Исак II Ангел: Разлика помеѓу преработките
[проверена преработка] | [проверена преработка] |
Избришана содржина Додадена содржина
сНема опис на уредувањето |
сНема опис на уредувањето |
||
Ред 58:
===Повторните дејствувања против Србија и Бугарија и негово симнување од престолот===
По заминувањето и гибелта на [[Фридрих I Барбароса|Фридрих Барбароса]], [[Источно римско царство|Византија]] одново добила слобода на движење на [[Балкан]]от. не губејќи време Исак II тргнал против [[Второ бугарско царство|Бугарите]] коишто навлегле во [[Тракија]] и против [[Велико кнежевство Србија|Србите]], коишто, искористувајќи го судирот на Византија со Барбароса, ги освоиле и разрушиле [[Призрен]], [[Скопје]] и низа други византиски градови во областа на [[Струма]]. [[Есен]]та во [[1190]]г. [[Стефан Немања|Немања]] не издржал во [[Битка кај Морава (1190)|битката]] на [[Морава]] и морал да склучи мир. Тој на Византија и ги вратил териториите освоени во текот на последните години, но ги задржал своите поранешни освојувања. Со склучувањето формален договор за мир Византија
Со помала среќа поминал Византија во војната против [[Бугари]]те. Големиот поход од [[1190]]г. завршил со тежок пораз. [[Ромеи|Византијците]] продреле до самото [[Трново]], но опсадата на бугарската престолнина била неуспешна. Нивната војска при повлекувањето била поразена во [[Стара Планина|балканските]] клисури, такашто и самиот цар одвај ја избегнал смртта. Ни натамошните обиди за сузбивање на бугарскиот притисок не вродиле плод. Напротив, во [[1194]]г. Византијците претрпеле нов пораз кај [[Битка кај Аркадиополе|Аркадиополе]]. Исак II му се обратил за помош на својот тест [[Бела III (Унгарија)|Бела III]], обновувајќи ги врските со [[Кралство Унгарија|унгарскиот]] кралски двор коишто биле поматени по упаѓањето на [[Унгарци|Унгарите]] во Србија (околу [[1192]]/[[1193|93]]г.). Сметајќи на унгарската поддршка Исак II на чело на силна војска тргнал во нов поход против Бугарите, но на [[8 април]] [[1195]]г. неговиот постар брат [[Алексиј III Ангел|Алексиј III]] го симнал од престолот и наредил да го ослепат.<ref>Г.Острогорски. Историја на Византија. Скопје, 1992, стр.: 490-491.</ref>
|