Стрептококи: Разлика помеѓу преработките

{{Таксономија|domain=[[Бактерии|Bacteria]]|phylum=[[Firmicutes]]|name=''Streptococcus''|genus='''''Streptococcus'''''|image=Streptococci.jpg|image_width=270px|classis=[[Бацили|Bacilli]]<ref>{{cite web|url=http://txsearch.ddbj.nig.ac.jp/txsearch/txsearch.TXSearch?tx_Clas=scientific+name&tx_Name=Streptococcus&tx_Rank=All&tx_Rmax=10&tx_Dcls=yes&tx_Lang=en&tx_Mode=DETAIL&tx_Id=1301&tx_R_Id=0|accessdate=30 March 2010|title=Result of detail taxonomy information|publisher=[[DNA Data Bank of Japan]]|work=TXSearch Taxonomy Retrieval|date=19 February 2010}}</ref>|ordo=[[Lactobacillales]]|familia=[[Streptococcaceae]]|genus_authority=[[Friedrich Julius Rosenbach|Rosenbach]], 1884|subdivision=* ''[[Streptococcus acidominimus]]''<ref name=Streptococcus>{{cite journal|last1=Parte|first1=A.C.|title=Streptococcus|journal=www.bacterio.net|url=http://www.bacterio.net/streptococcus.html}}</ref>

* ''[[Streptococcus zooepidemicus]]''|subdivision_ranks=SpeciesВидови<ref>[http://www.bacterio.net/streptococcus.html LPSN entry for ''Streptococcus'']</ref>|color=LightSalmon}}'''Стерптококи'' (Streptococcus)''''' е [[Род (биологија)|род]] на [[Грампозитивни бактерии|Грам-позитивни бактерии]] кои припаѓаат на коленото [[Firmicutes]] и [[Ред (биологија)|редот]] [[Lactobacillales]] (бактерии на млечно-киселинско вриење). [[Делба на клетките|Клеточната делба]] кај овој род се одвива долж една [[Координатен систем|оска]], така што тие растат во ланци или парови, па оттука и името—од [[Грчки јазик|грчки]] στρεπτός ''streptos'', што значи лесно свиткан или извртен, како синџир (извртен синџир).

Повеќето се [[оксидаза]]-негативни и [[каталаза]]-негативни, и главно се факултативни [[Анаероб|анаероби]].

Во 1984 година, многу бактерии кои претходно биле сметани за стрептококи беа прекласифицирани во [[Род (биологија)|родови]]<nowiki/>те ''[[Enterococcus]]'' и ''[[Lactococcus]]''.<ref name="pmid12364372">{{cite journal|author=Facklam R|title=What happened to the streptococci: overview of taxonomic and nomenclature changes|journal=Clin. Microbiol. Rev.|volume=15|issue=4|pages=613–30|date=October 2002|pmid=12364372|pmc=126867|doi=10.1128/CMR.15.4.613-630.2002|url=http://cmr.asm.org/cgi/pmidlookup?view=long&pmid=12364372}}</ref> Моментално познати се над 50 [[Вид (биологија)|видови]] од овој род. Најдено е дека бактерии од овој род се дел од саливарната (плункова) микрофлора.<ref>{{cite journal|url=https://www.nature.com/articles/srep22943|title=Preliminary analysis of salivary microbiome and their potential roles in oral lichen planus|first1=Kun|last1=Wang|first2=Wenxin|last2=Lu|first3=Qichao|last3=Tu|first4=Yichen|last4=Ge|first5=Jinzhi|last5=He|first6=Yu|last6=Zhou|first7=Yaping|last7=Gou|first8=Joy D Van|last8=Nostrand|first9=Yujia|last9=Qin|first10=Jiyao|last10=Li|first11=Jizhong|last11=Zhou|first12=Yan|last12=Li|first13=Liying|last13=Xiao|first14=Xuedong|last14=Zhou|date=10 March 2016|publisher=|journal=Scientific Reports|volume=6|issue=1|accessdate=6 May 2017|doi=10.1038/srep22943|pmid=26961389|pmc=4785528}}</ref>

Освен честиот стрептококен [[фарингит]], други стрептококни видови се причинители на многу заболувања кај човекот: [[коњуктивит]],<ref>http://www.medicinenet.com/pink_eye/article.htm</ref> [[Менингитис|менингит]], [[бактериска пневмонија]], [[ендокардит]], [[црвен ветер]] и [[некротизирачки фасцит]]. Сепак, многу стрептококни видови не се патогени, и се составен дел на [[Коменсализам|коменсалната]] хумана [[микрофлора]] на устата, кожата, цревата и на горниот респираторен тракт. Исто така, стрептококите се неопходна состојка во производство на [[ементалер]] (швајцарско сирење).

Стрептококните видови се класифицирани врз основа на нивните хемолитички својства.<ref name="Baron">{{cite book|author=Patterson MJ|title=Streptococcus. ''In:'' Baron's Medical Microbiology|editor=Baron S|display-editors=etal|edition=4th|publisher=Univ of Texas Medical Branch|year=1996|id=[https://www.ncbi.nlm.nih.gov/books/bv.fcgi?rid=mmed.section.824 (via NCBI Bookshelf)] {{ISBN|0-9631172-1-1}}}}</ref> Алфа-хемолитичките видови предизвикуваат [[оксидација]] на [[Железо|железото]] во [[Хемоглобин|хемоглобинот]], давајќи зеленкаста боја на [[Крвен агар|крвниот агар]]. Бета-хемолитичките видови предизвикуваат целосна руптура на [[Еритроцити|еритроцитите]]. На крвен агар, ова се манифестира како безбоен појас околу колониите на бактериите. Гама-хемолитичките видови не предизвикуваат [[хемолиза]].

Бета-хемолитичните стрептококи понатаму се класифицираат со Ланцефилд групирање спремаво [[серотипови]] (што претставува поделба спрема специфични [[Јаглехидрат|јаглехидрати]] присутни на [[Клеточен ѕид|клеточениот ѕид]]).<ref name="Facklam_2002">{{cite journal|author=Facklam R|title=What happened to the streptococci: overview of taxonomic and nomenclature changes|journal=Clin Microbiol Rev|volume=15|issue=4|pages=613–30|year=2002|pmid=12364372|pmc=126867|doi=10.1128/CMR.15.4.613-630.2002}}</ref> Дваесет опишаните серотипови се именуваат како Ланцефилд група од А до V (со исклучок на I и J).

Од медицински аспект, најважни групи се: алфа-хемолитичните стрептококи ''[[S. pneumoniae]]'' и ''[[Streptococcus viridans]]'' и бета-хемолитичните стрептококи од Ланцефилд групата А и В, познати како "група А strep" и "групата В strep".

|фарингит, целулит<br>

|ендокардит, бактериемија, пневмонија,<br>менингит, респираторни инфекции

|[[Инфекција на уринарниот тракт|инфекции на уринарниот тракт]],<br>инфекции на жолчниот тракт, ендокардит

|субкутан апцесиапцес, менингит, респираторни инфекции<br>

При алфа-хемолиза [[Агар|агарот]] под бактериската колонија станува потемен и зеленкаст. ''[[Streptococcus pneumoniae]]'' и група на орални стрептококи (''[[Streptococcus viridans]]'') се алфа-хемолитичкихемолитични. Алфа хемолизата е предизвикана од продукцијата на [[водород пероксид]], при што [[Хемоглобин|хемоглобинот се оксидира во]] зелен [[биливердин]].

* ''S. pneumoniae ''(наречена и пневмокока) е главна причина за бактериска [[пневмонија]], а предизвикува и воспаление на [[средно уво]], синуси, [[Менингитис|менингит]] и [[перитонит]]. Пневмоките предизвикуваат патолошки промени (заболувања) кои се должат на инфламаторните процеси.

* Вириданс стрептококите се голема група на коменсални бактерии, кои се или алфа-хемолитични (продуцираат зелено обојување на крвен агар, па оттука името "viridans", од латински ''vĭrĭdis'', зелено), или се нехемолитички. Тие не поседуваат Ланцефилд [[Антиген|антигени]].<ref name="Sherris">{{cite book|veditors=Ryan KJ, Ray CG|title=Sherris Medical Microbiology|edition=4th|pages=293–4|publisher=McGraw Hill|year=2004|isbn=0-8385-8529-9}}</ref>

Бета хемолизата е целосна лиза на [[еритроцити]] во медиумот околу и под колонијата, при што се формира околу и под колонијата светла (жолтеникава) и транспарентна зона. Лизата на еритроцитите е предизвикана од [[егзотоксин]] - [[стрептолизин]], кој го продуцира бактеријата. Има два вида на стрептолизин: стрептолизин O (SLO) и стрептолизин S (SLS). Стрептолизинот О е кислород-сензитивен [[цитотоксин]], а се излачува најчесто од групата А стрептококи (GAS), и стапува во интеракција со [[Холестерол|холестеролот]] од [[Клеточна мембрана|мембраната]] на [[Еукариоти|еукариотските клетки]] (главно еритроцити, [[леукоцити]], [[макрофаги]] и [[тромбоцити]]), што обично резултира со бета-хемолиза на крвен агар. Стрептолизин S е кислород-несензитивен цитотоксин кој го создаваат бројни GAS видови, што резултира со соодветно обезбојување на крвен агар. SLS-продуцирачките видови ги афектираат имуните клетки - [[Гранулоцити|полиморфонуклеарните леукоцити]] и [[Лимфоцит|лимфоцитите]], со што го компромитираат имуниот одговор на домаќинот. ''Streptococcus pyogenes'', или GAS, се бета-хемолитични бактерии.

[[S. pyogenesе|''S. pyogenes''е]] предизвикувач на широк спектар на стрептококни инфекции. Тие можат да бидат инвазивни или неинвазивни. Неинвазивните инфекции се поблаги и почести. Тука спаѓаат стрептококниот фарингит и [[Импетиго|импетигото]] (инфекција на кожа).<ref name="Cohen-Poradosu 2007">{{cite journal|vauthors=Cohen-Poradosu R, Kasper DL|title=Group A streptococcus epidemiology and vaccine implications|journal=Clin. Infect. Dis.|volume=45|issue=7|pages=863–5|year=2007|pmid=17806050|doi=10.1086/521263}}</ref> Во неинвазивните инфекции спаѓа и [[Шарлах|шарлахот]] кој не е толку чест во последно време.

Инвазивните инфекции предизвикани од група А бета-хемолитичните стрептококи се поретки и потешки. Настануваат кога бактеријата ќе се најде таму каде што вообичаено ја нема - во крв или внатрешни органи,<ref>{{cite web|title=Streptococcal Infections (Invasive Group A Strep)|url=http://www.nyc.gov/html/doh/html/cd/cdstrep.shtml|publisher=New York City Department of Health and Mental Hygiene|accessdate=21 November 2012}}</ref> при што се јавуваат заболувања како што се: [[стрептококниот токсичен шок синдром]], [[Некротизирачки фасцит|некротизирачкиот фасцит]], [[пневмонија]] и [[сепса]]. Глобално овие бактерии се причина за повеќе од 500,000 смртни случаи секоја година што ги прави водечки патоген причинител.

Дополнителни компликации причинети од овие бактерии се [[ревматска треска]] и [[акутен гломерулонефрит]]. Ревматската треска е болест која ги напаѓа [[Зглоб|зглобовите]], [[Бубрег|бубрезите]] и [[Срцев залисток|срцевите залистоци]], и е последица на нелекувана strep А инфекција, а не од бактеријата per se. Ревматската треска е предизвикана од [[Антитело|антитела]], создадени од [[Имунолошки систем|имунолошкиот систем]] при борба со инфекција кои вкрстено реагираат со други [[Протеин|протеини]] во организмот. Оваа "вкрстена-реакција" е причина за [[Автоимуни болести|автоимуни реакции]] на организмот кои прават оштетувања. Сличен автоимун механизам причинет од Група А бета-хемолитични стрептококниlстрептококни (GABHS) инфекции се хипотозирапретпоставува дека кај децата предизвикува автоимуни невропсихијатриски заболувања каде автоимуните антитела ги напаѓаат [[Ганглија|базалните ганглии]], што причинува моторни, психички и други нарушувања.

Овие инфекции обично се дијагностицираат со брзиот [[strep тест]] или со култура.

==== Група БВ ====

''[[S. agalactiae]]'', или група БВ ''Streptococcus'', '''GBS''', предизвикува пневмонија и менингит кај новороденчиња и постари лица. Тие исто така можат да ги колонизираат [[Црева|цревата]] и [[Женски репродуктивен систем|женските репродуктивни органи]], зголемувајќи ги ризиците во текот на [[Бременост|бременоста]].

Во оваа група спаѓа ''[[S. equi]]'', кој предизвикува респираторни инфекции кај [[Коњ|коњите]],<ref name="Harrington_2002">{{cite journal|vauthors=Harrington DJ, Sutcliffe IC, Chanter N|title=The molecular basis of Streptococcus equi infection and disease|journal=Microbes Infect|volume=4|issue=4|pages=501–10|year=2002|pmid=11932201|doi=10.1016/S1286-4579(02)01565-4}}</ref> и ''S. zooepidemicus—S. equi'' е клонален потомок или биовар на ''S. zooepidemicus''—која предизвикува инфекции кај неколку видови на [[цицачи]], вклучувајќи ги [[Говеда|говедата]] и коњите. ''[[S. dysgalactiae]]'' е исто така член на групата ЦС, бета-хемолитични стрептококи, и предизвикува фарингит и други пиогени инфекции слични на инфекциите предизвикани од групата А стрептококи.

Многу поранешни стрептококи од групата D се прекласифицирани во родот ''[[Enterococcus]]'' (вклучувајќи фиги ''[[E. faecalis]]'', ''[[E. faecium]]'', ''[[E. durans]]'', и ''[[E. avium]]''),<ref name="pmid17400023">{{cite journal|author=Köhler W|title=The present state of species within the genera Streptococcus and Enterococcus|journal=[[International Journal of Medical Microbiology]]|volume=297|issue=3|pages=133–50|date=June 2007|pmid=17400023|doi=10.1016/j.ijmm.2006.11.008|url=}}</ref> на пример, ''Streptococcus faecalis'' сега е ''Enterococcus faecalis''. ''E. faecalis'' е понекогаш алфа-хемолитичен и ''E. faecium'' е понекогаш бета-хемолитичен.<ref>Holt et al. (1994). ''Bergey's Manual of Determinative Bacteriology'' (9th ed.). Lippincott Williams & Wilkins. {{ISBN|0-683-00603-7}}</ref>

Останатите не-ентерококни видови од група D се ''[[Streptococcus bovis]]'' and ''[[Streptococcus equinus]]''.

Нехемолитичните стрептококи ретко предизвикуваат болести. Сепак, слабо хемолитичната група D бета-хемолитични стрептококи и ''[[Listeria monocytogenes]]'' (која всушност е Грам-позитивен бацил) не треба да се помешаат со нехолитичните стрептококи.

Групата F стрептококи за првпат беа опишани во 1934 година од страна на  Long и Bliss.<ref name="Whitworth_1990">{{cite journal|author=Whitworth JM|title=Lancefield group F and related streptococci|journal=J. Med. Microbiol.|volume=33|issue=3|pages=135–51|date=November 1990|pmid=2250284|doi=10.1099/00222615-33-3-135|url=http://jmm.sgmjournals.org/content/33/3/135.long|format=PDF}}</ref> Тие се познати и како ''[[Streptococcus anginosus]]'' (според Ланцефилд системот за класификација) или како членови на групата ''[[S. milleri]]'' (според Европскиот систем).

Овие стрептококи се обично, но не исклучиво, бета-хемолитични. ''[[Streptococcus dysgalactiae]]'' е вид кој се среќава кај заболувања на човекот, видот ''[[S. canis]]'' се среќава кај животните, но може да предизвика инфекции и кај луѓето. ''[[S. phocae]]'' е GGS подвид пронајден во [[Морски цицачи|морските цицачи]] и морските риби. Кај морските цицачи предизвикува [[менингоенцефалит]], [[септикемија]] и [[ендокардит]], но е поврзан и со други патологии.

[[Податотека:Streptococcus_phylogenetic_tree.png|мини|Филогенетски дрвото на ''Стерптококус''стрептококни видови, врз основа на податоците од ПАТРИКPATRIC.<ref>{{cite web|title=Bacteria-Firmicutes-Bacilli-Lactobacillales-Streptococcaceae-Streptococcus|url=http://patricbrc.org/portal/portal/patric/Phylogeny?cType=taxon&cId=1301|website=PATRIC, University of Chicago|accessdate=12 December 2014}}</ref> 16S групигрупите се означени со загради и нивните клучни членови се осветлени вообоени црвено.|лево|317x317пкс]]

Стрептококите се поделени во шест групи врз основа на секвенци на 16S rDNA: ''S. anginosus'', ''S.bovis'', ''S. mitis'', ''S. mutans'', ''S. pyogenes'' и ''S. salivarius''.<ref name="Kawamura1995">{{cite journal|vauthors=Kawamura Y, Hou XG, Sultana F, Miura H, Ezaki T|year=1995|title=Determination of 16S rRNA sequences of ''Streptococcus mitis'' and ''Streptococcus gordonii'' and phylogenetic relationships among members of the genus ''Streptococcus''|url=|journal=Int J Syst Bacteriol|volume=45|issue=|pages=406–408|doi=10.1099/00207713-45-2-406|pmid=7537076}}</ref> Овие групи врз основа на 16S се потврдени и со секвенционирање на целиот [[геном]] (види слика). Најважните патогени ''S. pneumoniae'' и ''S. pyogenes'' припаѓаат на групите ''S. mitis'' и ''S. pyogenes'', соодветно, додека предизвикувачот на [[Кариес|забниот кариес]], ''[[Streptococcus mutans]]'', е базален на целата стрептококна група.

[[Податотека:Streptococcus_gene_overlap.png|мини|Заеднички и видови,-специфични гени кај ''Стерптококус[[Streptococcus sanguinis]]'', ''[[S. mutans]]'' и ''С[[S. пневмонијаpneumoniae]]''. ИзменетаСпоред по КсуXu et al. (2007)<ref name="Xu2007">{{Cite journal|pmid=17277061|pmc=1855836|year=2007|author1=Xu|first1=P|title=Genome of the opportunistic pathogen Streptococcus sanguinis|journal=Journal of Bacteriology|volume=189|issue=8|pages=3166–75|last2=Alves|first2=J. M.|last3=Kitten|first3=T|last4=Brown|first4=A|last5=Chen|first5=Z|last6=Ozaki|first6=L. S.|last7=Manque|first7=P|last8=Ge|first8=X|last9=Serrano|first9=M. G.|last10=Puiu|first10=D|last11=Hendricks|first11=S|last12=Wang|first12=Y|last13=Chaplin|first13=M. D.|last14=Akan|first14=D|last15=Paik|first15=S|last16=Peterson|first16=D. L.|last17=MacRina|first17=F. L.|last18=Buck|first18=G. A.|doi=10.1128/JB.01808-06}}</ref> |243x243пкс]]

[[Геном|Геномите]] на стотици видови стрептококи се [[Секвенционирање|секвенционирани]].<ref>[http://patricbrc.org/portal/portal/patric/Taxon?cType=taxon&cId=1301 Streptococcus] genomes and related information at [http://patricbrc.org/ PATRIC]</ref> Повеќето стрептококни геноми се 1.8 до 2.3 Mb во големина и кодираат 1,700 до 2300 протеини. Некои поважни геноми се наведени во табелата.<ref name="Ferretti2004">{{cite journal|vauthors=Ferretti JJ, Ajdic D, McShan WM|title=Comparative genomics of streptococcal species|journal=The Indian journal of medical research|volume=119 Suppl|pages=1–6|year=2004|pmid=15232152}}</ref> Четирите видови прикажани во табелата покажуваат во просек 70% идентичност во протеинските секвенци.

* [[Quellung реакција]]

* [[Стрептокиназа]]