Леонардо да Винчи: Разлика помеѓу преработките
| [проверена преработка] | [проверена преработка] |
Избришана содржина Додадена содржина
с Робот: Автоматизирана замена на текст (-скулптор +вајар) |
Нема опис на уредувањето Ознака: Изворно уредување 2017 |
||
Ред 24:
=== Прв период во Фиренца ===
Во [[1469]] год., Сер Пјеро изнајмил куќа во [[Фиренца]] и веројатно истата година, или малку порано, Леонардо ја започнал праксата кај познатиот живописец и вајар [[Андреа дел Верокјо]] ([[1436]]-[[1488]]), кој бил пријател со татко му на Леонардо. Учејќи кај Верокјо, Леонардо ги оформил своите интереси и се здобил со првите знаења од[[архитектура]]та, [[анатомија]]та, и [[математика]]та. Во [[1472]] год., Леонардо ја завршил обуката и бил примен во здружението на фирентинските уметници [[Св. Лука]], што покажува дека тој веќе го достигнал нивото на професионална самостојност.
Во април [[1476]] год., Леонардо и три други млади мажи биле обвинети за [[Хомосексуалност|хомосексуални]] односи (во тоа време, кривично дело) со 17-годишниот помошник Јакопо Салтарели, кој исто така бил познат и по сексуалните услуги. Во [[јули]] истата година, тој анонимно бил повторно обвинет, но сепак, никогаш не бил казнет. Обвиненијата биле отфрлени поради недостиг на докази и имало шпекулации дека бидејќи еден од обвинетите, Леонардо де Торнабуни, бил поврзан со Лоренцо де Медичи, семејството извршило влијание да се отфрлат обвиненијата.<ref>{{cite web|url=http://www.bnl.gov/bera/activities/globe/leonardo_da_vinci.htm |title=How do we know Leonardo was gay?|publisher=Bnl.gov |date=3 May 2001 |accessdate=29 October 2011}}</ref> Елизабет Абот тврди дека, иако Леонардо веројатно бил хомосексуалец, траумата од овој случај го претвори во целибат,<ref>{{cite book |title=History of Celibacy |last=Abbott |first=Elizabeth |authorlink= |year=2001 |publisher=James Clark & Co |location= |isbn=0-7188-3006-7 |page=341 |quote=To minimize or deny his homosexual orientation, he probably opted for the safety device of chastity |url=https://books.google.com/books?id=whs0eudAfJIC}}</ref> додека според Дејвид М. Фридман тетратките на Леонардо покажуваат преокупирање со мажите и со сексуалноста непопречено од судењето и се согласува со историчарот на уметност Кенет Кларк дека Леонардо никогаш не станал асексуален,<ref name="Mind">{{cite book |title=A Mind of Its Own: A Cultural History of the Penis |last=Friedman |first=David M |authorlink= |coauthors= |year=2003 |publisher=Penguin |location= |isbn=0-14-200259-3 |page=48 |url=https://books.google.com/books?id=LV0GAAAACAAJ }}</ref><ref name="Clark">{{cite book |title=Leonardo da Vinci |last=Clark |first=Kenneth |authorlink= |coauthors= |year=1988 |publisher=Viking |location= |isbn= |quote=Those who wish, in the interests of morality, to reduce Leonardo, that inexhausible source of creative power, to a neutral or sexless agency, have a strange idea of doing service to his reputation. |page=274 |url=}}</ref> а Мајкл Вајт, во ''Леонардо: Првиот научник'' вели дека е веројатно судењето едноставно да го направил Леонардо претпазлив и дефанзивен во врска со неговите лични односи и сексуалноста, но тој не ги прекинал интимните врски со мажите.<ref>{{cite book |title=Leonardo, the first scientist |last=White |first=Michael |year=2000 |publisher=Little, Brown |location=London |isbn=0-316-64846-9 |page=95 |url=https://books.google.com/books?id=-OmWWh2BqYkC&dq }}</ref>
Од таа година многу е напишано за неговата претпоставена хомосексуалност и улогата што ја имала во неговата уметност, особено во андрогиноста и еротизмот што се манифестираат во ''Јован Крстител'' и ''Бахус ''и поексплицитно во бројни еротски цртежи.<ref>Michael Rocke, ''Forbidden Friendships'' epigraph, p. 148 & N120 p.298</ref>
Во текот на [[1472]] - [[1480]], Леонардо сè уште работел во работилницата на Верокјо, помагајќи му во изработката на некои негови познати дела како што е ''Крштевањето на Христос'' ([[1472]] -[[1475]]), каде што Леонардо ги насликал ангелот и делови од пејзажот. Најраното познато дело на Леонардо потекнува од [[1473]] год. - цртежот ''Пејзаж на долината Арно'', кој што денес се чува во музејот [[Уфици]] во Фиренца. Овој цртеж е еден од најраните познати автентични пејзажи во историјата на уметноста. Исто така, од овој период потекнува и сликата ''Благовештение'' ([[1472]] -[[1475]]), која му се припишува на Леонардо, но тоа не е сосема проверено, туку е поверојатно дека негови се само некои делови (композицијата, пејзажот, фигурата на ангелот итн.). Додека работел кај Верокјо, Леонардо изработил и неколку сопствени помали дела, како: ''Мадона со каранфил'' ([[1475]]) и ''Мадона Беноа'' ([[1475]]-[[1478]]). ''Мадона со каранфил'' е првото дело за кое се верува дека е целосно насликано од Леонардо и во него јасно се гледа влијанието од фламанските мајстори и од делата со слична тематика, изработени од Верокјо. Покрај сликарството, Леонардо го изучувал и вајарскиот занает, за што сведочи скулптурата ''Дамата со јаглики'' од [[1475]] год., за која се верува дека е изработена од Леонардо.<ref>[http://www.metmuseum.org/publications/bulletins/1/pdf/3258370.pdf.bannered.pdf Phillips, John Goldsmith. "The Lady with the Primroses." ''The Metropolitan Museum of Art Bulletin'', v. 27, no. 8, April, 1969, стр. 385-395.]</ref>
| |||