Асеманиево евангелие: Разлика помеѓу преработките

[проверена преработка][непроверена преработка]
Избришана содржина Додадена содржина
сНема опис на уредувањето
Нема опис на уредувањето
Ред 1:
[[Податотека:CodexVaticanusSlavicus3Gagoliticus.jpg|мини|десно|Страница од Асеманиевото евангелие]]
'''Асеманиево евангелие''' или '''Асеманово евангелие''' — глаголски ракопис од втората половина на X век чие настанување се поврзува со [[Охридска книжевна школа|Охридската книжевна школа]].
'''Асеманиево евангелие''' или '''Асеманово евангелие''' — средновековен [[Македонска средновековна книжевност|македонски книжевен споменик]] кое потекнува од [[X век|X]] или почетокот на [[XI век]]. Евангелието е составено од 158 листови. <ref name="manuscripts ">{{цитирана книга|others=Ilija Velev, Liljana Makarijoska, Emilija Crvenkovska|title=Macedonian Glagolitic and Cyrillic manuscripts |publisher=Institute for Macedonian language Krste Misirkov|location=Skopje|date=2008|pages=128|isbn=978-9989-640-93-3}}</ref>
 
Пишуван е врз пергамент со обла гоаголица и има 158 листа. Овој глаголски споменик кој се смета за најастар во словенски ракопис, го пронашол во 1736 година , во [[Ерусалим]] префектот на Ватиканската библиотека Јосиф Симон Асемани (1687 - 1768) по чија смрт, заедно со целата неговата колекција, станал сопственост на библиотеката во [[Ватикан]]. Во оваа библиотека сега го носи бројот 3, а е наречено Асеманово по името на неговиот пронаоѓач. По содржина е изборно евангелие (апракос) со месецослов и неговиот текст, според мислењето на многумина истражувачи, му е најблизок на Кирилометодиевиот превод на евангелието. Големата важност на ова најстаро апракосно евангелие за историјата на евангелскиот текст се потврдува и од тоа што во неговиот месецослов ги наоѓаме најстарите вести за празнувањето, паметта на браќата [[Св. Кирил и Методиј|Кирил и Методиј]] и [[Свети Климент Охридски|Климент Охридски]]. Интерес претставуваат и подоцнежните кирилски записи во почетокот на секој месец од Месецословот, во кои се означени „злите денови“ во соодветниот месец. Од овие записи добива важни податоци за битот и верувањата на [[Македонски Словени|македонските Словени]] во таа далечна епоха. Асемановото евангелие е мошне важно и за историјата на нашата книжна орнаментика. Илуминацијата му е старинска и мошне оригинална, при што не се чувствува некое посебно влијание од страна на водечките цариградски илуминаторски школи. Тоа значи дека во скрипторскиот центар во кој настанало Асемановото евангелие била негувана самостојна, автохтона илуминторска традиција. <ref name="manuscripts">{{цитирана книга|others=Ilija Velev, Liljana Makarijoska, Emilija Crvenkovska|title=Macedonian Glagolitic and Cyrillic manuscripts |publisher=Institute for Macedonian language Krste Misirkov|location=Skopje|date=2008|pages=128|isbn=978-9989-640-93-3}}</ref>
== Карактеристики ==
Асеманиевото евангелие е пронајдено во [[Ерусалим]] од Ј. Асемани во [[1736]] година и по него е именувано евангелието. Евангелието е напишано на [[глаголица]], округла глаголица, и декорирано со уникатни завршетоци и почетоци во боја. Според содржината, текстот бил класифициран како евангелие. Текстот е по потекло од западна [[Македонија]]. Денес, евангелието се чува во [[Ватиканска библиотека|Ватиканската библиотека]] во [[Рим]].<ref name="manuscripts "/>
 
== Наводи ==