Бугарска окупација на Македонија во Втората светска војна: Разлика помеѓу преработките

[непроверена преработка][проверена преработка]
Избришана содржина Додадена содржина
Одбиена последната промена (од 89.31.152.18) и ја поврати преработката 3534987 на Bjankuloski06
Ред 42:
 
== Денационализаторска политика ==
Бугарската влада настојувала превземањетоокупацијата на Македонија да гоја претстави како природно проширување на бугарската територија, како преземање на ''свои национални територии''. Отука бугарските власти презеле повеќе дејности во разни правци. УчилишниотПокрај системадминистративниот во Македонијаапарат бил најорганизираниотсоздаден дели одголем бугарскатапропаганден денационализаторскасистем политика. Вово Македонија бил создаден широк систем на училишни институции.
 
Бугарската влада донела акт за промена на националноста на македонскиот народ во бугарска. Овој едностран акт имал за цел пред јавноста на Бугарија и нејзините сојузници да се оправда окупацијата. Негирањето на македонската националност се спроведеувала и од разни ''културни'' институции, кои сакале македонскиот народ да го прикажат како бугарски. Под особен силен притисок била изложена македонската младина. Училишниот систем во Македонија бил најорганизираниот дел од бугарската денационализаторска политика. Во Македонија бил создаден широк систем на училишни институции.
Во училишната мрежа биле опфатени речиси сите поголеми населени места во Македонија. Во учебната 1941/1942 година биле отворени 800 основни училишта, 180 осмолетки, 10 полни и 7 неполни гимназии. Во учебната 1941/1942 година бугарските власти се обиделе да отворат универзитет во [[Скопје]], а преку него требало да се создаде кадар кои подоцна би ја ширел бугарската национална свест, меѓутоа универзитетот бил отворен во учебната 1943/1944 година. Поголемиот дел од просветниот кадар бил донесен од [[Царство Бугарија|Бугарија]], а за назначување на учители - Македонци требало гаранција од полициските власти за ''благонадежност''. Во училиштата биле создадени специјални наствани програми. Речиси целата настав била сведена на изучување на таканаречените групни предмети по ''б’лгарознание'', во која спаѓале: [[бугарски јазик]] и бугарска национална [[историја]]. Голем број на научни институции, кои биле под контрола на Дирекцијата за национална пропаганда на чело со [[Никола Коларов]], се обиделе на разни начини да докажат дека Македонија е бугарска земја, а Македонците се Бугари.
 
Во училишната мрежа биле опфатени речиси сите поголеми населени места во Македонија. Во учебната 1941/1942 година биле отворени 800 основни училишта, 180 осмолетки, 10 полни и 7 неполни гимназии. Во учебната 1941/1942 година бугарските власти се обиделе да отворат универзитет во [[Скопје]], а преку него требало да се создаде кадар кои подоцна би ја ширел бугарската национална свестсвет меѓу македонскиот народ, меѓутоа универзитетот бил отворен во учебната 1943/1944 година. Поголемиот дел од просветниот кадар бил донесен од [[Царство Бугарија|Бугарија]], а за назначување на учители - Македонци требало гаранција од полициските власти за ''благонадежност''. Во училиштата биле создадени специјални наствани програми. Речиси целата настав била сведена на изучување на таканаречените групни предмети по ''б’лгарознание'', во која спаѓале: [[бугарски јазик]] и бугарска национална [[историја]]. Голем број на научни институции, кои биле под контрола на Дирекцијата за национална пропаганда на чело со [[Никола Коларов]], се обиделе на разни начини сред македонските средини да докажат дека Македонија е бугарска земја, а Македонците се Бугари.
 
Со помошта на поранешни активисти на ВМРО и БАК, Бугарските властите масовно ги депортирале српските колонисти од земјава. Од 25 000 Срби во Скопје, останале само 2 000 души
== 1942-43 ==
=== БугарскиПробугарски организации ===
Бугарската влада за да си создаде потпора во оној дел од Македонија кој се наоѓал под нејзина власт, дозволила да се формираат фашистичките и националистичките организации: ''Браник'', ''Отец Пајсиј'', ''Сojуз на бугарските национални легиони'', ''Рaтник'', ''Војници од фронтот'', ''Ополченци'', ''Сojуз на резервните офицери'', ''Јунак'', ''Труд и радост'' и други