа исто така била наградена и со [[Легија на честа]] од страна на француската влада за нејзините воени заложби<ref>[http://www.whoswho.de/templ/te_bio.php?PID=198&RID=1 "Marlene Dietrich : Biography"]. ''Who's Who – The People Lexicon'' (in German). www.whoswho.de. Retrieved 5 January 2013. <q>''Chevalier de la Légion d'Honneur'' and ''Officier de la Légion d'Honneur''</q></ref>.
== Наводи ==
| |||