Галички дијалект: Разлика помеѓу преработките

'''Галички дијалект''', '''мијачки дијалект''' или '''малорекански дијалект''' — [[дијалект]] од подгрупата на западни и северозападни дијалекти на [[Западномакедонско наречје|западното наречје]] на [[Македонски јазик|македонскиот јазик]]. Галичкиот дијалект е близок дијалект со [[Горнополошки дијалект|горнополошкиот дијалект]] и со [[Рекански дијалект|реканскиот дијалект]]. ДијалкетотДијалектот е карактеристичен по тоа што има користење на доста архаични зборови. Овој дијалект може да се најде и во историски литературни дела на македонскиот јазик, како на пример „[[:s:mk:Ѓорѓија Пулевски/ Тријазичник|Тријазичникот]]“ на [[Ѓорѓија Пулевски]].

Дијалектот се зборува на територијата околу селото [[Галичник]] и во реонот наречен Мала Река, каде спаѓаатвлегуваат и селата: [[Гари]], [[Лазарополе]], [[Сушица (Ростушка)|Сушица]], [[Тресонче]], [[Осој (Дебарско)|Осој]], [[Селце (Ростушко)|Селце]] и [[Росоки]]. Освен во матичниот предел, малореканскиот дијалект се зборува и во мијачките оази низ Македонија, во селото [[Ехлоец]] (Копачка), во [[Ореше]] и [[Папрадиште (Велешко)|Папрадиште]] ([[Азот (област)|Азот]]), во [[Смилево]] ([[Железник]]), [[Крушево]] и други поголеми градови ([[Скопје]], [[Тетово]], [[Гостивар]], [[Битола]]) каде што мијачкото население во значителен број емигрирало од своите родни места.