Суецки Канал: Разлика помеѓу преработките

[проверена преработка][проверена преработка]
Избришана содржина Додадена содржина
сНема опис на уредувањето
сНема опис на уредувањето
Ред 51:
== Историја ==
 
Пред прокопувањето на Суецкиот Канал, трговциите од [[Европа]], за да стигнат до [[Индија]] или на [[Далечен Исток|Далечниот Исток]] морале да ја обиколат цела [[Африка]]. Со негово прокопување, на пример, патот од [[Риека]] до [[Бомбај]], кој изнесува околу 16,5 илјади километри бил скратен за само на 6,5 илјади километри. Во време на [[стар Египет|стариот Египет]], [[фараони]]те сеимале носелеидеја со мислатаканал да преку еден канал ги поврзат [[Средоземно Море|Средоземното]] и [[Црвено Море|Црвеното Море]].
 
Првиот план за изградба на ваков канал бил направен пред 4.000 години. Но, дури 700 години покасно, делтата на [[Нил]] била поврзана со Средоземното Море, а покасно и со Црвеното Море. Тогаш, каналот немал некое поголемо значење затоа што по него можеле да пловат само мали бродови. Кога [[Римјани]те]Римјаните го покориле [[Египет]], песокот на повеќе места го засипал овој канал. Во почетокот на минатиот век, благодарение на пронаоѓањето на [[парна машина|парната машина]] (поточно, [[пароброд]]от), во голема мера се зголемил превозот на стока по воден пат. Тогаш на луѓето им станало доста јасно дека е непоходно да се изгради еден канал што ке го скрати водениот пат меѓу [[Европа]] и [[Индија]]. Каналот би донесол големааголема заштеда - како во пари, така и во време.
 
Владите на неколку европски земји покажале интерес за тој проект и решиле да формираат меѓунардона комсија. Комисијата требало да ги проучи сите можности за изградба на каналот. Право за изградба на каналот добил францускиот дипломат и инжинер [[Фердинанд де Лесепс]], кој обезбедил потребни парични средства формирајќи Друштво за изградба на Суецкиот Канал. Работите за копање на каналот започнале на [[25 април]] [[1859]] година, а биле завршени десет години покасно односно на [[15 август]] [[1869]] година. По изградбата на каналот скоро постојано работеле околу 25.000 египетки феласи - селани и повеќе од илјада европски квалификувани работници. Покрај нив имало и голем број инжинери и техничари, воглавно [[Французи]], кои раководеле со овој голем подфат. Кога каналот бил завршен бил прогласен за „меѓународен“ што значело дека низ него можеле да пловат сите бродови.
 
Суетскиот Канал свечено бил отворен на [[17 ноември]] [[1869]] година.Флотата од околу дваесетина бродови кај градот [[Порт Саид]] навлегла во каналот. Бродовите биле предводени од оклопниот крстосувач „Игл“, во кој се наоѓале [[Фернанд де Лесепс]], руската царица Евгенија, и жената на [[Наполеон III]]. На останатите бродови се наоѓале намесникот на Египет, австриската царица, рускиот престолонаследник, и други видни личности од тогашниот европски свет. По седумдневното патување флотата пристигнала до Суец. По повод свеченото отварање на каналот големиот композитор [[Џузепе Верди]] во [[Каиро]] ја извел операта [[Аида]].
 
Во [[1956]] година египескатаегипетската влада го национализирала Суецкиот Канал. Бродовите и понатаму можеле да пловат низ каналот , но приходите ги земала египетската влада. Од [[12 јуни]] [[1967]] година низ Суецкиот Канал нема поминато ниту еден бројброд. Неколкуте бродови што останале блокирани во Каналот и денес стојат неподвижни. Со разрешување на израелско-арапскиот судир ќе се реши и понатамошната судбина на оваа најважна светска водна артерија.
 
=== Проширување на обиколницата ===