Историја на Пиринска Македонија (1913 - 2005): Разлика помеѓу преработките

[непроверена преработка][непроверена преработка]
Избришана содржина Додадена содржина
Sashko1999 (разговор | придонеси)
сНема опис на уредувањето
Sashko1999 (разговор | придонеси)
сНема опис на уредувањето
Ред 44:
3. Создавање пријателска атмосфера меѓу Југославија и Бугарија и готовност за создавање на јужно-словенска федерација во која би влегла и Бугарија како посебна единка со задолжително обединување на Вардарска и Пиринска Македонија која би била седма федерална единица во спомената федерација.
 
Врз основа на пописот од [[1946]] година, 70% од населението во [[Пиринска Македонија]] се декларирало за [[Македонци]]. Тоа било и своевиден [[плебисцит]], па во училиштата во Пиринска Македонија почна да се изведува настава на македонскиот мајчин јазик, отворени беа македонски книжарници, а во [[Благоевград]] (Горна Џумаја) почна да работи [[Македонски народен театар]] и беше дадена директива да се изработи законски проект според кој таа културна автономија на македонцитеМакедонците во Пиринска Македонија да се преобрази во територијална<ref>Ташковски, м-р Драган. ''За Македонската нација''. НИК „Наша книга“, Скопје, 1976. стр.14-15</ref>. Меѓутоа, со [[резолуција]]та на [[Информбиро]]то (заладувањето на одосите меѓу [[СФРЈ]] и Бугарија), смртта на Георги Димитров и доаѓањето на власт на [[Тодор Живков]] сето ова е забрането, поништено и прекинато.{{факт}}[http://www.nbu.bg/historyproject/dokumenti_63-89/razdel6t2/f1bop35ae127.pdf]
 
На заседание на партијата (21 април 1948 година) (БРП) околискиот секретар Георги Иванов вели дека ученњето на македонскиот јазик во Пиринскиот крај е много тешко, бедејки државјаните не мислеле овој процес за нешто естествено, наспроти големиот труд по воведувањето.<ref>Съвещание на околийските секретари на БРП (к) от Пиринския край, 21 април 1948</ref>